Kinderwens na verkrachting

Wat vreselijk voor je meid....

En wat fijn voor je dat je man je begrijpt en steunt hierin.

Stuur je even een pb.

Wat erg dat je dit hebt moeten meemaken. Ik veroordeel je zeker niet dat je geen seks wil. Vind wel dat je een super man hebt, dat hij zoveel begrip toont.

Ik zou zeggen: probeer via iui? Zou dit geen oplossing kunnen zijn?

Sterkte, en ik hoop dat je vlug zwanger mag worden.

Allereerst een dikke knuffel en wat goed dat je je zo open opstelt. Want dit moet heel moeilijk voor jou en je man zijn. Seks zou voor iedereen fijn moeten zijn en niet traumatisch. Gelukkig zijn er verschillende mogelijkheden om hiermee om te gaan. Je zou eerst kunnen kijken of je via je huisarts doorverwezen kunt worden naar een gespecialiseerde psycholoog/ seksuoloog. Want met EMDR of psychotherapie kan het mogelijk worden om over je trauma heen te komen zodat jullie op de romantische manier zwanger kunnen worden. Als dat niet werkt, of je dat niet wil, kun je je laten doorverwijzen naar een fertiliteitsarts om de mogelijkheden te bespreken om via de medische weg zwanger te worden. Heel veel liefde en sterkte toegewenst, ik hoop dat er voor jullie een goede oplossing komt. ❤

Lieverd, ik hoor je en voel je. Allereerst wat dapper dat je hier je verhaal uitspreekt en ten tweede wat heb je een schat van een man dat hij daar ruimte en begrip voor heeft. Ik ga je een PB sturen. Dikke knuffel, Maaike

Heftig lijkt me dit, ik heb zelf niet zoiets meegemaakt. Misschien een tip om je vruchtbare dagen beter te herkennen: temperaturen. Je hebt een app FF Mobile (fertility friend) waarin je heel goed alles bij kunt houden. Iedere ochtend voor je opstaat rectaal tempen. Je ziet echt een dip in temperatuur bij je ovulatie. Bij mij was het na twee maanden met deze app raak, daarvoor bijna 2 jaar bezig geweest met allerlei apps.

idd wat goed dat je het hier schrijft! je tweede stapje naar verwerking. Dat je zo iets hebt mee gemaakt is verschrikkelijk. Ik denk ook niet dat iemand daar luchtig over doet.

Een vriendin van me is dit ook overkomen. Ze heeft veel therapie gehad om er over heen te komen. Iets wat ook gelukt is. Ze ervaart nu zelfs weer plezier in seks. Maar tijdens de zwangerschap en bevalling word ook rekening gehouden met het trauma wat ze toch ergens nog heeft. Zo wilde ze bijv tijdens de bevalling geen mannen in de kamer. (op haar man na). Zo werd er zo veel mogelijk rekening met haar gehouden.

Er is veel mogelijk maar voor iets als ontsluiting meten moeten ze wel met twee vingers naar binnen bij je. Dat gebeurt trouwens wel heel voorzichting etc. Je kleed je zelf uit en wanneer jij er aan toe bent doen ze het pas. Hier vroeg de verloskundige altijd toestemming aan mij. (ik ga je aan raken oke). Daarnaast zeiden ze ook van als jij zegt stop dan stop ik. Dus ook daar werd rekening mee gehouden. Jou grenzen bepaalde.

Veel strekte.

Wat goed van je om deze eerste stap te zetten. Ik heb zelf meerdere nare ervaringen gehad in de leeftijd van 14-18 jaar. Ik weet daarom heel goed wat het met je kan doen. Ik heb het gelukkig heel goed kunnen verwerken en kan er zelfs met een bepaalde vorm van humor naar terug kijken (dat is voor mij het teken dat IK het verwerkt en geaccepteerd heb). Maar dit alles heb ik wel pas kunnen doen met professionele hulp zoals individuele therapie, groepstherapie en EMDR. Je hebt gelukkig een hele fijne begripvolle man aan je zijde die je steunt en dat is zo fijn!

Ik ben alleen pas in therapie gegaan toen mijn oudste dochter geboren is. Pas toen had ik in de gaten dat het niet zo langer kon. Het krijgen van kinderen is een grote spiegel in mijn beleving.

Wat je kan proberen is zelf inseminatie. Dan heb je niet iedere keer die stress voor jezelf. Maar op die manier vermijd je het ook weer en dat is eigenlijk niet goed voor verwerking.

Ik hoop echt voor jou dat je ooit van jezelf mag en kan genieten van seksualiteit.

Dappere Meid!,, ik herken gedeeltes van het verhaal. heb gelukkig bij mij huidige partner iets gevonden wat ik eerder niet had. hij is lichamelijk heel anders waardoor veel associaties weg zijn. uit ervaring weet ik ook dat als het eenmaal een link heeft gelegd dat daar bijna niet overheen te komen is. ik zou als ik jou was en je partner dat ook goed vind gewoon een zelf inseminatie kit betstellen ( kan volgensm ij gewoon bij bol.com en aan de slag gaan.... ECHTER.... ik heb toevallig net vorige week wel een miskraam gehad en daar voor veel (inwendige) echo's... die waren voor mij ook heel heftig. het "vast' zitten in de beurgels met mijn benen gaven mij dat gevoel van geen kant op kunnen terwijl je daar aangeraakt wordt... wees daar dus op voorbereid... als ik je verhaal lees lijkt het of je nog meer last hebt dan ik en dan kan de hele zwangerschap een hel worden... heel veel succes! ije mag altijd een PB sturen.

Eens met anderen hieronder. Wat vreselijk dat je dit mee moest maken! Maar de eerste stap is toch in mijn ogen professionele hulp zoeken. Dat is heel erg eng en spannend, maar vaak mag je je partner in het begin meenemen. Het lijkt mij erg belangrijk dat je dit eerst (probeert te) verwerkt, voordat je verder gaat met je kinderwens. Al is het maar, omdat je met kinderen op een gegeven moment ook over seks zult moeten praten, omdat ze vragen krijgen.... heel veel sterkte!!

Hey, wat ontzettend stoer dat je toch de stap hebt gezet om het te delen. Dat is al de eerste stap in de goede richting. Ik vind het vervelend om te horen dat je dat moest mee maken dat gun ik niemand. Ik ben zelf ook tegen mijn wil in gedwongen seks met iemand te hebben, dit was ook mijn eerste. Mijn huidige vriend is ook heel acceptabel geweest en ontzettend lief en heeft heel veel begrip getoond. Ik ben zelfs naar de gynaecoloog geweest omdat ik wel seks wilde met mijn vriend maar mijn lichaam het niet accepteerde en op slot sloeg. Ik ben toen zelf met een psycholoog gaan praten en heb ook geleerd dat mijn vriend mij zoiets nooit aan zou doen en ik me moet ontspannen, ook (jij en ik) verdienen geluk. Nu gaat het gewoon prima en heb het kunnen afsluiten. Dit is natuurlijk bij een ieder anders. Ik wil je wel aanraden met een psycholoog erover te praten (als je dit nog niet hebt gedaan) want seks kan ook heel fijn zijn en iets moois wat je deelt met je partner... ook al is het misschien moeilijk te geloven na je trauma. Misschien moet je dit zelf eerst verwerken voor je lichaam klaar is voor een baby. Ik wens je onwijs veel geluk en veel succes toe en hoop voor je dat alles goed komt ❤️

Jeetje, wat heftig voor je.

Als je ovulatietesten gebruikt: je hoeft het niet te doen zo lang je geen knallende test hebt. Pas als je een knaltest hebt zit je eisprong er aan te komen. Dus als je het de dag van de knaltest doet en dan de 2 dagen erna, zou je goed moeten zitten.

Ik heb hier zelf geen ervaring mee. Wat omtzettend naar dat jou dit is overkomen!!

Toevallig heb ik een stukje op tv gezien over een meisje waarbij dit ook is overkomen, ze vroeg raad, had ook erg veel moeite om intiem te zijn met haar vriend.

Er werd haar geadviseerd om licht bij de duisternis te laten. Of te wel, probeer iemand te vinden waarmee je dit kunt bespreken om het te kunnen verwerken.

Ik besef me dat dit makelijker gezegd dat gedaan is maar vond het mooi verwoord.

Bij deze gun ik jou al het licht zodat je dit rustig en op je eigen tempo kunt verwerken. Ik snap dat je in een benarde situatie zit. Veel sterkte en hopelijk mag het toch snap raak zijn

Wat dapper van je! Ik zou hulp zoeken specialistische hulp. Mijn mening lijkt me het erg belangrijk voor jou dat je dit eerst een plekje moet gaan geven en dan verder met de kinderwens. Seks moet je van genieten man en vrouw.

Ik hoop dat je het antwoord vind wat je zoekt. Heel veel liefs en sterkte 😘

Wat ontzettend goed en dapper van je om je verhaal en je vragen te delen. Wat ontzettend naar dat dit je is overkomen en wat een heftige gevolgen. Wat leuk dat jullie een gezamenlijke kinderwens hebben. Snap dat de weg er naar toe niet gemakkelijk is op deze manier.

Je mag me pb’en. Ik heb als hulpverlener veel ervaring met EMDR en traumverwerking na seksueel misbruik. Er zijn ook

allerlei trucjes om meer in het “hier en nu” te Blijven tijdens de seks. Ik wil daarin best met je mee denken.

Zelf heb ik EMDR gedaan tijdens de zwangerschap van mijn zoon, dus ook daar zou je me vragen over mogen stellen.

Hele grote knuffel!

Allereerst wat goed dat je dit deelt! Dat is al een hele grote stap die je nu zet.

Ik herken je verhaal. Ik was zelf wat jonger en de man in kwestie een stuk ouder en een bekende van de familie. Alleen mijn man is er (globaal) van op de hoogte, verder weet niemand het en ik heb het hem met heel veel moeite verteld. Ik heb een paar jaar geleden hulp gezocht omdat ik merkte dat het niet ging. Het was echt een hele stap en mijn man is mee geweest toen ik de doorverwijzing wilde want ik wist al dat ik niet uit mijn woorden zou komen zonder compleet in te storten. Ik heb heel lang getwijfeld het te doen omdat ik het ook echt doodeng vond en me ook schaamde omdat ik seks echt niet zag zitten en er bang van werd.

Ik heb toen hulp gehad(op mijn verzoek van een vrouw) en we zijn inmiddels 3 kindjes rijker waarvan 1 helaas niet levend is geboren. Inmiddels vind ik seks wat fijner, maar echt genieten en er vrij in gaan, kan ik niet voor de volle 100%, maar het is al veel beter als in het begin. Ik kan duidelijk aangeven wat ik wil en kan ook duidelijk zeggen dat ik niet verder wil als het me te veel word.

Misschien kan hulp jou ook wel helpen. Of als je die stap echt nog veel te groot vind, zou je ook kunnen beginnen met het hele gebeuren voor jezelf op te schrijven en zo proberen het meer een plekje te geven. Schrijven heeft mij altijd wel veel geholpen. Eerst met een afstandje. Dan was het een personage die het globaal meemaakte en uiteindelijk werd het steeds meer als mijzelf en steeds dichter bij wat er echt is gebeurd. Het is confronterend en heb vaak genoeg bij zitten huilen waardoor ik wel weer stopte, maar het werd wel steeds wat makkelijker.

Sterkte. Hopelijk vind je een manier om het een plekje te geven.

Zoek hulp om je trauma te verwerken! Anders krijg je er nog nieuwe trauma's bij....

Dapper dat je dit deelt. Ik denk dat het erg belangrijk is dat je eerst aan jezelf werkt, dat gaat vóór de kinderwens. Je zult de sex wellicht altijd anders blijven ervaren dan mensen die geen nare ervaring hebben gehad maar ik gun het je dat je er minder afkeer tegen hebt. Dit kan alleen als je professionele hulp inschakelt. Praat erover met je huisarts, dat is de eerste stap. Daarna zul je doorverwezen worden. Heel veel succes en sterkte! Ik hoop dat je wat aan onze adviezen hebt!

Zou eerst je trauma aanpakken. Zoek hulp, emdr oid. Stel dat je zwanger raakt, je krijgt lichamelijke onderzoeken, ze zitten met hun vingers bij je geslachtsdeel, meten van ontsluiting, hechten etc. Dit kan gedaan worden door vrouwen, maar ook door mannen. Lijkt me behoorlijk heftig als je zoiets als een verkrachting hebt meegemaakt.

Helaas begrijp ik jou maar al te goed, maar heb ik het meer een plekje kunnen geven.

Heb je al eens overwogen om hulp te zoeken.? Want blijkbaar zit het nog steeds erg diep. Wat natuurlijk heel begrijpelijk is. Maar wat ik mijzelf steeds probeer te vertellen is.. elke keer als ik ' er mee zit ' wint de gene die alles op zn geweten heeft.

Lijkt me heel moeilijk, ik zou eigenlijk eerst hulp zoeke voor jezelf want als jij je zo voelt en waarschijnlijk blijft voelen nadat het wel lukt om zwanger te worden. Hoe zul je je kind opvoeden? Dat jullie open over seks kunnen praten?

In mijn familie heerst een taboe om erover te praten, het is enkel iets waarmee kids worden verwekt, het word gehaat en verder ook niet over gesproken ook geen voorlichting dus. Ik heb hier tot op de dag van vandaag nog steeds moeite mee en dat vind ik heel jammer voor mezelf maar ben ook bang voor mn kinderen die erover vragen.. kan het woord seks al bijna niet zeggen. Maargoed in jouw geval is het veel erger, zou er zeker mee naar de huisarts gaan eventueel EMDR doen want seks is leuk, er mag van genoten word3n en is een manier van ontspanning maar ook van iets intiems tussen de vrouw en man.

Als je wilt mag je mag mij een pb sturen.

Ik weet vanuit mijn werk als verloskundige dat ook zwangerschap en bevallen een hele lichamelijke periode is. Die veel emoties los kunnen maken. Er wordt aan je buik gevoeld, inwendig onderzoek en de geboorte zijn dingen die voor jouw dezelfde emoties op kunnen roepen als seks. Dit hoeft niet zo te zijn, misschien heb je al wel eens gynaecolisch onderzoek en is het geen probleem, maar als het wel zo is, kan het belangrijk zijn om daar eerst aan te werken bij een psycholoog of andere therapeuten. Heb je last van vaginisme?

Als seks de enige drempel is en de andere dingen die ik benoem niet, kan je nog zelf inseminatie overwegen, als je man zich hier ook in kan vinden.

Wat heftig meis. Ik adviseer professionele hulp in te schakelen.

Wat dapper dat je dit deelt. Hieronder zijn al waardevolle tips gegeven. Sterkte!

Vreselijk wat je hebt meegemaakt.

Zelf heb ik ook vervelende ervaringen, een opa die niet van mij af kom blijven (geen seks gelukkig) een oom die mij misbruikt heeft, maar dan op een manier van dat hij verliefd op mij was.

Ik was eenzaam en had een minderwaardigheidscomplex, daar heeft hij misbruik van gemaakt.

Nog nooit heb ik het aan iemand verteld zelfs mijn man weet er niets van.

Ik snap dus best wel hoe jij over seks denkt.

Ik wordt ook helemaal anti seks van alle verhalen over kinderporno kindermisbruik, verkrachtingen en wat zo al meer bah!

Wij hebben ook bijna geen seks, maar dat is ook omdat mijn man bestraald is voor prostaat kanker en daardoor gaat het bij hem ook niet zo goed meer.

Eerlijk gezegd kwam mij dat goed uit, je kan de keren niet tellen dat ik lag te huilen na de seks.

Ons huwelijk is best goed nu ook zonder seks.

Ik hoop dat je een oplossing vind voor jullie probleem, wel heel fijn dat je er met je man over kan praten.

Zelf kan ik je niet helpen maar alleen even laten weten dat je niet alleen bent met zo’n ervaring.

Sterk van je dat je dit vertelt!

Gelukkig zelf niet mee gemaakt, maar ik kan me enig stinds wel in jou situatie verplaatsen.

Zou bepaalde trauma therapie misschien voor je helpen? Of misschien kan je huisarts je wel helpen (al vast lichamelijk gezien dan, geestelijk moet je helaas zelf oplossen, maar gelukkig sta je dan niet alleen!) als je dit allemaal uitlegt aan haar/hem, misschien zijn er dan andere oplossingsn voor jullie wens 😊

Succes verder! 🍀

Wat dapper van je! Ik zou hulp zoeken specialistische hulp. Mijn mening lijkt me het erg belangrijk voor jou dat je dit eerst een plekje moet gaan geven en dan verder met de kinderwens. Seks moet je van genieten man en vrouw.

Ik hoop dat je het antwoord vind wat je zoekt. Heel veel liefs en sterkte 😘

Heel herkenbaar. Wanneer je eenmaal zwanger bent komen er andere zaken; inwendige echo’s, toucheren, borstvoeding. Laat in je dossier zetten dat dit allemaal heel moeilijk voor je is en waarom. En mocht je dat moeilijk vinden dan laat je je man het vertellen. Dan kan je tijdens je zwangerschap worden ondersteund.

Misschien is EMDR een idee of samen naar een seksuoloog. Niet om het leuk te maken, maar om het dragelijk te maken. Je kunt, zoals al is gezegd, ook kiezen voor zelfinseminatie. Seks op of rond de ovulatie is helaas geen garantie voor een bevruchting. Het is ook wel belangrijk dat het zaad van de partner in goede conditie is. Helaas is zo weinig seks dan niet optimaal. Misschien kunnen jullie afspreken dat hij wat vaker zichzelf bevredigd? Heel veel succes!

Ik had ooit een account op dit forum, maar ik weet mijn gebruikersnaam, wachtwoord + geregistreerde email niet meer, vandaar dat ik dit via een gloednieuw account typ.

Ik was ook 16 toen ik werd verkracht. Echter heb ik sinds ik 3 ben PTSS en heb ik meerdere trauma's opgelopen. Ik ervaarde dezelfde dingen als jij. Mijn vriend had hier veel begrip voor.

Voordat ik mijn vriend leerde kennen heb ik therapie gehad. CGT (cognitieve gedragstherapie) en EMDR. Dit heeft me heel erg veel goed gedaan! Misschien is dit ook een aanrader voor jou. In therapie gaan is geen schande.

Ik durfde geen seks meer te hebben, niet meer met mannen om te gaan of alleen met ze te zijn. Ik heb meerdere paniekaanvallen gehad en nog steeds ben ik een beetje bang als ik alleen ben 's avonds, in de buitenlucht. Soms tijdens de seks heb ik hier moeite mee. Helemaal aan het begin van mijn relatie wilde mijn vriend geen seks met mij. Hij had nooit eerder een verkracht meisje meegemaakt van zo dichtbij. Hij heeft gewacht tot ik er klaar voor was en het initiatief nam. Ik vind het fijn dat ik tijdens de seks de regie hou over mijn lichaam. Hij zou dus niet zomaar van positie veranderen of iets anders doen wat ik niet wil. Ik praat er nog steeds met hem over, al gaan we nu 2 jaar. Als het niet lukt, dan stopt hij. Mijn vriend is heel aanhankelijk, maar als ik dit vervelend vind, dan neemt hij een beetje afstand of hij gaat rustig tegen mij aan liggen. Als hij zin heeft in seks, dan maakt hij dat duidelijk kenbaar, maar soms kan ik dat niet zo goed hebben. Als ik hem er rustig op aan spreek, dan wacht hij tot ik ook seks wil. Ook al moet hij er dagen op wachten.

Dat is zo'n beetje hoe wij er mee omgaan. Communicatie en grenzen aangeven is hierin wel een grote key. Probeer van de seks iets leuks te maken. Het moet fijn zijn en geen verplichting.

Heel veel sterkte

Is het voor jou mogelijk om therapie in de vorm van EMDR te doen? Weet niet zeker of je het zo schrijft... maar dan ga je een traject in om je trauma te verwerken.

Knap dat je dit deelt! Het is helemaal niet raar met de traumatische ervaring die jij hebt dat je zo tegen seks aan kijkt.

Misschien kan je hierover praten met een huisarts? Misschien zijn er dan wel andere opties voor jullie?

Het lijkt me vreselijk om je er zo bij te voelen! Heel veel sterkte ❤️ ik hoop dat je snel zwanger mag zijn!

Oh meid wat ontzettend naar voor je... Vreselijk!!! Ik heb geen soortgelijke ervaring, maar zou je er geen baat bij hebben om met een 'professional' te praten? Psycholoog, therapeut, etc. In ieder geval, sterkte en succes! Ik hoop dat het snel raak mag zijn 💕