Nekplooimeting - uitslag

We zijn zo blij! De combinatietest is heel goed uitgevallen.

Ik was best gespannen. Jip was erg eigenwijs en wilde de nekplooi niet laten zien met de echo. Het duurde wel een kwartier. Maar daar waren wij natuurlijk alleen maar blij mee. Want we konden de kleine mooi zien duikelen en bewegen. Zo mooi om te zien. Het hartje klopte mooi, de ruggengraat, het maagje, de oogkasjes, de handjes, voetjes, van alles was te zien. Wauwie! Een mensje van 6,04 cm van billen t/m hoofd. Met een hartslag van 163 (in tegenstelling tot de mijne: 84). Het hartje nu ook voor de eerste keer gehoord.

Gelukkig zei ze op een gegeven moment al wel dat het dan geen verdikte nekplooi zou zijn, anders had ze vast al iets gezien. Pfff, dat stelde me al iets gerust. En toen kon ze het eindelijk op meten. 1,5 mm, een geweldige score. Dit heeft ze vervolgens ingevoerd in de computer en daar kwam uit dat we een kans hebben van 1 op 2407 op een kindje met het syndroom van Down. Normaal op mijn leeftijd is de kans 1 op 142. Dus we zijn helemaal blij. Hier hadden we niet op durven dromen. Ik ben 15 jaar volgens de statistieken :) (weer een jonge bloem hihi). Dus geen verdere testen voor ons. We laten het hierbij. Met 20 weken de uitgebreide medische echo, maar meer niet.