Blegh!

Oh. Wat was afgelopen nacht vreselijk! Sinds anderhalve week slaapt Sofia van 19.00 uur tot de volgende morgen 6.30 uur. Nou, vammacht dus even niet. Pff. Ik ben er elk uur wel uit geweest. Ze was steeds aan het draaien en doen in bed. Speen weer eens kwijt, dikke drama.
Om 4.00 uur had ik het gehad. Ik wou ook wel meer dan een uurtje aaneengesloten slapen. Dus ik heb haar lekker meegenomen bij mij op bed. Lekker pedagogisch; jammer dan! Smorgens wprden we wakker van papa die uit bed gaat. Nog even lekker kroelen en dan ook uit bed.
Op het moment dat ik haar rechtop zet, begint ze een beetje apart te hoesten. Hoorde direct dat er wat was. En op het moment dat ik haar voorover buig, komt er een vloedgolf uit. Schrok me dood! Direct mn vriend geroepen. Hij heeft een badje klaar gemaakt. Sofia in bad gezet en hij is toen de slaapkamer gaan schoonmaken.
Rond 8 uur begon ze ineens te gloeien. Ze was enorm warm! Toch was haar temperatuur wel goed; 37.7°. Om 13.00 uur was het al 38.8° en om 16.00 uur was het 39°. Dus om 4 uur heb ik haar een zetpil gegeven. Hopen dat het haar iets gaat helpen.
Ze heeft alles wat binnen kwam, er een half uur later weer uit gegooid. Na 16.00 uur heeft ze niet meer overgegeven, maar ook niks binnen gekregen. Hoe vaak ik ook aanbied, ze wil niet. Geen drinken, geen koekje, echt helemaal niks.
Ik voel me zo machteloos. Ook ben ik de hele dag al emotioneel. Dit is niet mijn kleine deugniet. Het kleine meisje dat alles eet en altijd vrolijk is. En het valt me even heel zwaar.
Ik hoop dat het morgen beter gaat. Anders ga ik morgen echt wel even naar de kinderarts. Wou vanmiddag al heen, maar ze zijn er niet vandaag.
Pff, nu even eten koken. Ik heb helemaal geen honger. Ik heb meer koppijn dan honger.