1 jaar oud!

Wat gaat een jaar toch snel! Het ene moment is ze nog een klein, slapend meisje. En alsof er iemand met een toverstaf heeft gezwaaid, *poef*, is ze 1 jaar oud en kruipt ze de kamer, al brabbeld, door.
Gister hebben we het huis vol gehad. En wat is Sofia verwend! De achtertafel lag vol met kleertjes en speelgoed. En naast de tafel staat een driewieler en een eigen tafeltje met stoeltje. Het tafeltje en stoeltje is echt van haar, want haar naam staat erop. Zo leuk!
Ik heb het gister wel even zwaar gehad. Een jaar geleden was de bevalling alweer. Een bevalling die in vlagen terugkomt. Waarvan ik nog een dik halfuur kwijt ben. Een bevalling die niet helemaal is gelopen, zoals ik het voor ogen had. Na de bevalling ook lang last gehad van mijn buik. Niet zozeer door naweeën, maar van de streep die voor de rest van mn leven op mijn buik staat. De streep waar Sofia door geboren is.
Ook in mijn hoofd heb ik er lang last van gehad. Ik baalde, dat ik haar niet zelf ter wereld heb kunnen zetten. Ik ergerde mij, aan het feit dat ik niks kon. Ik was boos, omdat ik een gedeelte van de bevalling kwijt was.
Maar wat maakt zij veel goed! Ze lacht de hele dag en naar iedereen. Ze weet al dondersgoed wat Nee betekend. Ze gaat dan ook schattig met haar hoofd schudden. Ze zwaait gedag en zegt dan; 'dada'. Kom je binnen, dan krijg je een wijsvingertje. Ze kruipt de hele kamer door en brabbeld tegen alles. Ze staat op bij de tafel. En laat dan bij tijden los, wat ze niet doorheeft. Dan staat ze een paar tellen los en dan merkt ze ineens dat ze niks vast heeft. En dam wiebeld ze en pakt ze de tafel weer vast.
Een jaar alweer! Ze is inmiddels 78 cm groot en een kleine 10 kilo zwaar. Mama heeft dan ook door dat ze armspieren heeft.
Lief klein meisje, jij gaat met een lach op je gezicht de wereld verkennen. Jij maakt mijn wereld stukken beter! Ik hou van jou, mijn kleine lachebekje!