Chemische zwangerschap...

Uit de titel van deze blog, is het al duidelijk dat ook deze zwangerschap helaas weer slecht is beëindigd. Mijn gevoel van onzekerheid die ik vorige week woensdag ochtend had, werd vrijdag 31/1 bevestigd. Na de lichtere test van woensdagochtend mocht ik naar het ZH om bloed te prikken. Vrijdagochtedn mocht ik terug voor nog een prik om dan eind van de ochtend gebeld te worden om de uitslagen te bespreken. Uit de eerste woorden van Dr Geluk (zo heet de fertiliteitsarts) kon ik al mijn conclusies trekken. 'Mevrouw K, jullie zijn ook echt in een achtbaan van emoties terechtgekomen'. De HCG had al boven de 100 moeten zijn, en het was op woensdag slechts 56 en rijdag nog maar 30. Ik mocht gelijk stoppen met de utrogestan en de vmk afwachten. Dr Geluk had het over een chemische zwangerschap. Dat is dat de innesteling niet goed gegaan is, en dat de zwangerschap dus niet zal voltooien.



Waarom, waarom, waarom??? dat is het enige wat in mij door ging. Ik kon wel instorten van verdriet. Ik had stiekem zo gehoopt op dat het telefoontje anders zou zijn. Ook manlief was heel verdrietig toen ik hem het nieuws had doorgegeven. Die zag hij absoluut niet aankomen. Zeer verdrietig ben ik en ik ben ook echt tegen instorting aan. Ik voel me helemaal leeg en ook hopeloos. Gaat het nog wel goed komen met het baarmoederslijmvlies? Gaan al die hormonen die ik in moet nemen wel echt helpen? Ik weet het niet meer, mijn hoop en moed staan op de rand van vergaan. Maar toch houd ik vol. Onze kinderwens is immens groot dat ik het niet kan opbrengen om te stoppen en het op te geven. Ik weet dat aan het eind van deze moeizame weg, er een beloning staat te wachten. En die wil ik behalen.



Zondagavond waren de hevige krampen begonnen en maandag echt de bloeding. Ik mocht desondanks dat gelijk weer beginnen aan deze ronde als ik dat wilde. Bij een chemische zwangerschap zei de arts, is het toch anders dan bij een 'echte' miskraam. Vandaag is CD 3 dus mag dan weer beginnen met spuiten. Het ZH is nu overgestapt op Gonal-F en Ovitrelle. Dat vond ik wat minder om net nu ook weer aan 'iets anders' te gaan wennen. De hormonen blijven hetzelfde dus die moeten ook hun werk hetzelfde gaan doen. Ik ga nog wel afwachten wat de arts te melden heeft over een eventuele andere aanpak voor het baarmoederslijmvlies. Woensdag 12/2 heb ik weer de eerste follikelmeting van nu ronde 22 :'(

368 x gelezen, 0

reacties (0)


  • eva1978

    Zo herkenbaar dat oneerlijke gevoel en de machteloosheid. Sterkte

  • Stephanie2986

    Och meisje toch. ... weet niet goed wat ik moet zeggen..
    een hele dikke knuffel voor jou en je mannetje! ! X

  • MarjoleinGerjan

    Pff heel veel sterkte!!,

  • JuffieG

    Pfrt! Dikke knuffel voor je x

  • Krista10061987

    Heel veel sterkte voor jullie!!

  • vlinder-29

    Oh nee, wat een vreselijk nieuws
    Sterkte!