Droevige en sombere kerst

De titel van deze blog zegt genoeg....

Vandaag de oh zo verwachte en verlangde 7 weken echo. Ik kon al bijna niet slapen van de spanning. Eenmaal de echo was het voor mij eigenlijk al duidelijk. Het is niet goed. Het zag er allemaal kleiner uit dan de echo  in maart die ook al niet heel positief was. Er was wel een vruchtje te zien, maar ook deze was veels te klein (2,9mm wat duidt op ongeveer 5+2wk terwijl ik 7+0 ben vandaag). Deze keer was er helemaal geen hartactiviteit te zien. Zeer bedroefd en aangeslaen voelen mijn man en ik ons. Wat we hadden verwacht op een leuke kerst en om het dan te kunnen vertellen aan onze ouders, is weer in een nachtmerrie geëindigd. Immens verdrietig zijn we. En ik ben ook zo boos, boos op alles en iedereen en ook God. Ook al mag ik dat niet zeggen. Waarom moet het weer zo aflopen? Waarom mogen we niet eindelijk dit ellendig jaar positief afsluiten en 2015 goed beginnen.

Zondag gaan we voor 3 weken op vakantie. Ik ben ook al niet meer in de stemming. Zeker niet nu het advies van het zh ook is om de miskraam af te wachten. Indien het nog niet zelf op gang is gekomen, krijg ik de medicatie om het op te wekken als we terug zijn van vakantie. Nare vooruitzichten allemaal. De 19/1 heb ik ook gelijk een afspraak met de gyneacoloog, omdat er dan besproken wordt wat voor onderzoeken het zh allemaal wilt verrichten om te kijken of ze iets vinden waarom het steeds mis gaat en om alles uit te kunnen sluiten voordat we het ivf traject kunnen starten.

Desondanks al dit, wil ik een ieder fijne feestdagen wensen en een voorspoedig, gezond en vruchtbaar 2015.