Vanochtend hebben wij de weken echo gehad. Zo blij dat eindelijk dag was aangebroken. Vol spanning zaten wij te wachten en de tijd leek zooooo langzaam te gaan. Eindelijk mochten wij naar binnen. De arts had vandaag een arts in opleiding bij zich en die ging de echo doen. In eerste instantie kon zij niets zien. Zij zag alleen het dooierzakje. Toen nam de arts het zelf over. Gelukkig had zij de embryo wel in beeld gekregen en zagen wij het kloppend hartje. Echter, zij vond het embryo erg klein. Zij had hem met 7 weken groter verwacht. Volgens de meting komt het uit op 5wk+3dgn ipv de 7+0 dat wij verwachtten. Op dat moment voelde ik al mijn blijdschap al wegzakken. Ik merkte ook aan mijn man dat hij wat verslagen was. Wij kregen de optie om of over 2 weken terug te komen of over een week. Nou, wij wilden niet 2 weken wachten dus volgende week woensdag krijgen wij weer een echo. Ik hoop zo van harte dat het een late innesteling is geweest en dat onze kleine nu toch flink groeit.
Ik had dit niet verwacht eerlijk gezegd en was ook echt verslagen. Onderweg naar werk waren wij allebei ook heel stil in de auto. Ik geef de hoop niet op en laat het over aan God.
reacties (0)