Rust zacht lieve Noa!

Vervolg vorige blog.

Mijn zus heeft me net gebeld en heeft het hele verhaal verteld.

22 oktober om 14.00uur hebben ze Noa haar hartje gestopt.

De papa en mama hebben hun handen op de buik gelegd en hebben Noa nog even toe gesproken: Slaap maar lekker meisje, het is goed zo!

Daarna heeft ze nog 2 injecties gekregen om het gezwel lek te prikken anders kon ze niet natuurlijk bevallen.

18.00 uur hebben ze haar weeen op wekkers gegeven.. na heel wat uurtjes nog maar 1 cm maar wel heftige weeen, toen kreeg ze een ruggenprik.

na heel wat weeen opwekkers mocht het vandaag 24 oktober pas werken.

Om 10.00 uur had ze 3 cm ontsluiting en toen ging het heel snel.

Om 12.30uur mocht ze persen en om 13.25uur is Noa geboren.

De mama wou alleen nog maar haar beentjes zien en dat heeft ze gezien. de papa mocht haar navelstreng nog even doorknippen en die wou het gezichtje nog niet zien.

Ze lag in een wiegje met een deken over haar gezichtje heen en daar over een een dekentje over haar lichaampje.

Mijn zus heeft haar bekeken en ze zei dat het een onwijs mooi meisje was... het wat niet eng het was een soort van blaar die lekgeprikt was vanaf onder haar neusje tot onder haar buikje.

Ze was ook erg groot voor 32 weken.

De moeder was nog even alleen met Noa omdat iedereen op dat moment even weg was.

Daar lag ze dan met haar kindje in 1 kamertje, ze had nog wel even tegen dr gezegd: Slaaplekker apenkoppie. (Toen brak ik aan de telefoon)

De vader van de moeder van Noa had nog tegen de moeder gezegd: Schat, Denk nu even alsjeblieft na of je haar wilt zien, je kan het nu beter doen dan later want nu is ze nog zooo mooi en een mooie kleur... Ze heeft uiteindelijk ervoor gekozen om Noa toch te zien, En ze heeft er nu minder moeite mee om haar te blijven zien.

Mijn zus en de verpleegster hebben nog een gips afdrukje gemaakt van Noa haar handje en voetje.

Deze mensen zijn altijd erg nuchter geweest en nu ook, mijn zus vertelde zelfs dat ze echt grapjes zat te maken.

De klap komt nog wel en daar maak ik me best zorgen over.

Toen me zus weg ging zag ze dat ze een beetje brak zo sneu!

Maandag is de crematie.

Ik vind dit zo erg, zo oneerlijk, zo gemeen, zo verdrietig!

Mijn tranen lopen over mijn wangen :(

Mijn gedachten gaan naar hun en het kaarsje brand voor Noa.

Dag lieve lieve Noa, Dag meisje rust maar lekker, en laat je ouders je aanwezigheid maar voelen!

Dag Lief meisje!