Onze situatie

Ik heb nog geen kindjes en ben ook nog niet zwanger, we zijn het zelfs nog niet aan het proberen. Toch kijk ik elke dag even op babybytes en heb ik stiekem al wat rompertjes in de kast liggen. 


Ik voel sterk de behoefte om mijn situatie en gevoelens op papier te zetten. Geen betere plek dan babybytes dacht ik zo. Ik sta open voor meningen en reacties, al is dit niet mijn eerste uitgangspunt van deze blog. Ik wil graag schrijven wat ik voel.


Onze situatie
Mijn man en ik praten al langere tijd over het krijgen van kinderen. De toekomstdroom van ons beiden is een prachtig gezinnetje met drie of vier kinderen. Eerst studeerden we allebei nog en woonden we in een hele kleine woning, dus het bleef bij een toekomstdroom. Maar nu zijn we 25 en 29 jaar oud, allebei afgestudeerd, zijn we dit jaar getrouwd en hebben we een huurhuis met 4 slaapkamers. Reden voor mij om aan mijn man voor te leggen langzaam onze droom werkelijkheid te laten worden. Ik heb al meer dan een jaar hele erge rammelde eierstokken en ik voel dat we zo goed als in een situatie zijn waarin het krijgen van kinderen goed voelt. Ik ben docent en mijn contract loopt maar tot het einde van dit schooljaar. Om deze reden hebben we besloten dat het verstandig is dat ik eerst een andere baan vind en we hebben besloten in elk geval zolang te wachten. Dan hebben we hopelijk later dit jaar een positieve zwangerschapstest in onze handen. 


Deze week vroeg ik hem wat we gingen doen als ik inderdaad een andere baan vond. Mijn man kwam aan met meerdere 'bezwaren'. Hij wil liever eerst een huis kopen, hij wil ook een andere baan waarbij hij meer verdiend en hij wil meer spaargeld op de bank. Tuurlijk zijn dit allemaal dingen die het makkelijker maken, maar in mijn ogen niet direct noodzakelijk. We redden het gemakkelijk nu, wonen leuk en een huis kopen zit er met onze studieschuld/hoogte van onze loon nog eventjes niet in. Ook denkt hij dat het voor mijn nieuwe werkgever erg raar is als ik daar net werk en mijn eerste schooljaar al weg moet met zwangerschapsverlof.


Ik zie zijn bezwaren echt wel in, ik zit ook wel met mijn nieuwe baan in mijn maag. Is het 'geoorloofd' om in je eerste jaar al zwanger te worden? De wens om zwanger te worden is echter zo groot, dat ik het lastig vind dat hij er zo over denkt. Mijn cyclus is de afgelopen jaren ook wat onregelmatig geweest, heb subklinische schildklierproblemen gehad en ik heb het voorgevoel dat zwanger worden niet heel gemakkelijk gaat lukken. Ik wil niet nog jaren wachten tot we de meest ideale situatie hebben, dan zijn mijn eierstokken al gesprongen van ongeduld. 


Gelukkig kunnen we er samen goed over praten, hij ziet mijn kant ook zeker in. Ik schrijf deze blog ook niet om tegenargumenten te sprokkelen op zijn bezwaren. Ik wil gewoon graag mijn gedachten op papier hebben staan. Misschien iemand vinden die met dezelfde situatie te maken heeft/heeft gehad.


Hopelijk kan ik later dit jaar een blog schrijven waarin ik aankondig dat we voor een kindje gaan. Of eentje waarin we gezamenlijk hebben besloten toch nog te wachten. 


 


 

843 x gelezen, 2

In Overig

reacties (0)


  • MamaJL

    Herkenbaar. Mijn vriend was ook véél geduldiger. Zoontje van mijn vriendin kwam op een gegeven moment iedere maand wel een keer logeren. Zo gezellig vond ik dat. Maar echt zelf kinderen, dan moest alles veel beter geregeld zijn volgens hem.

    Heel eerlijk had hij achteraf ook wel gelijk want ik ben blij dat we het financieel nu op orde hebben en een fijn koophuis. Nu de kinderen er zijn gaat sparen echt een heel stuk moeilijker en verbouwen ook. Je prioriteiten veranderen ook. Maar er zijn mensen genoeg dat dat er wel allemaal naast doen.

    Ik ben uiteindelijk al 7 jaar lang af en aan met zwangerschapsverlof, ben achteraf blij dat ik dat niet met jaarcontracten (werk ook in het onderwijs) heb moeten doen. Maar er zijn ook weer genoeg mensen die daar geen bezwaar tegen hebben en er gewoon op vertrouwen dat ze steeds nieuw werk vinden.

    Ach ja, uiteindelijk is het gewoon belangrijk dat je er met z'n tweeën goed over blijft praten. Het gaf mij rust toen ik precies wist welke dingen mijn vriend geregeld wilde hebben (eerst een koopwoning, verbouwen en €X aan spaargeld) omdat we daar dan naartoe konden werken. Aan de andere kant, toen we ons huis kochten, besloot mijn vriend ineens dat ik wel kon stoppen met de pil want er waren andere manieren om te zorgen dat we niet zwanger raakten. Dat gaf mij op dat moment wel het gevoel dat we weer een stap dichterbij waren. (Achteraf misschien slim geweest want toen we ons eerste kindje wensten was mijn cyclus al zo regelmatig als wat).

    Het blijft, zoals met alles, toch geven en nemen én heel goed communiceren.

  • Liselott

    Herkenbaar. Wij ook net getrouwd en jaar ervoor huis gekocht. Wilden dit jaar gaan verbouwen én een kleine. Uiteindelijk gekozen om er toch voor te gaan. De bezwaren waren vooral praktisch: zou t wel te combineren vallen met andere plannen.

    Onze conclusie was er is áltijd een reden om het uit te stellen.. verbouwing, geld of dat je vrienden wel of niet zover zijn..

    De belangrijkste voorwaarden zijn er: spaargeld, inkomsten, liefde en een dak..

    Meer salaris kwam toevallig na 12 weken op mn pad..

    Alles kan later geregeld worden, je vruchtbare jaren kun je niét verlengen helaas.

  • MadelieVv

    Als je zo blijft denken zal je er nooit klaar voor zijn, want het kan altijd beter. En langer wachten geeft ook geen garantie dat het dan beter zal zijn. Ik geloof er zelf heilig in dat kinderen je rijkdom geven en nieuwe kansen teweegbrengen. Het verrijkt je leven op allerlei fronten.

  • Mommyx3

    Een baby is niet te plannen. Ik raakte op ons 19e onverwacht zwanger . Geen huis , allebei Nog op school, 2 uur woonde mijn man van mij vandaan. Maar ook dat is in snelvaart goedgekomen. En als een stel alles voor elkaar heeft dan gaat zwanger worden weer moeizaam. Dat hoor ik ook af en toe. In jullie situatie zou ik er voor gaan. Je hebt geen koophuis nodig . En de nieuwe juf van mijn zoon was na 3 maanden zwanger. Je zit in een goede branche want ze zoeken docenten in overvloed. Verder willen we altijd meer salaris een betere baan dus dat zou voor mij ook niet iets zijn om te wachten

  • MamaJL

    Niet in alle vakken en provincies is een groot overschot. De krimp die jaren gaande was in het basisonderwijs is nu aangekomen op het voortgezet onderwijs. De tekorten hier in de provincie zit in invallers. En dat is een baan die je maar net moet willen combineren met een kleintje in huis. En met een kleintje in huis wordt je niet heel blij als je iedere dag twee uur moet reizen naar je werk.

  • Ram2012

    Eigenlijk komt het ‘nooit echt uit’. En is altijd wel een reden om te bedenken waarom het niet kan. Maar als het onverwacht wel raak zou zijn red je je daar ook prima mee. Misschien met een omweg maar het komt wel goed. Betreft huurhuis/ koophuis denk ik; onzin! Of je nou huurt of in een koophuis woont; maakt die baby echt niets uit hoor En het leven stopt niet bij het krijgen van een kind hoor, daarna kun je ook nog gewoon een huis kopen hoor.

    Wij wilden heel graag reizen door Amerika en/of Australie, daar waren we voor aan het sparen, bleek ik opeens al 7 weken zwanger te zijn. Dus reizen staat op een laag pitje, maar dat komt wel weer. Alles met die kleine is onbetaalbaar, je prioriteiten en kijk op dingen veranderen. En die reis komt er heus wel.

  • Lama94

    Ik herken de rammelende eierstokken, al een aantal kleertjes in de kast en een man die allemaal praktische redenen heeft om te wachten. Ik vond het een lastige tijd. Toen we eindelijk gingen proberen was ik er daardoor gelijk bijna obsessief mee bezig.

    Zo lastig om te wachten terwijl je wel graag wilt.

    Goed dat jullie het er wel over hebben en erover nadenken!

  • MoodSwing

    Weet je, ik begrijp álle voor én tegen argumenten. Het feit blijft dat je een baby niet kunt plannen....

    Bij ons duurde het 6 jaar én toen ik uiteindelijk zwanger bleek was dit toch weer net effe niet 'gepland'. En ik snap dat stabiliteit wat betreft een werkgever gewenst is..... maar wie zegt dat je gelijk een vast contract krijgt? Wie weet loopt het nieuwe contract ook ten einde wanneer je net zwanger bent.

    Kortom, je weet nooit wanneer je dat geluk geschonken krijgt en hoe de situatie er dan voor staat.

    Maar heel goed dat er wel bewust over nagedacht word! vind ik wel een dikke plus..... betekent naar mijn idee dat er wel ruimte is.