Bevallingsverhaal

Inmiddels is ons klein mannetje gewoon alweer 2 weken oud vandaag. Hoog tijd om het bevallingsverhaal maar eens te delen.

Jullie hebben mss allemaal men blog van die zaterdag wel gelezen dat we al 3x een opname hadden gehad met weeen die niet wouden doorzetten (1x door het strippen).

Nu ik kan je zeggen.. na het strippen is het niet meer rustig geweest. Heel het weekend heb ik nog last gehad van onregelmatige weeen.. lastig maar ik ging echt niet weer eens terug voor niets!

Maandag bracht ik de kids naar school.. toen ik weer thuis was rond 9u merkte ik toch wel weer wat regelmaat in de weeen eerst elke 10min toen elke 6min en dan weer elke 4min.. ach zal wel weer niets zijn, Stil zitten kon ik die dag ook echt niet ondanks de last zou de was nog gedaan worden en de vloer weer gepoetst.. om 15u nog steeds elke 4min weeen maar besloot ik toch onze kids van school te gaan halen want ja het zou toch weer niets worden.
Rond 17u als ik in de zetel zat merkte ik dat ze wel gevoeliger werden, maar ik had ze inmiddels erger gehad dus nee nog steeds wou ik echt niet gaan! Heel rustig werden ze iets heviger maar ze waren steeds hevig geweest (heviger als toen) en het was steeds vals alarm. Dus mijn hoop op een natuurlijke bevalling was helemaal weg.

Rond 21u werden ze dan toch echt wel pijnlijk, men vriend zag het ook aanmij en ik zei hem dat ik maar even ging proberen slapen, als dit niet lukte dan zouden we misschien toch nog maar eens langsgaan.. al snel werden de weeen nog heviger en kwam er bij elke wee een enorme druk op mijn blaas.
Wat was dat gevoel vreselijk, telkens leek het wel alsof men gehele blaas ging ontploffen.

Rond 22u30 kwamen we aan in het ziekenhuis, nog steeds met het gedacht hier sta ik weer voor niets. Rond 23u inwendig onderzoek nog steeds 3-4cm maar het hoofdje zat lager en de baarmoederhals was eindelijk helemaal verweekt! Dus opnieuw een opname, ja mevrouw u bent echt wel in arbeid.. dat zien we ook aan het feit dat je meer pijn hebt dan vrijdag.
Om half 1 werd het volgend onderzoek gedaan en ja hoor 5cm! Ik had iets meer gehoopt maar ik was heel blij dat het misschien toch eindelijk zover was. Rond half 2 weer een onderzoekje op mijn vraag en ja hoor toen al 6-7cm!
Om 2u na 5u proberen kon ik de weeen (en dan vooral de druk op mijn blaas) echt niet meer opvangen niets kon die druk verzachten en heb ik tegen mijn principes, mede doordat ik al zo “op” was door de voorbije week toch een epidurale gevraagt.
Eens deze geplaatst was tussen 2u30&3u opnieuw een onderzoek en inmiddels hadden we 8cm! Rond 4u zouden ze terug komen als ik daartegen nog geen persweeen zou hebben..
om 3u57 brak men water spontaan en kreeg ik onmiddelijk persweeen, eerst maar even men bed wat verschonen (alles was natuurlijk volledig nat) de gyneacoloog bellen en dan konden we eraan beginnen! Na een 20min persen kwam de gyneacoloog er aan, 1 perswee later is ons kleine mannetje geboren om 4u29!
Een prachtig ventje 48cm & 3,390 dat ons gezin volledig compleet maakt! Ons geluk kon niet meer op!!

Ik heb ergens spijt dat ik toch de epidurale genomen heb, maar net zoals bij andru werkte ze niet echt en ben ik maar 15min pijnvrij geweest (al was de druk op men blaas gelukkig daardoor wel weg). Maar ik ben zo blij dat ik voor het eerst volledig spontaan bevallen ben! Dat ik voor het eerst heb kunnen voelen hoe het voelt wanneer je vliezen spontaan breken.. anderzijds had ik vermoedelijk de kracht niet meer gehad om goed te persen als ik nog 2u extra de weeen had opgevangen. Ik heb men best gedaan en inmiddels weet ik dat het op die moment zeker de beste keuze was.
Vermoedelijk zijn de echte onsluitingsweeen rond 21u begonnen, en maakt dit met 7u30 de langste bevalling van de 3.

Maar we genieten vollop! Inmiddels heb ik er zelf best al moeite mee dat het Waarscheinlijk de laatste keer was, nooit nog opnieuw zwanger zijn, nooit nog eens bevallen..
maar voor nu eerst genieten!