Afgelopen dagen

Ik neem jullie even mee naar dinsdagavond. Het begon al tijdens het eten. Sofia was zichzelf niet. Ze is gek op eten, maakt haar echt niets uit wat het is. Maar nu? Ze wou niet zoveel eten dan normaal. Nou ja, prima, kan gebeuren. Lekker op bed gebracht. Pff, mocht na een half uurtje weer heen. Ze was helemaal overstuur. Na een dik uur was ze weer rustig en viel ze als een blok in slaap. En ja hoor, na een half uurtje was het weer mis. Manlief naar boven, ze was zo overstuur. Wou niet liggen, schreeuwde het echt uit. Uiteindelijk viel ze weer een beetje in slaap. En net op het moment dat we zelf op bed willen gaan, begint ze weer. Pff, ik had zo geen zin om er de hele nacht om de haverklap uit te gaan. Dan ga je maar lekker met mama mee op bed. Sofia lekker meegenomen op bed, zijn beide direct in slaap gevallen. 's Nachts om 3 uur werd ze wakker, flesje gegeven en weer op bed. Manlief had z'n wekker staan op kwart voor 6, dus we zaten alle drie om 6 uur al in de kamer. Manlief ging aan het werk en daar zat ik. Zo brak als wat, met een meisje dat nog steeds niet zichzelf was. Om 8 uur begon ze weer in de oogjes te wrijven. Mooi zo, mama was toch nog een beetje moe. Gaan we lekker samen even op bed liggen. We lagen er nog geen 5 minuten, toen we beide alweer in dromenland waren. Uurtje later werden we weer wakker, als herboren. We waren beide weer een beetje onszelf en hebben de rest van de morgen gekletst, gespeeld en gelachen. Tussen de middag is ze lekker weer op bed gegaan. Heeft ze weer 2 uurtjes geslapen en kon ik mooi een beetje huishouden doen.

Sinds een dikke week kruipt ze de kamer door, dus ik mag er nu achteraan. Mijn boekenkast heeft een lege plank, de hond heeft chronisch last van de oren door het getrek, de kat heeft last van zijn staart en ik kom aan mijn beweging. Ze probeert nu ook te gaan staan, vind dat levensgevaarlijk. Mevrouw snapt namelijk niet dat ze een handje op tafel moet houden om evenwicht te houden. Dus dan ga ik er achter zitten, om haar op te vangen.

Mijn plek op de bank is overdag ingenomen door de kat, ik zit toch meer op de grond. Het huis is rond een uurtje of 10 's morgens al een speelparadijs. Echt overal ligt speelgoed.

Nu is ze sinds vanmorgen weer enorm jengelig. Wil echt helemaal niks. Ik hoef haar, bij wijze van spreken, maar aan te kijken en ze begint al te piepen. En ik ga dan enorm aan mezelf twijfelen he. Doe ik het wel goed? Moet ik niet iets doen? Hoe moet ik reageren? Pff, dat soort dagen vind ik zo zwaar. Tandenpoetsen is normaal dik feest. Nou, vandaag even niet. Ze zag de tandenborstel en direct brullen. Mocht geen kracht zetten op haar tandvlees, dat kwamen de dikke tranen. Tot de conclusie gekomen dat ze waarschijnlijk last heeft van een doorkomend tandje. Tandzalf weer uit de la gehaald en manlief wou dat opsmeren. Ze zette het op een brullen! Na dat ze was bijgekomen, viel ze in slaap. Nou, weer van korte duur. Besloten om maar een zetpil te geven.

Nu was manlief net weer boven. Ze was weer aan het brullen. En het gaat ook door merg en been. Je hoort de pijn gewoon. Kan dan zelf wel janken! En dan moet ik de 23de ook weer naar de kinderarts voor controle en inentingen. Zo geen zin in. In de controle wel, maar die inentingen. Dat vind ik niet bepaald een feestje. Maar ik zal daarin niet de enige zijn.

Nu hoop ik dat ik de nacht een beetje normaal doorkom. Ik begin nu te merken dat ik slaaptekort begin te krijgen. Nu zal mijn menstruatie ook niet geweldig meewerken met mijn humeur. Deze menstruatie doet me echt zeer. Ik heb dit in de jaren dat ik menstrueer, nog nooit meegemaakt. Maar goed, overleven we wel weer.