Vallen en opstaan

Sommige meisjes zijn heel rustig en vallen nooit. Mijn meisje  van twee jaar en drie maanden is daarentegen een echte rouwdouwer. Ze kruipt en klimt overal op, zit vaak onder de blauwe plekken en builen. Zelfs toen ze vorige maand bruidsmeisje was op onze bruiloft had ze onder haar roze prinsessenjurkje twee melkflesjes vol met blauwe, paarse, gele en bruine vlekken: blauwe plekken in alle stadia van het beurs zijn.

Het voordeel is dat ookal gaat ze behoorlijk hard onderuit (zo hard dat iedereen even stil valt), zij zelf heel smakelijk begint te lachen om haar valpartij, terwijl andere meisjes op het KDV soms al beginnen te huilen als ze heel zachtjes ergens tegenop botsen.

Gisteren was ik nieuwe schoenen aan het kopen voor mijn kleine meid. Gemeen als ze soms kan zijn duwde ze een meisje van haar leeftijd weg bij het lego-bankje. Het meisje begon hartverscheurend te huilen en hield gedurende het gehele schoenwinkelbezoek niet meer op. Kennelijk was de moeder van het meisje van alles gewend, want het huilende ding werd compleet genegeerd. Ikzelf werd er, ookal vind ik het erg vervelend dat mijn kleine meid zo'n duwer is, helemaal mies van. Vreselijk, dat gejank. Ik kreeg er gewoon hoofdpijn van.

Natuurlijk huilt ook mijn kleintje wel eens als ze valt. Als ze bijvoorbeeld met haar driewieler uit de bocht vliegt zijn dat geen prettige valpartijen. Maar in bijna alle gevallen helpt het wondermiddeltje: "Kusje-er-op". Wat een super medicijn is dat!

Hoe gaat dat bij jullie kindjes? Zijn het dappere dodo's, of kwetsbare prinsjes of prinsesjes?