Zeer spannende ochtend

Vannacht werd ik wakker, 5 uur. Mn buik deed heel veel zeer, lange harde buiken. Bij elke beweging die ze maakte ging ik door de grond. Stress... want morgen gaan we de verjaardag van mijn oudste vieren en ik moest nog 250 kilometer rijden om op locatie te komen voor het feest. (Ik woon in Drenthe en mijn dochter is nu nog in de randstad.) Maargoed, ik huilen, huilen, huilen. Hoe moest ik nou nog daarheen en wat was er aan de hand? Eerst paar uur de pijn geprobeerd te negeren. Rond half 10 toch de verloskundige gebeld, ik mocht gelijk komen (janken aan de telefoon, want ik wilde naar mijn dochter. Bedankt hormonen.) Wij met gepakte auto, inclusief vluchttas (je weet maar nooit), opweg naar de verloskundige.
De verloskundige ging voelen en duwen aan mijn buik. Viel allemaal mee. De kleine schopte en ik begon gelijk te zweten van de pijn. Ze is aan het indalen. Daarnaast is mn meisje gedraaid. Mn hele buik is beurs en ontzettend gevoelig daardoor. De verloskundige vertelde dat de kindjes soms zelfs ribben kneuzen, dat al die pijn bij mij komt door het heftige bewegen en de draai. Weg gezonden met een beter gevoel en ik moet nu aan de paracetamol, zodat ik niet te uitgeput ben van de pijn als de bevalling echt begint.
Na de paracetamol en geruststelling ging het wat beter. We zijn toch nog gaan rijden naar de randstad. Daar slapen we bij mn vader. Lekker rustig aandoen. Morgen helpen mijn vader en vriend met de visite en hoef ik niets te doen, behalve de taart samen met mn meisje te versieren. Was mij een spannend dagje zo op deze manier. Gelukkig allemaal goed gekomen.