Morgen is onze eerste echo van deze zwangerschap.
Ik ben superblij dat we zwanger zijn , maar merk dat ik toch terughoudend ben.
Wat is dat toch? Oke, ik heb verschillende miskramen gehad wat mij in mijn vorige zwangershap super onzeker maakte.
Wat ervoor zorgde dat ik totaal geen vertrouwen had in mijn lichaam en dat ik pas bij 25 weken kon genieten.
Ik wilde zo graag dat alles goed ging, was zo bang dat er iets mis was.
Deze zwangerschap voelt anders, ik ben blij en minder bang. Maar daar tegen over een stuk nuchtiger als hiervoor.
Niet heel gespannen voor een echo maar meer van we zien wel wat de natuur doet.
En ik schrik soms hiervan, ben ik dan niet blij genoeg? Of bescherm ik mezelf tegen een teleurstelling?
Ik ben wel aan het fantaseren over de namen jet geslacht ect en bij deze gedachtes wordt ik blij en enthousiast.
Maar op een of andere manier komt dat niet naar buiten als in mijn vorige zwangerschap.
Herkent iemand dit?
( wellicht wil ik gewoon horen dat het oke is en men dit ook zo ervaart of heeft ervaren)
Morgen weten we meer♡ over deze kline mini♡
reacties (2)