Bevallingsverhaal

Afgelopen vrijdag zijn wij trotste ouders geworden van onze tweede dochter Kendra. Het was een supersnelle bevalling! Onze oudste werd die ochtend al vroeg wakker en zoals we wel vaker doen namen we haar nog even bij ons in bed. Om een uur of half 8 begon ik wat lichte krampjes te voelen, zou het dan vandaag zover zijn? Het was de uitgerekende datum, dus het zou een prachtige timing zijn! Om een uur of 8 gingen we uit bed en nam ik nog een heerlijke douche. Tijdens het douchen schatte ik de duur en regelmaat van de krampjes wat in. Ja, er zat wel regelmaat in, zo om de 3 minuten. Het leek toch echt wel te gaan gebeuren vandaag! Eenmaal beneden vroeg ik mijn man om mijn moeder te bellen om onze dochter te komen halen. Hoewel we het liefst in het ziekenhuis wilden bevallen zette mijn man toch het bevallingsbed maar snel klaar, je weet maar nooit. Om twintig voor 9 besloten we de verloskundige maar te bellen, want de weeën werden in rap tempo heviger. Toen zij om 9 uur binnenkwamen was het hen al snel duidelijk dat we het ziekenhuis niet meer gingen redden! De weeën waren super heftig en pijnlijk, en er zat geen adempauze meer tussen... Ik kon haar al bijna niet meer tegenhouden en op de stoel waarop ik zat kwamen de vliezen al deels naar buiten. Snel werd ik naar het bevallingsbed geholpen en onderweg braken de vliezen. Eenmaal op bed werd de ontsluiting gecheckt en mocht ik gelukkig beginnen te persen. Om half 10, na een kwartier persen was daar onze kleine meid! Alles gelukkig goed en wel! Van eerste wee tot geboorte in twee uurtjes tijd, mooi voor de koffie klaar, haha.
Onze dochter is vernoemd naar mijn in januari overleden vader. Destijds had ik nog een topic geopend met vraag naar inspiratie. Mijn vader heette Koos (Jacobus). Er waren zoveel mooie suggesties binnengekomen, waarvoor dank! We hebben uiteindelijk besloten haar, enigszins creatief, vooral te vernoemen naar zijn tweede naam, Hendricus.
Kendra is inmiddels alweer een week oud en ze doet het super! We zijn helemaal verliefd!