Afgelopen periode

Na een lange tijd weer een blog schrijven. Er is veel gebeurd de laatste tijd waardoor de zin en tijd er gewoonweg niet was. Best wel jammer en had soms echt zin om van me af te schrijven. Ik wist, dat als ik geduld had, er vanzelf een tijd kwam dat ik zin en tijd zou vinden om te schrijven.

Begin november is de oma van mijn stiefvader overleden. Heel onverwachts en ook plotseling, aan een longontsteking. Ze was al oud, dus haar lichaam kon de ontsteking niet aan. Ik had niet echt een band met haar, maar ergens komt het toch als een klap binnen. Mijn stiefvader is niet echt een emotioneel type, maar hij was hier toch wel door aangedaan. Niet zo gek ook, is toch je oma. Onwijs mooie dienst gehad. Na de dienst samen met mijn stiefvader, moeder en jongste zusje uit eten geweest. Zijn oma zei altijd 'Vier het leven en drink er dan ook 1 op mij'. “Op oma” zei mijn stiefvader dus bij het proosten.

Diezelfde week moest Sofia weer naar de kinderarts voor haar inenting. Ik moet zeggen dat dit mij nog steeds hard valt. Maar ik doe dit voor haar. Ik wil dat zij goed beschermd is tegen al die vervelende ziektes. Wat andere mensen ook van inenten vinden. Ze was dit keer iets rustiger en huilde ook bijna niet. Na de prik en de traantjes, kreeg de kinderarts zelfs een klein lachje te zien. Lekker weer naar huis gelopen en de rest van de dag heeft ze lekker geslapen, gegeten en gehangen bij mama.

Weekje later moest ik naar de gynaecoloog voor een uitstrijkje. Als je niks hoort, kun je ervan uit gaan dat het goed is. Tot dusver nog niks gehoord, dus zal wel goed zijn. Maakte me er ook niet druk om moet ik zeggen. Maar jeetje, wat voelt dat onwijs vervelend. Of nou ja vervelend, eerder een beetje pijnlijk. Ik was blij dat ik nog een maandverbandje in de luiertas had zitten, begon ook een beetje te bloeden.

Mijn oudoom uit Australië is momenteel in Nederland. Nu ik die zin terug lees lijkt het net alsof hij Sinterklaas is, haha! Hij is inmiddels al 72 jaar en ook met zijn gezondheid wordt het wat minder. Het was ook nog maar de vraag of hij überhaupt zou komen. Hij heeft rond afgelopen augustus te horen gekregen dat hij tumoren op zijn darmen had zitten. Een kijkoperatie gehad waarbij ze een klein tumor van zijn darm hebben gehaald. Week later kreeg hij de diagnose: darmkanker. En direct werd er een afspraak gemaakt voor een grote operatie, waarbij ze de tumoren zouden verwijderen en desnoods een stuk darm. Dit is dus allemaal gebeurd, hij is dik 40 cm darm kwijt en een redelijke partij tumoren. Door dit alles wist hij dus niet of hij kon komen, want hij zat met afspraak bij de oncoloog en of alles goed zou gaan met zijn herstel. Ze hebben zijn buik van onder naar boven open gehad, om te kijken of een ander orgaan ook was aangetast. Gelukkig niet zeg!

Wonder boven wonder werd hij begin september, na dus die operatie en 1 chemo, schoon verklaard. Zijn bloed was schoon en ook de scans waren goed. Hij belde mijn moeder direct op met het goede nieuws. En hij was schoon van die verschrikkelijke ziekte en hij ging die dag nog zijn ticket boeken. Mijn moeder lag op bed, was inmiddels bij ons al midden in de nacht. Leuk joh, tijdverschil van 8 uur. Maar goed, iedereen natuurlijk hartstikke blij, hebben al genoeg mensen aan die ziekte verloren.

Hij kwam, samen met mijn moeder, bij ons. Zowel het huisje bekijken als de kleine meid. Hij spreekt nog goed Nederlands. Weliswaar met accent, maar toch. Nadat hij al dik 50 jaar in Australië woont, spreekt hij de taal nog goed. Sofia heeft een tas vol cadeautjes gekregen, vrijwel allemaal Winnie the Pooh. Hij vond het zo mooi, zo'n klein hummeltje. Sofia vond hem fantastisch en was met hem aan het brabbelen en lachen. Ook op schoot had ze de dikste lol. Heel mooi om te zien. En vooral om het feit dat hij enorm op mijn opa, zijn broer, lijkt. En mijn opa is helaas de 27ste deze maand alweer 8 jaar overleden, aan die vervelende ziekte. Mooie foto gemaakt en direct voor hem uitgeprint. Vond hij zo mooi. “Die ga ik thuis direct aan de wand hangen”.

Vorige week hebben we samen met vrienden en mijn jongste zusje en vriendje gegourmet. Schrijf je dat eigenlijk zo? Afijn, heerlijk gegeten en onwijs gelachen. Voor het eerst in tijden weer een redelijke hoeveelheid alcohol gehad, en na het laatste glas (fles wijn was leeg) voelde ik het toch wel eventjes. Niet heel erg, maar kon vernemen dat ik alcohol had gehad. Day after, nergens last van! Heerlijk!

Doordeweeks zit ik veel alleen en heb ook vrij weinig om handen. Ben wel veel aan het knutselen. En ben families aan het uitpluizen. Ben dus zeg maar met onze stambomen bezig. Onwijs leuk werk en het geeft ook een beetje voldoening. Soms voel ik met best wel eenzaam en baal dan dat ik geen rijbewijs en auto heb. En momenteel is het geld er ook gewoon niet om mijn rijbewijs te gaan halen.

Sofia gaat echt in gigantische sprongen vooruit. Ze brabbelt de hele dag en lacht wanneer ze een bekend iemand ziet. Ook de tv is ineens een dingetje. Zet haar voor de tv en ze is stil. Voor 2 minuten, dan begint ze tegen de tv te brabbelen. Ze wil nu niet meer zo graag liggen en trekt zichzelf omhoog, totdat ze wat rechtop zit. Dan kijkt ze de hele kamer door en lacht ze van oor tot oor. Ze draait zich nu ook van rug naar buik. Of nou ja half op haar buik. Haar armpje ligt nog in de weg, maar dat krijgt ze vanzelf in de gaten. Ze trekt haar knuffeldoekje over haar hoofd en laat hem daar liggen. Dikke lol heeft ze dan en ze wacht net zolang totdat je het doekje weghaalt. Ook niet huilen ofzo. Soms vind ik dit best wel eng, maar als het haar te lang duurt trekt ze hem er zelf af. Ze kan ook geweldig boos zijn, ahum. Als je haar dan aankijkt, begint ze direct weer te lachen. Ze lacht soms ook echt met geluid, zo schattig! Sofia vind de hond helemaal fantastisch en 'aait' zelfs al een beetje. Fruithapjes gaan erin, alsof ze nooit anders heeft gehad. En ze groeit echt als kool.

Het gas moest er afgelopen dinsdag af. Ze zijn hier in de straat een huis aan het bouwen en ze gingen die gasaansluiting leggen. Koud dat het hier was! Sofia lekker in een deken gewikkeld en lekker geknuffeld. In de middag mocht het gas er weer op. En wat doet de ketel? Helemaal niks! Tuurlijk, kan er ook wel bij. Gistermorgen direct de installateur gebeld en die dacht dat er iets stuk was. Ja hoor, ook dat nog. En nu dan? Ik bel de energiemaatschappij, die moeten dat doen. Hij direct gebeld. “Kan dat ook per direct? Ze zit hier met een kleine baby al sinds gister in de kou”. En na een halfuurtje was de monteur van de energiemaatschappij er. Hij heeft een knop ingedrukt en de ketel sloeg aan. Oh wat heerlijk! Je kon echt vernemen dat het weer warm in huis werd.

Nu lekker weer in een warm huisje! Aankomend weekend gaan we met vrienden naar de Kerstmarkt in Oldenburg. En ik heb daar zin in! Sofia gaat zaterdag lekker een nachtje bij opa en oma slapen.