Intro (A little bit of me..)

Vandaag is mijn parttimedag, ben thuis, en heb geen zin om iets te doen..... dan maar mijn eerste blog schrijven.

Mijn man en ik zijn in 2012 getrouwd. Wij hadden al lang daarvoor een kinderwens, maar hadden om persoonlijke redenen uitgesteld om over te gaan op zwanger te worden. Diep in mij, wilde ik het niet uitstellen, maar het moest zo zijn. Ik wilde eigenlijk ook heel graag eerst trouwen alvorens kinderen te krijgen. En ja, wanneer je zulke beslissingen neemt, sta je er niet bij stil dat wellicht niet altijd alles zoals je het in je hoofd uitstippelt ook daadwerkelijk zo zal zijn. 

Toen mijn man mij ten huwelijk vroeg en wij onze datum hadden vastgelegd, wist ik wanneer ik zou stoppen met de pil. Ervan uitgaande dat het wellicht snel raak zou zijn, hadden wij al besproken dat het niet erg zou zijn dat we al 1-3 maanden zwanger konden zijn op onze bruiloft. Helaas, bleek dat al niet waar te zijn. Aan de andere kant vonden wij dat niet zo'n ramp, want als het kort na de bruiloft gebeurde zou het ideaal zijn. Maar niets....iedere maand weer teleurgesteld. Als alles was gegaan zoals ik dat geplanned had, zou ik rond deze tijd hoog zwanger moeten zijn. Jammergenoeg, heb je niet altijd alles in eigen hand. Ik heb er wel spijt van dat ik niet eerder gestopt ben met de pil. Wellicht was het nu anders geweest.

Naast de maandelijkse teleurstellingen, waarbij het de ene keer echt erger was dan de andere, en familieleden, vrienden en kennissen die beginnen te vragen of wij nog geen "nieuws" te vertellen hebben, beginnen de twijfels in mezelf steeds groter te worden. Waarom lukt het maar niet? Ben ik minder vruchtbaar? Weert mijn lichaam de zaadcellen van mijn man af ? Of is het gewoon nog niet raak omdat de timing niet goed was? Ik weet het niet.... Daarom besloot ik om advies in te winnen. In januari zijn mijn man en ik op een kinderwensspreekuur geweest bij de verloskundige. Die was ervan overtuigd dat het gewoon niet de juiste timing was, en dat wij hoogstwaarschijnlijk wel binnen een jaar (vanaf eerste ronde) zwanger zouden raken. Zij raadde ons ook aan om nog even geduldig te zijn en te blijven proberen. Ondertussen was ik ook al begonnen met temperatueren, omdat het maar niet lukte met die ovulatietesten.

Omdat ik de natuur toch een handje wil helpen, ben ik in februari met acupunctuurbehandelingen begonnen. Volgens de acupuncturist was mijn levensenergie veel te laag, waardoor een kans op zwanger worden zeer minimaal was. Dat was even schrikken, dus ben ik echt braaf naar de behandelingen gegaan (2x per week) en kreeg ik ook een chinese kruidenthee kuur mee.

Twee maanden later nog niks.....dus heb ik besloten om de huisarts te bellen. Ik wil niet langer wachten en wil weten waarom het niet lukt. Gisteren zijn we samen naar de huisarts gegaan. Mijn man wilde graag met mij mee. De huisarts was zo aardig en begripvol, en heeft ons dus gelijk doorverwezen naar de gynaecoloog. Ik heb gelijk gebeld voor een afspraak. Helaas kunnen wij pas 15 mei terecht bij de gynaecologe. Maar geeft niet, we hebben intussentijd nog een maand om dan zelf te proberen. Hopelijk met succes.

Al en met al voel ik mij sinds gister wat opgelucht. Nu afwachten.......