Klote genaratie!

Ik begrijp je angst goed.. Ik ben dan wel geen 18 meer en ook nog geen moeder maar heb hier zelf vaker over na gedacht. Ik ben vroeger alles behalve een lieverdje geweest en heb mijn moeder vast genoeg kopzorgen bezorgd. En toch heb ik het idee dat het een hele andere wereld was toen ik jong was...haha nu klink ik wel als een oude oma...maar wij hadden nog geen smartphones en dus ook een stuk minder "zorgen" denk ik.... Verder weet ik niet of je er iets aan zou kunnen doen behalve duidelijk maken dat ze overal met je over kan praten ..en je moet maar denken die pupertijd duurt niet eeuwig. Uiteindelijk komt wat je haar geleerd heb wel weer naar boven 😅

Ik begrijp je angst. Mijn man was vroeger totaal geen lieverdje en ook toen ik hem ontmoette, ging hij nog met de verkeerde mensen om.

Mijn vriendengroep is echt een heel andere vriendengroep dan die van mijn man. Ik was heel braaf. Ik ben opgegroeid in een dorp en ging naar een havo/vwo school. Mijn man ging in een stad naar een vmbo school. Bij hem stonden ze te dealen in het toilet, terwijl er bij ons niet eens gerookt mocht worden op het schoolplein.

Wij hebben erg ons best gedaan om een goede woonplaats/wijk uit te zoeken en gaan straks ook ons best doen om een goede school te zoeken. Ik denk dat dit al veel verschil uitmaakt.

Laat je twijfels er niet voor zorgen dat je een onstabiele moeder wordt. Bijv. snel boos en achterdochtig in alles..

Laat duidelijk merken dat je je kind vertrouwt en boost hun zelfvertrouwen. Je hebt niet alles in de hand maar wel jezelf en jouw houding tegenover je kind. Zorg ervoor dat ze bij jou de rust vinden om alles te kunnen delen zonder het gevoel van afkeuring & onbegrip vanuit jouw kant.

Het verschilt per persoon. Licht er echt aan hoe je kind in het leven staat. Zelf was ik totaal geen losbol of wou zelf niet met de "Normale" mode mee doen. Ik ging richting de alternatieve kant ( Metal) Maar bleef wel altijd normaal en respectvol. Ik heb niet de meest geweldige opvoeding gehad. Misschien ligt het daar aan.

En het is eenmaal zo dat je je zorgen maakt om je kind en nu zal jij voor dezelfde raadsels komen te staan waar jouw moeder ook bij jou nog voor kort voor stond. Misschien een tip om het haar eens te vragen?

En het is pas als je weet hoe het zit, als je zelf eindelijk volwassen wordt. ( Dus niet door leeftijd, maar door ervaring) Dan is het al te laat om daar op terug te komen tegen over je ouders. Maar dan weet je wel hoe je het moet doen met je eigen kinderen. En ik neem aan dat jij dat ook weet. Hoe jij was, dus probeer daar over na te denken en te bedenken hoe kan zou ik mijn 16 jarige ik iets wijs kunnen maken?

Volgens mij komt het helemaal goed met jou en je kindje, je hebt nu al een duidelijk idee wat je belangrijk vindt in de opvoeding en dat is een prima kompas. Wat ik zelf heb gemerkt als mama is dat het vooral heel erg belangrijk is om naar je kind te luisteren. Dat betekent niet dat je geen grenzen stelt of dat je moet doen wat je kind wil. Maar een kind dat zich gehoord voelt, staat meer open voor regels en zal ook eerlijker zijn naar jou. Heel veel succes, plezier en liefde toegewenst! Geniet van je kindje. ❤

Als je daar al zo goed op kan terug reflecteren, dat zegt wat over jou als moeder, een goede moeder die het beste wil voor haar kindje.

Wanneer je al kunt zien wat er mis gaat om je heen dan heb je de grootste stap naar de juiste richting al gemaakt!

Zorgen dat je kind een goede toekomst heeft. Geld voor studie

Je hebt gelijk, als je ziet dat de jeugd steeds agressiever wordt naar volwassenen maar ook naar elkaar. Wel vindt ik dat we te ver soms vooruit kijken, en je moet genieten met als je dochter of zoon net geboren is, en misschien dat die generatie weer anders kan zijn. Ik denk ook dat het voor een gedeelte aan de ouders ligt, die ook de telefoons of internet niet meer links kunnen laten liggen.

Je hebt gelijk, als je ziet dat de jeugd steeds agressiever wordt naar volwassenen maar ook naar elkaar. Wel vindt ik dat we te ver soms vooruit kijken, en je moet genieten met als je dochter of zoon net geboren is, en misschien dat die generatie weer anders kan zijn. Ik denk ook dat het voor een gedeelte aan de ouders ligt, die ook de telefoons of internet niet meer links kunnen laten liggen.

Ik vind het wel grappig, straattaal is van alle generaties en veranderd met nieuwe generaties. Er komen woorden bij en sommige zijn helemaal uit. Sommige komen weer terug. In het begin kan het aanstootgevend zijn, later wellicht niet meer. Neem nou het woord tering. Gingen vroeger ( en nu nog zonder behandeling) ook veel mensen aan dood, nu weten mensen nog amper dat het refereert naar een ziekte.

Maar de wereld verandert, de mensen veranderen, dat is niet alleen van nu. Maar iedere generatie krijgt te maken met andere invloeden. Het enige wat je kan doen is je kind zo goed mogelijk begeleiden door het leven.

Zou t ook niet kunnen dat je in de verkeerde wijk/buurt woont?

Alles wat jij beschrijft zie ik hier helemaal niks van, maar als ik naar de stad ga naar bepaalde wijken wel.

Het maakt zo veel uit waar je kinderen opgroeien, misschien een goed idee om te denken aan verhuizen ;-)

Haha, hier ook zelfde soort zorgen, hoor, terwijl ik pas op mijn 30e moeder werd.

Een mooie uitspraak die ik ooit hoorde was "opvoeden is voorleven"

Je kind gaat waarschijnlijk hetzelfde doen als jij. Dus als jij tegen je kindje zegt dat ze niet mag vloeken, maar zelf doe je het wel.....

Toen ik klein was, werd er bij ons thuis nooit gevloekt. En ik merk, die straattaal krijg ik letterlijk niet uitgesproken. Nu, als mijn kinderen op school of op straat wat horen, weten ze ook dat wij dat niet zeggen. Nu is de oudste ook nog geen 8, dus de pubertijd moet nog komen, maar ik hoop dat dat zo blijft.

Bij vrienden van mij met puberkinderen zie ik het gelukkig ook goed gaan.

En we hebben veel vrienden in de Bijlmer, wat volgens mij te vergelijken is met Rotterdam Zuid.

Dus, het kàn goed gaan,

Goed dat je er nu al over nadenkt, als je er pas over na ging denken als je dochtertje 9 of 10 was, was je misschien aan de late kant geweest.

Heel begrijpelijk... Maar zie ook de voordelen, onze kinderen zullen altijd eten hebben, medische zorg.. Uitdagende banen kunnen krijgen.. En verder kunnen wij ze veel meegeven, en zelfs als ze tijdens de pubertijd overal mee oneens lijken te zijn, zullen ze het toch meenemen en komt het besef misschien pas als ze op zichzelf gaan.. We kunnen ze leren mobiel gebruik te beperken, we kunnen ze in een omgeving laten opgroeien waar alles meer aan onze wensen voldoet (wij zijn verhuisd naar een dorp en hebben onze dochter hier op een andere school gedaan, hier voldoet alles meer aan onze normen en waarden) we kunnen ze leren dat wij bepaald taalgebruik in ons huis niet tolereren (straattaal op straat houden), gevaren van alcohol en drugs uitleggen

Wat een lieve reacties allemaal!! Ik ben zelf mijn pubertijd veel in Rotterdam-Zuid beleeft denk dat ik daarom toch een extremer beeld heb van de jongeren nu. Maar zoals jullie zeggen opvoeding speelt een grote rol en omgeving etc. Dit heeft me gelukkig nu wel veel meer rust gegeven. ❤️

Ik denk dat je het grotendeels zelf in de hand hebt hoe je dochter zal opgroeien.. ten eerste ben jij een voorbeeld voor haar! Als jij goed zal doen, zal zij volgen.. de omgeving speelt mee.. zit je op een school waar disbalans is? Kan je dochter veel ellende van andere kinderen meekrijgen.. verdiep je goed in alle scholen straks, en wees zelf de mooiste versie van jezelf! Je dochter zal hoe dan ook opgroeien met een karakter dat ze zelf is.. ga hier goed mee om en probeer haar niet te veranderen :-)

Ik werd moeder op mijn 17de, dat is nu bijna14 jaar geleden... de tijden zijn niet enorm veranderd eigenlijk. Behalve dan dat de smartphone ons in zijn macht heeft, en niet msn...

Wees gewoon begripvol naar je kind. En bestraft zijn of haar manier van denken niet.. maar wijs alleen maar op de gevaren. En behandel je kind met respect. Dan heb je de grootste kans dat ook terug te krijgen.

Ja ik maak me ook zorgen hoor, ben ook nog vrij jong (27) en mijn dochter is net 1 En de 2e is al weer onderweg. Ik vraag me vaak af hoe ze het zullen hebben over 15 jaar bijv en hoe ze gevormd zullen worden. Druk vanuit sociale media Word vele mate groter, meer prestatie drang, hoe zie je er uit. Ja dat vind ik zorgelijke dingen maar ik probeer te genieten van het hier en nu, want de tijd gaat al zo vlot voorbij! En laten we je zelf je kindje(s) mee kan geven is al een groot gedeelte van hun basis wat ook zeer belangrijk is! Investeer daarin en geniet, want deze eerste jaren zijn ontzettend leuk en belangrijk 😊

Mijn eerste reactie is ook dat inderdaad niet iedere tiener zo is. Het ligt heel erg aan karakter, vrienden, hobby's, opleidingsniveau, woonplaats, school en omgeving van je kinderen. Ik heb sinds ik niet meer in Amsterdam woon bijvoorbeeld nooit meer iemand zien blowen. Kanker als scheldwoord hoor ik hier ook nooit en als ik hier in de buurt tieners op straat zie kletsen, zijn de telefoons gewoon uit zicht.

Maar ik ben het met je eens dat je ze wel kort moet houden... Jij hebt in de hand tot wat voor persoon jouw dochter zal opgroeien en het is jouw volste recht om slechte invloeden uit haar leven te elimineren.

Ik werk in de verslavingszorg, ik hoop dat als mijn kinderen gaan gebruiken dit alleen bij alcohol en cannabis blijft. En ik ben allang blij als dat pas rond hun 16e gebeurd en niet al veel eerder.

Ik hoop er nu alleen maar het beste van. Hoe de situatie op dat moment is dat zal ik moeten afwachten. Nu geniet ik lekker van het feit dat ze 3 en 1 zijn, dat mama nog de belangrijkste voor hun is 🥰

Pubertijd is een groot sprongetje, daar horen pubers experimenteel, opstandig en tegendraads te doen, ze bereiden zich zo voor op het volwassen worden. Hoe dat verloopt ligt aan je opvoeding, omgeving, situatie op dat moment. Nu metsel je aan de basis..

Ik denk dat je het grotendeels zelf in de hand hebt hoe je dochter zal opgroeien.. ten eerste ben jij een voorbeeld voor haar! Als jij goed zal doen, zal zij volgen.. de omgeving speelt mee.. zit je op een school waar disbalans is? Kan je dochter veel ellende van andere kinderen meekrijgen.. verdiep je goed in alle scholen straks, en wees zelf de mooiste versie van jezelf! Je dochter zal hoe dan ook opgroeien met een karakter dat ze zelf is.. ga hier goed mee om en probeer haar niet te veranderen :-)

Onze oudsten zijn bijna 19 en 17... en mijn kinderen zijn niet zoals jij beschrijft

Geeft dat hoop? Niet iedere tiener blowt.. rookt en of drinkt...... ook kanker wordt hier niet geroepen.

Ik maak me vaker zorgen over het feit dat de wereld voor de jongeren van nu (en dus ook mijn kinderen) niet meer zo mooi en grandioos is als hij voor ons geweest is.

Moeder zijn maakt ook (vaak) direct dat je de rest van je leven zorgen maakt. Het hoort er, naar mijn idee, gewoon bij. Het is echt niet raar hoor dat je hieraan denkt. Heb het zelf ook vaak genoeg dat ik niet heel erg uitkijk naar de pubertijd. Gelukkig groei je hier allemaal naartoe. Nu hoef je ook nog lang niet te denken aan het loslaten. Zoals je al zegt de tijd gaat zo snel! Geniet ervan! Natuurlijk gaan er dingen gebeuren waar je geen invloed op hebt, zo is het leven. En ik kon zelf ook echt een heks zijn dus hoop ook dat ze niet teveel op mij lijken😂😂😂

Gefeliciteerd met je dochter. Mooi hoe je het beschrijft. Met de geboorte van je dochter is je verantwoordelijkheidsgevoel ook geboren. En wat leeftijdsgenoten betreft... logisch. Je moet je ook onderscheiden, want je bent nu ook mama❤