Bevallen en de new born fase!

Het is alweer een aantal weken geleden maar op 15-06-2023 stond de keizersnede gepland, iets waar ik de laatste paar weken toch wel erg tegenop begon te zien.

De laatste weken tot de operatie voelde ik me weer slechter, HG nam weer de overhand en het warme weer hielp ook niet mee, resulteerde dat ik een keer ben flauw gevallen en ik 4 uur aan de CTG heb moeten liggen, gelukkig was er met de kleine niks loos en schopte ze erop los! 


 


Op 15 juni mocht ik mij om 11 uur nuchter melden (zwaar!!), ik moest goed plassen en kreeg 2 paracetamol voordat ik naar de OK gebracht werd. Met mijn geluk konden ze het infuus niet prikken dus moest dat bij de pre-OK gebeuren, omdat mijn aders zo diep liggen en ze weg rollen moest het aan de binnenkant van mijn elleboog geprikt worden (geen fijne plek!), toen gingen we door naar de OK waar een heel team klaar stond en de ruggeprik gezet werd, ze prikte 2 keer mis en de 3e keer zat ie erin en werd gelijk alles doof. 


 


 


Ze plaatste het doek en mijn partner kwam naast mij zitten, ze begonnen meteen met de operatie en ondertussen kreeg ik alle bijwerkingen die er maar te vinden zijn. Ik werd misselijk en had het gevoel dat ik ging flauw vallen. Meteen kreeg ik allerlei medicatie ingespoten maar het hielp niet echt. Na een kleine 10 minuten werd D. geboren, luid schreeuwend en nog helemaal onder een dikke laag huidsmeer. Ze werd meteen met de kinderarts meegenomen en ondertussen werd ik dichtgemaakt. Nog altijd misselijk en licht in mijn hoofd hebben ze D. bij mij neergelegd en werd ze rustig, wat een pracht om haar dan ein-de-lijk bij me te hebben! 

49 cm net als haar zus en 3040 gram, een lang tenger meisje! Omdat ik nog zo misselijk bleef hebben ze haar in de couveuse gelegd toen ik naar de uitslaapkamer werd gereden, daar hebben ze met 6 verpleegkundigen/artsen naar mijn hartmonitor staan kijken terwijl ik een perenijsje kreeg. Wat bleek, mijn hartslag was aan het dippen, een bijwerking van een medicijn wat ik ingespoten kreeg. Wat ze niet wisten is dat mijn bloeddruk altijd al laag is geweest, toen dat aan de orde kwam stopte ze de medicatie in mijn infuus en liep mijn hartslag rustig weer terug naar normaal, na 3 uur op de uitslaapkamer te hebben gelegen mochten we dan eindelijk naar boven, rust op onze kamer waar iedere minuut voor mijn gevoel wel een arts/verpleegkundige kwam kijken om hun routine check te doen. Wat mij enorm verbaaste was dat mijn baarmoeder (ook na het geven van medicatie) al ver onder mijn navel zat! Ook heb ik meteen weer mijn lichaam terug! Weg met alle pijn en het meest waardevolle, niet meer ziek van de HG! Het blijft bijzonder dat het zo als sneeuw voor de zon verdwijnt op het moment dat alles uit je lichaam is!


 


 


Ik ben meteen na de operatie begonnen met het aanleggen van D. aan de borst maar ze is een erg onrustige baby waardoor de borstvoeding direct geven niet lukte. Gelukkig had ik vooraf al gekolft en dat kon met fingerfeeding gegeven worden, ondertussen elke voeding weer aangelegd maar mevrouw wilde niet, om frustratie van beide kanten te voorkomen hebben we na een aantal dagen met de lactatiekundige besloten dat ik full time zou gaan kolven, prima want ik had een mega over productie! 

De dag na de operatie moest ik het bed uit, verschrikkelijk!! Wat een pijn in mijn buik! Toen ik ging staan schoot mijn bloeddruk weer naar beneden en viel ik bijna flauw, meteen weer terug in bed en besloten het zo te laten voor de dag. Dit heeft 4 dagen geduurd, uiteindelijk na 4 dagen heeft de gyn gezegd dat ze de katheter gingen verwijderen en dat ik met dropjes eten mijn bloeddruk op peil kon houden, na het opstaan niet blijven staan maar meteen lopen/schuivelen naar het toilet als ik moest (met hulp van 2 verpleegkundige), helemaal trots dat het gelukt was kreeg ik meteen de ontslagpapieren in mijn handen en konden we naar huis! 

Aangezien het op zondag avond was heb ik met de kraamzorg afgesproken dat zij pas de volgende ochtend zou komen om te starten. Een ontzettend lieve vrouw die mij gelukkig achter de broek aan zat, ik voelde mezelf namelijk heel zielig en als het aan mij had gelegen dan had ik nu nog in bed gelegen. Ze had voor elke dag doelen gesteld wat we zouden bereiken, dag 2 toen ik thuis was heb ik gedoucht en op dag 3 heb ik buiten een klein stukje gelopen met de wagen. Iedere dag begon ik mij weer een beetje beter te voelen! 


 


 


Nu zijn we bijna 5 weken na de operatie en kan ik weer mijn eigen kleren aan van voor de zwangerschap! Ik loop iedere dag een stukje en ben al een aantal keren mee geweest naar mijn paard. Het is heel lastig om in te schatten wat ik nou wel/niet mag doen, bij twijfel doe ik iets gewoon niet. De wond ziet er heel mooi rustig uit, wel nog doof op het litteken en daar om heen, ze hebben het heel laag gezet en de eerste keer scheren daar vond ik dood eng maar is gelukkig goed gekomen!


 


 


D. doet het erg goed, ze was 8% afgevallen na de geboorte en dit is in 10 dagen weer boven haar geboortegewicht gekomen. Ik geef nog steeds afgekolfde borstvoeding maar omdat ze (helaas) reflux heeft verdikken we dit met een beetje jbpm, hier is het mee binnen de perken. Ze groeit bij het CB haar eigen lijntje net als haar zus. Helaas begint mijn productie weer af te nemen, met cluster kolven is het wederom niet op te krikken en betekend dat de laatste beetjes gekolfd worden en dan over moet stappen op KV, jammer maar een betere start heb ik haar niet kunnen geven, bij M. was dit namelijk ook het geval waar ik nu wel een beetje rekening mee heb gehouden.


Ohhh en de zussen liefde!! Haar zus die ontzettend trots is dat ze grote zus is, ze laat haar aan iedereen zien, kiest elke dag haar kleertjes uit en knuffelt en kust haar wanneer ze maar kan! Wat een pracht.


 


 


Nu genieten tot ik weer moet gaan werken, ik start 24 augustus met werken op de DutchGP, meteen weg van huis maar een onwijs gaaf evenement waar ik mag werken, daarna een weekje vrij en dan weer echt aan de bak op kantoor. Met onze thuiswerk dagen en ouderschapsverlof kunnen mijn partner en ik het samen oplossen zonder dat ze de eerste 1,5/2 jaar niet naar een opvang/gast ouder hoeft. 


 


 


Respect als je tot hier hebt gelezen, fijne zomer toegewenst <3


 

1392 x gelezen, 5

In Baby

reacties (3)


  • LiefsTess

    Gefeliciteerd!! Ik ben 2 dagen na jou bevallen ook dmv een keizersnede uiteindelijk. Die eerste dagen thuis was inderdaad pittig door die wond, ik hield mijn buik vast zodat er niet teveel aan de wond getrokken zou worden. Op dag 6 na de bevalling ben ik ook naar buiten gegaan, ik wilde zo graag even een frisse neus halen. Op dag 11 voelde ik me heel erg energiek en weer zoals voor mijn zwangerschap, zo wonderbaarlijk hoe het per dag beter gaat.

    Lichtelijk jaloers dat jij je kleding alweer past haha ik moet het nog doen net met leggings en jurkjes🤭

    Veel geluk met je kleintje 🥰

  • Rapunzel92

    Ooo wat fijn dat jij je ook weer goed voelt! Niemand bereid je erop voor wat een aanslag het eigenlijk is op je lichaam!

    Kleine disclaimer over mijn eigen kleren, ik heb tot week 25 alles nog aangekund van mijn eigen kleren, ik droeg beide meiden heel erg naar binnen waardoor ik amper tot geen buik had (zie foto's)

  • LiefsTess

    Ohh ja ik zie het! Haha dat was bij mij niet zo🤭 hield ook heel veel vocht vast tijdens de zwangerschap. Na 2 weken was er al 13 kilo af zonder er iets voor te hoeven doen. Die kleding komt ook wel, heb er een mooi wondertje voor terug🥰

    Ja die keizersnede is wel pittig, het is natuurlijk gewoon een buikoperatie geweest.