Agressieve vriend, pasgeboren baby

Ik word hier altijd een beetje bang van. In wat voor wereld leven we? Waar komen dit soort mannen vandaan? Wat hebben ze vroeger meegekregen vanuit huis qua normen en waarden? Zo gaan we toch niet met elkaar om?

Ik kan niet uit ervaring spreken, maar denk altijd als eerst aan jouw dochter! Liefde is niet met deuren slaan, liefde is niet om jou te verbieden familie (moeder/oma nota bene) te zien, liefde is niet beloften breken over blowen, liefde is niet dreigen en uitschelden, liefde is niet agressie.

Kies voor jezelf en je dochter. Ga in gesprek over jouw gevoel, als je de situatie niet vertrouwd doe je dat met een broer of iemand erbij. Geef aan dat je tijdelijk bij je moeder gaat wonen. Hij mag zijn dochter wel zien, maar tussen jullie kan het pas goed komen als hij zich zelf bewijst. Er zullen énkele mannen zijn die hier uit kunnen komen met professionele hulp, maar in de reacties hieronder lees ik ook dat het waarschijnlijk nooit verandert en dat het alleen maar erger wordt. Pas alsjeblieft op!

P.s. Laat je niet verleiden om gezag te delen. Ook al doet hij een week lief en koopt hij een knuffel voor haar.

ow ja trouwens hij blowde dagelijks.

heb je het over mijn ex of zo? jeetje meid, je hebt alles meegemaakt wat ik ook heb meegemaakt. echt precies het zelfde ook ik was ongepland zwanger, kende hem net. tijdens zwangerschap kwam zijn agressie in beeld, politie geweest, veilig thuis gemeld etc etc. ik heb hem uit huis gezet. hij heeft mij en zijn kind nooit meer gezien (behalve 1x en dat was 2 dagen na de bevalling). mij had hij namelijk wel ook lichamelijk mishandeld. van de trap afgeduwd, vastgebonden, geslagen etc. hij mag niet meer in mijn buurt komen. dit is nu allemaal al 1.5 jaar geleden en ik blij dat ik van hem af ben. ik heb veel hulp gehad (psicholoog en zo) en ben er nu pas eindelijk klaar mee in mijn hoofd. ik wens je veel succes en sterkte en ik geloof er niet in dat een man kan veranderen sorry. dus kijk alsjeblieft uit en doe wat het beste voelt voor jou en je kindje. mijn huisarts zei 1 ding wat ik nooit zal vergeten. ruzie makende ouders waar kinderen bij zijn valt onder kindermishandeling. ik wist toen opnieuw weer dat ik de juiste beslissing had genomen. ik leef met je mee! liefs xxx

Ik heb dit zelf niet gehad, maar mijn ouders wel. Geloof me, je kindje merkt hier echt iets van ondanks dat ze nog klein is. Ze voelt spanning, angst etc. Ik ben hiermee opgegroeid en heb hier lang nog last van gehad tot mijn ouders pas wanneer ik 13/14 was gingen scheiden. Het wordt niet beter, je moet echt zelf actie ondernemen en doen wat jij het beste vind. Je kan nu niet alleen meer voor jezelf denken maar ook voor je kindje!

Veel sterkte meid😘

En wou nog even toevoegen wat heel belangrijk is! zorg ervoor dat je sociale leven ( vrienden familie ) op de hoogte zijn van zijn gedrag! ze moeten hem dan niet veroordelen daarop, anders krijg je nog meer gedoe thuis!!!! maar dat ze het wel weten ! dat je altijd bij ze kan aankloppen! het is geen taboe dit gebeurd in de beste families ;-)

Schrik van dit berichtje omdat het zo herkenbaar is! ik heb 2 kinderen van een man nu ex die hetzelfde is als je vriend.

ik ben er heel lang bij gebleven en wou nooit weg omdat ik telkens dacht het wordt wel beter! hij gaat stoppen met blowen en met zijn agressieve gedrag, later bleek duidelijk dat hij agressief werd op het moment als hij zijn wiet niet had! Ik ging zelfs zo ver om de vrede te bewaren in het huis om er altijd geld neer te leggen dat hij altijd kon kopen ! hoe ver kan je gaan!!! ik heb op een gegeven moment gezegd dat het beter is om te gaan latten en apart te gaan wonen, en het hielp om zelfs te zeggen dat het fijner voor hem zou zijn om met niemand rekening hoeft te houden! ( met de gedachte toch uit elkaar te gaan maar het niet te benoemen omdat hij anders agressief zou kunnen worden) ging dit pas doen toen ik er echt klaar voor was! dus niet ineens dat besluit maken want je gaat hoe dan ook terug. je weet bij je zelf wanneer je er aan toe bent om echt te gaan! je voelt het aan! en ik merk dat je er nog niet bent om te gaan!. op de momenten dat het niet goed gaat en je merkt agressie ga even het huis uit met je dochter! jij weet het beste wat te doen! maar ik weet ook al te best dat het niet zo makkelijk is om bij iemand weg te gaan waarvan je veel van houdt! nu 5 jaar verder bij mij gaat het erg goed! was eerst 3 jaar alleenstaande moeder!iin de eerste jaren was de vader erg boos en wou de kinderen nooit zien! nu zien de kinderen de vader bijna elk weekend . ik heb een nieuwe partner en opnieuw zwanger! en weet nu dat het ook erg anders kan gaan zoals het vroeger ging! dus geloof in de toekomst en zal je vanzelf wijzen welke richting je op moet gaan! maar probeer zoveel mogelijk je dochter buiten de agressie te houden, mijn dochter is nu 9 en loopt bij een psychosomatische therapeut omdat ze toch in haar jongere jaren te veel heeft meegekregen!

Jeetje lieverd... heeeel veel sterkte. Doe wat je hart zegt! Bescherm jouw baby. Zij voelt alles aan! Neem even wat afstand en laat je vriend weten dat je van hem houdt maar dat dit te ver gaat... zoek idd proffesionele hulp! JIJ KAN DIT❤️❤️❤️❤️ Succes meid

Als je zelf in zo'n situatie zit is het altijd zoveel anders als een buitenstaander. Iedereen heeft altijd een idee van hoe en wat als ze zelf in een bepaalde situatie zitten.

Hij heeft geen gezag en dat zou ik voorlopig zo houden. Ook al gaat het in de toekomst beter, dan heeft hij zichzelf eerst maar te bewijzen. Maar zonder hulp gaat dit nooit veranderen. Er zit bij hem iets wat hij misschien nooit verwerkt heeft en er met agressie uitgooit ofzo. Dat neemt niet weg dat het geen excuus is om dit jou en jullie kind aan te doen. En daarbij komt dat iemand die niet ziet dat hij een probleem heeft, je die persoon niet kan helpen. Je houdt van hem omdat je zijn andere kant ook kent neem ik aan, en dat maakt dit zo lastig. Maar hoe meer jij pikt, hoe verder hij iedere keer zal gaan.

Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten en helaas weet ik uit ervaring dat dit zonder hulp niet beter zal worden. Bescherm jezelf en je kindje alsjeblieft en ga weg uit je huidige situatie. Vraag om hulp en licht je familie in over wat er speelt. Je vriend heeft hulp nodig, maar niet van jou. Jij kunt hem alleen helpen door hem ruimte te geven om zijn eigen leven weer op de rails te krijgen. Zorg ook dat je vriendelijk maar duidelijk grenzen stelt. Heel veel sterkte en liefde in deze moeilijke situatie; vertrouw op je innerlijke kompas dat je eigenlijk al heel duidelijk heeft verteld dat dit niet goed is. ❤

Ik zat precies in de zelfde situatie ik ben ook nog heel jong 18 jaar mijn dochter is 8 weken geleden geboren. Maar ik heb de relatie gelukkig al verbroken tijdens de zwangerschap. Mijn ex was ook heel agressief ik was ook een “hoer” en mijn familie kon ook niks goed doen ik zijn ogen. Hij was ook heel agressief (blowde ook heel de dag door) hij heeft mijn nooit geslagen maar als ik nog langer was gebleven was dat wel snel gebeurd denk ik. Ik heb alleen maar gedacht wat het beste voor mijn dochtertje is... Ik zou liegen als ik zeg dat ik het niet moeilijk soms vind maar heb veel hulp van mijn moeder (ik woon weer thuis). Maar ik weet dat dit het beste voor haar is. Kies alsjeblieft in het belang van kindje hoe moeilijk het ook is. Je kan me ook altijd een privé berichtje sturen. Dikke knuffel en veel sterkte ❤️

1 en vooral als hij jullie kindje heeft herkend hebben jullie beide het gezag.

2de porter mee met de arts of roep instanties in. Kinder oof kleine kinderen leiden onder zulke situaties durf je dit niet denk dan aan om bij hem weg te gaan

Ik zie ergens in de reacties staan dat je niet met je vriend durft te praten omdat je bang bent dat de bom barst. Dat lijkt me veelzeggend. Het wordt niet beter als jullie het niet samen kunnen hebben over dingen die spelen. Hoe reageerde zijn moeder op zijn gedrag?

Je zegt dat je weg wilt, maar van hem houdt.. houden van iemand is niet genoeg om in een situatie te zitten die niet goed voor je is en waar je ongelukkig van wordt.

Ga een poosje kalmeren bij je moeder, nadenken en neem de kleine mee. Vraag links en rechts advies van mensen die het beste met jullie samen voor hebben. Accepteer nooit maar dan ook nooit dat hij agressief tegen jou of je kind is. Nu je moeder bent al helemaal niet meer. Dit is niet het voorbeeld dat je je kind wilt geven. Het is zelfs heel goed mogelijk dat jij deze vriend hebt gekozen omdat hij je aan je vader doet denken. Dat voelt “vertrouwd”, maar in een relatie moet je je vooral veilig kunnen voelen. Gun je dochter een toekomst met een vader bij wie veiligheid haar een vertrouwd gevoel geeft, geen agressie. Als jouw vriend dat kan, en écht kan (je weet precies wanneer dat zo is) luister dan naar dat stemmetje diep van binnen en doe wat goed is voor jou en de kleine.

langs de ha en professionele hulp zoeken.

Je vriend moet in willen zien dat zijn gedrag niet oke is. En dat moet hij willen veranderen. Voor nu geen gezag geven.

Jeetje meid heftig zeg!

Niemand heeft het plaatje voor ogen om alleen een kindje groot te brengen daarom is deze keus zo moeilijk. Maar diep van binnen weet je het zelf al... je wilt dit niet voor je kindje. Van verbale agressie gaat het verder en verder. Hij ziet gewoon zwart voor zijn ogen en verliest zichzelf hierin, heeft gewoon geen controle over zichzelf. Ben bang dat het niet lang gaat duren voordat de eerste klap valt... en meid je hoort al zoveel ellende met familiedrama's.

Kies voor nu je veiligste weg... je vergeeft het je jezelf nooit als het onomkeerbaar ellendig afloopt. Pak je spullen en ga naar je ouders!!

Heel veel sterkte met deze moeilijke stap maar het komt uiteindelijk goed, je zal je weg hierin vinden.

Jij ontneemt je dochter Nooit haar. Vader. Ik zou weg gaan en geen gezag ondertekenen. Hij blijft de vader en dat moet een weg vinden maar ik denk dat je lekker naar je moeder toe moet gaan huis te koop en aju

Wegwezen!

Wegwezen!

Ik word altijd een beetje pissig van dit soort verhalen. Begrijp me niet verkeerd, ik heb namelijk zelf in deze situatie gezeten.

Maar kom op, natuurlijk wil je niet dat je dochter opgroeit in een dergelijke situatie! Wegwezen! Dit is geen liefde.

Geen gezag geven! Geef je hem nog meer macht. Je kan hem niet vertrouwen met je kind. Wat nou als ze een keel heel overstuur is. Straks ontploft hij bij haar. Spreek je uit ervaring ga er weg. Wordt niet beter alleen maar slechter

Het spijt me maar ga weg meid .. hij gaat hoe dan ook.een keer te ver bij jou of je kind .. wat vreselijk moet dit voor jou zijn ... het kleineren en schelden en onderdrukken .. sterkte

Ik krijg kortsluiting in mijn hoofd als ik jouw verhaal lees.

Ik kan alleen maar zeggen.. ga weg daar. Hij zal geen verantwoording nemen. Dus moet jij dat doen, voor jullie kind. Maar, mijn ervaring is ook dat de meeste vrouwen blijven "ja maar".

Hem ga je never niet veranderen. Met die wetenschap moet je je keuze maken het blijft zo, of het gaat erger worden.

Geen gezonde situatie, ik wens je alle wijsheid en sterkte om hiermee om te gaan.

Het enige dat in me opkomt is dat je schrijft dat je een goede band met je moeder hebt.

Kun je met haar over deze situatie praten?

Ooooh wat lastig... Wil je alleen veel sterkte wensen!

Overigens, als een moeder bij een vader weggaat, moet dat dan betekenen dat er geen plaats is voor de vader in het leven van de kinderen?

Man zeg.. soms worden mannen boos om iets terechts en iedereen kan uit zijn slof schieten maar dit is wel heel raar.. met zn moeder erbij nog! Wil je veel succes wensen, hoop dat je een vwrstandige keus maakt. Ik zou wel met hem overleggen van als je nog een keer zo doet is het over tussen ons ofzo miss dat dat helpt

het blowen zelf is geen exuus ik heb zelf jaren lang geblowed en heel veel mensen in mijn omgeving ook en die zijn nooit op deze manier agresief geweest ...stoppen met blowen is mischien lastig maar ook dat veroorzaakt zoiets niet ..ik vind het meer een exuus van oh ik ben gestopt of ik blow dus ik mag zo doen ...

Het zit in de aard van het beest zogezecht

Dit gaat alleen maar erger worden dermate je relatie langer duurt .

Begint met kleine dingen en word steeds extremer .

Nu je er nog tussen uit kan op een meer vredige manier zou ik dat ook zeker doen .

Ik vind het meer narcistiesch klinken eigelijk ...

Je wereld langzaam kleiner maken ...langzaam steeds fysieker .

Je voelt het eigelijk zelf al aan ...volg je onderbuik gevoel .

Ik denk dat je bedoeld dat je houdt van de man die je dácht dat hij was. Dit blijkt hij niet te zijn. Ik denk dat je angst terecht is als ik dit zo lees en daarmee moet jij voor je eigen veiligheid en dat van je kind kiezen. Hij zal niet veranderen, ook niet na een ‘goed gesprek’. En dan komt er op een gegeven moment een zorgmelding (vanuit buren, familie, cb noem maar op) en staat de kinderbescherming op de stoep. Waarschijnlijk denk je nu; ach nee zo erg is het allemaal niet en het is pas 2 keer gebeurt. Maar let wel; dit soort situaties gaan elkaar opvolgen.

Neem nu een verstandig besluit. En bang voor het moeten delen van je dochter? Zo een man is niet in staat om zorg te dragen voor je dochter en zou hem dan onder toezicht bij je dochter laten.

Lastige situatie.

Zelf ook in deze situatie gezeten. Mijn man werd ook heel agressief toen onze zoon is geboren. Op een gegeven moment is het hier wel fysieke agressie naar mij geworden. Hij trok aan me haar, en gooide me op de grond. Wel had hij veel spijt.

Ik heb hem toen voor de keuze gesteld je zoekt hulp voor je agressie of wij vertrekken. Hij koos voor therapie. Maanden, en misschien nog wel moet mijn vertrouwen terug groeien, maar hij is mij of onze zoon nooit meer aan geweest.

Hij heeft de officiële diagnose van explosieve gedrag problematiek en postnatale depressie.

Je moet kijken wat het beste is voor jullie relatie. Ik was heel erg bang mijn zoon te moeten delen. En daarom gekozen hem deze kans nog te geven. Maar gezag kan hij ook krijgen via het gerecht, als dat je tegenhoudt.

Nog een tip als je het nog niet weet, zet altijd een vlucht koffer klaar, en zorg dat mensen op de hoogte zijn.

Veel sterkte gewenst

Ga met hem op een rustig moment praten. Geef aan dat dit zo echt niet kan. Dat hij geen aannames moet doen en dat hij jou niet hoeft te vertellen hoe jouw contact met jouw eigen familie dient te verlopen etc.. Hij mag misschien een goede vader zijn, een goede partner is hij zeker niet. Door niet samen te wonen kunnen jullie nog steeds goede ouders voor jullie kind zijn.

Is jullie huis op papier voor 50% van jou? Dan dient hij jou uit te kopen of andersom of het huis dient verkocht te worden als jullie uit elkaar gaan.

Maar hij kwam dus op je kraambed met dat je afstand van je moeder moest nemen???

Met zijn vingers in je gezicht duwen?? Daar heb je toch al de eerste fysieke aanval? Dat zal nu alleen nog maar erger worden... Ik zou weg gaan... het is al geëscaleerd.. Ik zou mn kind niet willen laten opgroeien is zo een situatie.

Houden van is soms niet genoeg.

Als jij je niet veilig voelt heb je de verplichting naar je dochter toe om aan jullie veiligheid te denken.

Je ontneemt haar nket haar vader want hij zal haar nog steeds mogen bljjven zien.

Ik weet precies hoe t is om met een blower te leven. Mijn man blowt ook. Je mag me altijd een privé bericht sturen als je advies wilt.

Hier precies hetzelfde meegemaakt met mijn ex. Hij blowde ook en zou er echt mee stoppen en toen we samenwoonde en onze dochter geboren werd werd hij ineens super agressief. Ik was een kk hoer en ga zo maar door. Hij sloopte mijn spullen expres zodat ik daar dan verdrietig om was. Hij is uiteindelijk nooit gestopt met blowen en ik heb hem een keer de deur uit moeten werken nadat hij helemaal uit zn dak was gegaan. Echt absurd gewoon dat mensen zo kunnen veranderen ineens. Ik zou hem de deur wijzen en hem ook echt geen gezag geven. Ik heb dat wel gedaan, hij kan mij nu nog dwarszitten als hij wil

P.s. Als ervaringsdeskundige: HET WORDT NOOIT BETER!! Niet zolang hij niet uit zichzelf tot inzichten komt en zelfs dan vaak niet. Je hoopt op de persoon die iemand leek toen je verliefd werd, iemand die je soms nog ziet als de omstandigheden goed zijn. Maar mensen laten na maximaal een half jaar samenwonen pas zien wie ze echt zijn. Daarvoor kun je nog faken. Hij is die agressieve man, niet degene op wie je verliefd geworden bent. Hij verandert NIET!!

Alles is al gezegd. Daarbij: zijn verbale agressie is al fysiek geworden. Een vingers in iemands gezicht duwen is al over de grens. En het is ook fysiek agressief. Hij heeft jou niet aan te raken zonder jouw toestemming, op welke manier dan ook!

Door weg te gaan ontneem jij hem niets, je behoudt alleen jezelf en de veiligheid van jou en je kind. Hij ontneemt zichzelf alles door zich op deze manier te gedragen.

Zonder kind zou je weg zijn. Ook jouw kind verdiend datzelfde respect en diezelfde veiligheid. Ga en zorg voor jullie beiden!

Ik lees hieronder dat je zou vertrekken als jullie geen kindje zouden hebben samen. Dat zegt toch genoeg?

Je zou je kind niet eens in zo'n situatie moeten willen brengen. Wegwezen daar!

Misschien makkelijk gezegd vanuit een buitenstaander, maar jouw kindje kan zichzelf niet verdedigen. Zo'n weerloos klein meisje moet beschermd worden. Jij bent nu de enige persoon die dat kan doen.

Succes

Bescherm je kind en jezelf alsjeblieft. Geef hem geen gezag. Huiselijk geweld begint vaak zo. Hij is al emotioneel aan het mishandelen. Gun je kindje toch beter. Was je echt bij hem gebleven als het kindje er niet was? Hou je echt van hem? Of hou je van het idee om een gelukkig gezin te zijn?

Hem zeggen dat hij moet stoppen met blowen heb er zelf ook zo 1 gehad en toen hij gestopt was helemaal anders en geweldige persoon dat rotzooi maakt iemand agressief en krijgen ze uitbarstingen als ze nog niet gerookt hebben elke blower dat ik ken is zo ! Let maar goed op je kindje want als die hun 5 minuten hebben. ..

Vertrekken. Dit gaat van kwaad tot erger. Als jij niet ingrijpt dan doet jeugdzorg het. Normaal ben ik van gelijke rechten maar nu Geen gezag geven. Weet dat veel instanties een meldplicht hebben. Sterkte