Pff.. 40+1

Pff.. Een dag na mijn uitgerekende datum. Had niet verwacht dat ik nog een keer een blog zou typen zonder baby. Maar helaas, hier zit ik weer te typen met mijn bolle buik.
Ik noem mezelf een waggelende pinguïn met olifantspoten en een watermeloen in haar buik. En wat ben ik daar flauw van zeg. Dat waggelen nog niet zo zeer, maar die watermeloen zit al een tijdje in de weg. En sinds ik die olifantspoten heb, zitten mijn schoenen niet lekker meer en mijn sokken beginnen bij tijden te knellen.
Vanmiddag moest ik weer naar de gynaecoloog. Niet verwacht daar nog weer heen te moeten, zat ik daar dus weer op een stoel te wachten tot mijn naam werd geroepen. Ik zat er met lichte tegenzin, maar goed. Eerst weer aan de ctg. Zag er mooi uit en verder was er niks te zien of te zeggen. Toen weer naar de behandelkamer, liggen en benen wijd. Zij voelen, niks veranderd gewoon! Heb nog steeds dezelfde ontsluiting als vorige week. Bah, wat een ontzettende tegenvaller zeg! Nou ja, het lab nog even en dan mocht ik weer naar huis. Bij het lab weer ijzer gecontroleerd, dat is nog steeds goed. Urine was te donker, dus weer te horen gekregen dat ik meer moet drinken. Ja jongens, dat weet ik al. Bloeddruk was 105/60, dus ook goed. Gewicht is nu 92,4. Al met al gezond dus.
Helaas laat mevrouw op zich wachten. Ze zal wel denken; is me nu veel te koud. Ik blijf lekker hier, hier is het tenminste lekker warm.
Nu heb ik weer een afspraak bij de gynaecoloog staan voor aanstaande donderdag. Ik hoop dat ik er niet meer heen hoef en dan al in het ziekenhuis lig. Maar ja, dat zei ik een week geleden ook over de afspraak van vandaag.
Ik wacht nog rustig af, klein prinsesje. Je komt maar wanneer je wilt. Zolang het maar snel is!