Opgelucht en blij kan ik jullie vertellen dat mijn 2e echo vandaag helemaal goed was!!!!
Ik had een heel aardige echoscopiste, die zelfs ook als verloskundige werkzaam bleek te zijn bij de verloskundigenpraktijk waar ik heen ga. (Ik vond haar ook al zo aardig en meelevend, in tegenstelling tot de verhalen die ik over veel echoscopisten hoor.)
Helaas moest ik vandaag alleen. Mijn partner is vandaag namelijk met zijn nieuwe baan begonnen. Hij kan vast gemakkelijk een middag vrij krijgen, maar ja, je kunt het natuurlijk niet maken om op je eerste werkdag een middag vrij te vragen, dat gaat gewoon niet! Voor de rest wilde ik er gewoon niemand bij hebben. De enige die er voor in aanmerking kwam is mijn allerbeste, dierbare vriendinnetje. Die woont helaas niet om de hoek en ik wilde haar gewoon niet met die hele reis opzadelen. Haar aanwezigheid zou bovendien dan vooral gewenst zijn geweest in het geval dat de echo niet goed zou hebben gebleken. En daar wilde ik gewoon niet vanuit gaan. "Ik ga er gewoon vanuit dat het goed is", zei ik ook dapper tegen mijn man.
Ik zal niet ontkennen dat ik beroerd was van onzekerheid en trilde van angst. Maar tegelijkertijd had ik deze keer echt ook een vreemd zelfvertrouwen, dat alles wel goed zou zijn. Tenslotte voel ik me deze keer in alle opzichten zwangerder dan de vorige keer.
Tien minuten te vroeg kwam ik het echo-centrum binnen en was direct aan de beurt. "De vrouw die voor u was, is niet op komen dagen, dus u mag nu al mee!" zei de aardige echoscopiste. En zo gebeurde het dat ik al tien minuten voor afspraak uit mijn lijden werd verlost. Ze liet me meteen plaatsnemen op de bank en bracht al vrij snel ("... even inzoomen...") een grijs ding in beeld. "Ah, daar zie ik al iets kloppen.", zei ze. "Ja, hoor, dat ziet er keurig uit."
Ons kindje is nu 1,8 cm en zat precies 'op schema'. Niet te groot en niet te klein. Volgens haar meting zou ik wat betreft de grote van het kindje nu op 8 weken en 2 dagen zitten, maar de baarmoeder gaf aan dat ik op8 weken en 3 dagen zou zitten. Om die reden liet ze de uitgerekende datum voorlopig gewoon op 10 september staan.
Om precies half 3 stond ik weer helemaal opgelucht buiten! Ik ben zo blij en vooral zo opgelucht!
Veel liefs,
Reeqais xxx
reacties (0)