Wat voel ik mij schuldig..

Ahw ik herinner me dat zo goed.. paar weken terug kwam mijn middelste me ophalen omdat de buren een ambulance wouden bellen voor m’n oudste, was in glas gestapt en er lag een meter bij een meter bloed omheen. Iedereen paniek, behalve hijzelf.. pleister eromheen en lekker naar huis zei die. Uiteindelijk de dag erna toch even naar de dokter en moest even goed schoon gehouden worden.. het word makkelijker, en het blijft natuurlijk rot. Maar je komt erachter.. kinderen zijn gelukkig niet heel breekbaar 😘

Dik en vet lang knuffelen vandaag. Kan gebeuren!

Dat gaat vaker gebeuren, vallen en opstaan, zo leren ze het. Leuk is anders, lekker troosten en kusje erop

Begrijpelijk; je wil je kind beschermen maar dat kan niet altijd en dat is niet leuk. En je wil liever ook niet dat je kind pijn heeft. Ik herken het schuldgevoel zeker. Je kan wel weten dat het niet je schuld is, maar het kan nog steeds zo voelen.

Gaat (helaas) nog veeeeel vaker gebeuren

Waarom voel je je schuldig, was je niet in de buurt?

Mijn zoontje van 16 maanden viel vandaag ook, was de hele tijd in de buurt maar toen net even niet… voelde me ook een beetje schuldig maar zelfs als was ik er dichtbij had ik het wellicht niet kunnen voorkomen, je kunt niet altijd in een straal van een meter om ze heen zijn.

Vallen en opstaan noemen ze het 😉

Heb je de buil gekoeld en evt iets van arniflor zalf/vsm vallen en stoten gel erop gedaan?

Al sta je er met je neus bovenop, zulke dingen hou je gewoon niet tegen. Maar ik begrijp je wel hoor, dat moedergevoel icm hormonen Ik voelde me net zo rot toen onze dochter rond dezelfde termijn op haar gezicht viel en onze zoon van toen 24 maanden voorover van de bank viel in de woonkamer. Je hebt niets goed te maken met je kind, dat is je eigen onrealistische gevoel van falen, wat nergens voor nodig is!

Oh nee joh, kinderen vallen, stoten, botsen, struikelen en stuiteren nou eenmaal. Je kunt niet alles voorkomen en het is echt niet erg als je eens iets niet voorkomt. Vallen en opstaan, het hoort er bij. Ze gaat nog veel vaker vallen.

Niets om je schuldig over te voelen. Dit gaat nog veel vaker gebeuren!

Je kan veeeeel beter hebben dat je kind af en toe flink op z’n plaat gaat, dan dat je steeds om hem of haar heen loopt om hem op te vangen of alles beschuimrubbert. Natuurlijk; trappen en andere écht gevaarlijke dingen zijn wat anders. Maar een blauwe plek of een buil, daar leer je van :)

Hoeft niet hoor (niet jezelf onzin aanpraten, zonde van je energie). Groter groeien gebeurt nou eenmaal met vallen en opstaan. Jij bent vast ook wel eens flink gevallen. Jij bent ook goed terecht gekomen.

Waarom voel jij je daar schuldig over? Je kunt nou eenmaal niet alles voorkomen en lopen leren ze met vallen en opstaan. Dat verwennen is niet nodig, meid: je hebt echt niks goed te maken

Daar hoef jij je echt niet schuldig over te voelen, ze zal nog wel vaker zulke smakkers maken. Dit zijn leerprocessen voor die kleintjes, de volgende keer zal ze waarschijnlijk haar voetjes er goed overheen zetten.

Kleine van mij (8 maanden nu) zit er ook bij als een eenhoorn, is naar voren gevallen tijdens het zitten met als gevolg een blauw ei op zijn voorhoofd. Sindsdien vangt hij zich op met zijn handen.