Eindelijk, ik heb al weken niet zo heerlijk geslapen! Gisteren een goed en lang gesprek had met mijn huisarts. Het is zo'n fijne vent. Hij zei - in tegenstelling tot iedereen om mij heen - niets rationeels over de miskraam. Geen cliche's als 'de natuur beslist' en 'het is maar beter zo' of 'je moet dankbaar zijn'... Hij zei: "In je hoofd weet je echt wel hoe het zit, maar je hart zegt iets anders. Je bent gewoon een kindje verloren."
Al pratend vonden we allebei dat een groot deel van mijn probleem waarschijnlijk slaapgebrek is. Omdat ik al twee weken geen oog dicht doe, wordt mijn humeur er niet beter op en kan ik het ook geen plekje leren geven. Ik was één brok slecht humeur. Volgens hem, aan de hand van wat ik aangaf en vertelde, zal ik me al een stuk beter voelen als ik letterlijk even bij kan tanken. Mijn inmiddels ernstige slaapgebrek inhalen.
Ik heb nu voor een hele week slaappillen voorgeschreven gekregen. Eerst maar eens een beetje bijtanken en dan moest ik volgende week nog maar eens langskomen om te laten weten hoe het met me gaat.
Gisterenavond nam ik om 20:00 uur mijn eerste slaappil. Normaal is dat het tijdstip dat ik iets ga doen als computeren of een film kijken. Dan blijf ik meestal tot een uur of 02:00 uur hangen, ga naar bed en woel me na anderhalf uur eens een keer in slaap. Nu zat ik nog een stukje De Wereld Draait Door te kijken en begon om 20:15 uur al te knikkebollen. "Ja, ik geloof dat hij begint te werken!", zei ik tegen mijn man. We moesten er wel om lachen.
Ik ben naar boven gegaan, mijn tanden gepoetst, mijn pyama aangedaan. Nog een kwartiertje in het tijdschrift "Sint" zitten bladeren en toen het licht uitgedaan. En ik sliep. Wat heerlijk, wat zalig! Ik werd om 04:00 uur even wakker. Dat was wel gek, want ik had verwacht dat ik echt knock-out zou zijn van zo'n pil. Voor een moment was ik bang dat ik niet meer in slaap zou vallen, maar ik was vrij snel weer weg. Toen ik tegen 08:00 uur vanmorgen wakker werd, voelde ik me wel wat langer slaapdronken dan normaal.
Maar wat heerlijk zeg. Ik was zoveel meer mezelf vandaag. Vanmorgen had ik een afspraak met een lieve vriendin. Ik kon met haar gewoon over de miskraam praten zonder meteen in huilen uit te barsten. Ja, ik denk echt dat wat nachtrust me echt goed doet!
Liefs,
Reeqais
reacties (0)