De tijd rent werkelijk voorbij, dat is altijd zo rond deze tijd van het jaar maar het is nu wel heel erg. Zo zat ik nog uit te kijken naar Lindy haar komst, probeerde ik me voor te stellen hoe het zou zijn met twee dochters, kon ik niet wachten op het moment dat ik eindelijk zou weten hoe ze er uit ziet... en nu is ze dus alweer drie maanden!
Zeker de eerste 3 maanden van de weg naar ritme en structuur met een kersverse baby kent wat hobbels en bobbels maar we gaan goed. Lindy is een heerlijk kind en Fenna is een superleuke grote zus, die overduidelijk helemaal dol is op haar kleine zusje. Lindy heeft ons al meerdere keren een hele nacht doorslapen cadeau gegeven, wat is dat toch heerlijk... slapen! Ze heeft zelfs al een keer een hele week 's nachts doorgeslapen, maar net toen we daar aan begonnen te wennen, stopte ze daar helaas weer mee... Nu heeft ze de afgelopen 2 nachten heerlijk van 21:30 tot 6:00 geslapen, ik voel me dan na zo'n nacht echt als herboren.
Gisteren moest Lindy voor controle en haar tweede inentingen naar het 'consternatiebureau', ik kon niet mee omdat ik moest werken. Maar het is voor mijn man natuurlijk ook leuk om te gaan, hij had zijn moeder ook meegenomen. Eerst natuurlijk meten en wegen... en daar begon het eigenlijk al... Lindy haar lengte en schedelomvang waren prima, maar haar gewicht op de curve buigt ineens 'zorgwekkend' af... zat ze eerst als boeddha'tje boven het gemiddelde, nu zit ze erop. Ik moet binnenkort een aantal keren naar het weeg en meetspreekuur zodat ze het kunnen 'monitoren'. Prima, doen we. Dus over twee weken nog even een keertje wegen en meten. Mijn man gaf aan dat we een lactatiekundige op bezoek hebben gehad vanwege eens per 4/ 5 dagen ontlasting, krampjes (enorm veel) en flesweigeren en dat deze geadviseerd heeft steeds maar één borst per voeding aan te bieden omdat ze anders te weinig 'achtermelk'zou krijgen en teveel 'voormelk': te weinig vetten waarvan ze verzadigd zou moeten raken en teveel suikers waardoor haar darmen geprikkeld worden. Prima, zo gezegd, zo gedaan en het hielp: eens per dag (soms 2 keer) ontlasting en veel minder krampjes en met medicijnen tegen de reflux hadden we ineens een totaal ander knid.
Nou ze krijgen mij wel gek daar op het cb, dus ik ga voorlopig weer twee kanten aanbieden, ze is nu wat ouder, misschien gaat dat nu wel goed en bied ik haar inderdaad niet genoeg met maar een kant. Ze komt zo eens in de paar weken ook wel dagen elke 2 uur (regeldagen???)... oeps... dat had je niet moeten vertellen... de cb dame schrok er van. Als ze zo vaak komt kan ik NOOIIT genoeg melk aanmaken in de tussentijd, dan komt ze dus tekort (mijn man probeerde nog wel uit te leggen dat er dan 4 uur minimaal zit tussen twee voedingen aan één borst, maar ze reageerde er niet op)... en dan groeit ze niet goed. Maar ze is tussen twee voedingen door wel tevreden... en vaak wil ze die tweede kant ook niet... dan moesten we toch maar gaan denken aan bijvoeden (ze is natuurlijk AL 3 maanden, tijd voor het echte eten) of overstappen want dan heb ik niet genoeg voeding voor haar.
Lindy slaapt overdag soms wel eens een keertje een slaapje op de doomoo beneden in de woonkamer op de bank, vanwege de reflux vind ze het niet altijd prettig om plat op haar rug te liggen na een voeding (bedje staat alwel omhoog) en daarom willen wij haar soms op haar zijtje laten slapen. We kijken dan eerst hoe ze reageert als ze in bed gelegd wordt en als het brullen is dan leggen we haar op haar zijtje op de doomoo, meestal is dat net na een voeding. Zijligging durf ik niet aan als ze buiten mijn toezicht ligt, dus dan maar lekker op de doomoo op de bank. Ze slaapt dan echt vaak 2 uur of langer aan één stuk. Maar dat was volgens de cb mevrouw al helemáál niet de bedoeling, we hebben een verwijzing voor een pedagoog gekregen, van deze pedagoog moeten we leren hoe we met het gedrag van onze baby om moeten gaan... 'Wilt u haar zelf bellen voor een afspraak meneer? Of zal ik dat nu gelijk maar even voor u doen?'. 'Een... pedagoog...? Nou ja, we bellen zelf wel... niet... '
De manier waarop de dame op twee bovengenoemde situaties reageerde, gaven mijn man echt een beetje het gevoel dat we het als ouders allemaal helemaal niet goed doen: borstvoeding met de beste bedoelingen, maar dan toch liever willen ze dat je bijvoed of helemaal overstapt. Een slaapje op de doomoo vanwege de refluxklachten (en ze slaapt echt dan, als ze nou wakker zou zijn de hele dag vind ik wel dat ze daar wat van kan zeggen), ook erg goed bedoeld... maar dan moet er toch hulp geregeld worden voor deze ouders. Misschien goed om geen problemen te maken die er niet zijn...
De overige onderzoeken heeft ze wel met vlag en wimpel doorstaan, zo kan ze al speelgoedjes aanpakken en in haar mondje stoppen, een paar keer per dag 10 tot 15 minuten op haar buikje liggen is geen probleem, ze stopt haar beide handjes in de mond, heeft haar knietjes al ontdekt en als je haar optrekt van lig tot zit tilt ze keurig haar hoofdje op. Geeft me toch wel weer het gevoel dat we het allemaal echt wel goed doen...
reacties (0)