Het is een.....

Hallo allemaal.
Ik ben een tijdje niet hier op baby bytes geweest.
Maar wij zijn na 3 jaar lang eindelijk zwanger geraakt door middel van iui
En ik zou 1 april uitgerekend zijn. Nu wil ik jullie wel mijn verhaal vertellen van hoe het verder is verlopen.
Het begon donderdag smiddags om half 5 op 5maart. Ik kreeg opeens veel pijn in mijn maagstreek en rechter ribben.
Ik lag te shaken op de bank en kon opeens niets meer. Mijn man heeft de huisartsenpost gebeld. En doorgegeven dat ik 36 weken zwanger was en zoveel pijn heb dat het niet te houden was.
Ze stuurde meteen met grote spoed een ambulance en een verloskundige. Ook was mijn bloeddruk opeens torenhoog. Terwijl ik zelf altijd een lage bloeddruk heb.
De verloskundige heeft naar het hartje geluisterd en dat klopte gelukkig nog. Ze voelde even aan mijn buik en zei meteen. Jullie moeten nu met spoed naar het ziekenhuis!
Dit gaat niet goed ze heeft het hellp syndroom. (zwangerschapsvergiftiging) nou over een hele hobbelige weg met de ambulance dat deed me toch enorm zeer! En kreeg geen pijn medicatie.
Eenmaal in het ziekenhuis alle controles gedaan ctg, urine check, bloeddruk, bloedprikken. Toen kwam er een gynaecoloog aan rennen. En ja daar was het antwoord dan
Je moet nu met spoed een keizersnede ondergaan. Je lever is aan het falen. Jeetje dan schrik je toch wel even. Daar lig je dan bijna opeens op apen gapen..
Snelsnelsnel naar de OK. Kregen ze het infuus niet geprikt en lag ik nog steeds zonder enige pijn medicatie. Uiteindelijk met een echo apparaat is het gelukt.
Inmiddels was het toen half 9 savonds toen ik naar de OK ging. En kreeg ik een verdoving in m'n rug en hebben ze 10 x moeten aanprikken voor een zenuw voor de ruggen prik.
Je raad het vast al wel.. Dat ging dus niet lukken. Dus onder gehele narcose. Toen werd ik wakker op de uitslaapkamer.
Je hebt een zoon! En tja ik zei waar ben ik.. Ik wist niets meer. Was enorm ziek. En moest medicijnen krijgen door het infuus.
En ja hoor het infuus deed het niet meer. Moesten ze weer opnieuw prikken met echo apparaat. Dit duurde wel 15min. Toen mocht mijn man met onze zoon naar mij komen om kwart voor 11.
Dolgelukkig dat we een zoon hebben gekregen en dat we allebei de operatie hebben overleefd.
Onze zoon heet Owenn Avery. 2450gr 49cm. Hij heeft last van geelzucht door dat hij prematuur is.
Toen kreeg ik te horen dat ik kantje boort heb gelegen, mijn bloeddruk ging op en neer en ze kregen hem bijna niet stabiel
Ik moest bijna naar de ic. Maar toen gebeurde er een wonder en is het wat hersteld en mocht ik gelukkig samen met mijn zoon op 1 afdeling.
Ik ben nog een aantal dagen erg ziek geweest en kon niet voor mijn zoon zorgen. Dit was echt niet leuk.
Nu ben ik gelukkig na 5 dagen in het ziekenhuis lekker thuis. En knappen we allebei goed op. Zo dit was zo'n beetje m'n verhaal.