Oeff

Ik dacht dit doen wij wel even..
Helaas na 2 dagen heb ik nog steeds flinke buikpijn en tranen met tuiten..
Manlief is 2 dagen thuis om me te helpen, en loopt met kruiken en pittenzakken af en aan..
De gedachten dat het kindje er l niet meer zat is een bevestiging van waar ik al bang voor was.. Voelde me niet mega zwanger en twijfelde..
Ik vind het jammer dat ik officieel vandaag mijn echo zou krijgen n ons kindje niet in mijn buik heb gezien.. Vandaag zou ik 8 weken zijn..
Mijn omgeving reageert lief en begripvol, maar soms zou ik naar een weiland willen rijden en even flink willen schreeuwen..
Even de pijn weg schreeuwen, en goed bedoelde adviezen.. Ben er blij mee maar op de helft zit ik niet te wachten..
Ik hoop dat we toekomst gericht verder kunnen voor een volgende zwangerschap, zelf nu al is het verlangen enorm..

453 x gelezen, 0

reacties (0)



  • Vogelmeisje

    och meissie een miskraam valt ook bijna niet te verwerken.. zoiets enorms gewenst en ineens wordt je van je roze wolk afgegooid en verlies je je kindje. Ik heb het er ook heel moeilijk mee gehad, het is ook niet niks. Je hormonen zijn nu helemaal van slag, laat de tranen lopen en pak een warme kruik erbij, wees lief voor jezelf. het is een bittere pil en een confrontatie met jezelf. Ik kan begrijpen dat je al denkt aan opnieuw zwanger worden, ik vond zwanger zijn in die korte periode dat het toen heeft geduurd heerlijk en wilde dat direct weer. wees lief voor jezelf (en laat anderen lekker kletsen), dit kan alleen jij verwerken . sterkte