Geboorteverslag...

Eindelijk ff de tijd om het
verslag van de geboorte van Aron te schrijven... ;-)

Was het al veel eerder van plan, maar de dagen vliegen voorbij!! Aron is
inmiddels 15 dagen uit en het gaat heel goed met hem :-D

Hij heeft inmiddels al lekkere babyspekjes gekregen, slaapt over het algemeen
heel goed (al hebben we ook wat spooknachtjes achter de rug), drinkt erg goed
aan de borst (was in het begin ff zoeken... ) en mama smelt van zijn
lachreflexen ;-) Vandaag voor het eerst in de draagdoek en meteen was meneer
4,5 uur onder zeil... gaan we vaker doen hahah.


Maar nu even terug naar zijn geboorte en mijn verslag...


Het begon 13 december ’snachts om ca. 03:00u met lichte weeën en kort daarna
het breken van de vliezen. De weeën werden iets frequenter, maar bleven op zo'n
6/7 min staan. Prima te hanteren. 'smorgens de vlos ingelicht en die was niet
echt blij, omdat het eigenlijk begon met het breken van de vliezen en dan komt
je lichaam toch lastiger op gang... Het was nu eigenlijk 'wachten' totdat het
ging doorzetten en omdat ik graag een thuisbevalling wilde, voelde ik wel de
druk dat het binnen 24 uur vanaf het breken van de vliezen moest gebeuren...

De hele dag door onregelmatige weeën die makkelijk op te vangen waren. Eind van
de middag vlos weer over de vloer en ziekenhuis ingelicht, zouden we de ochtend
erop naar toe gaan als het niet doorzette...

In de avond komt er dan eindelijk wat schot in en zo rond 1-en (inmiddels dus
14 december) heftiger weeën, om de 2/3 min (hier goed gebruik kunnen maken van
de ademhalingstechnieken en ontspanning van de HypnoBirthing cursus). Vlos
gebeld en die was er rond 02:00u, getoucheerd en had 2/3 cm ontsluiting. Maar
ze was niet onder de indruk van de weeën (huh!? Vond het zelf al aardig pittig
;-)). Afgesproken dat ik zou bellen als het verder ging en de wee-activiteit
toenam.

Nou.. vervolgens ging alles eigenlijk in stroomversnelling... eerst even op het
kraambed gelegen, maar daar kon ik m’n draai niet vinden en uiteindelijk om ca.
03:00u in bad gestapt waar alles in volle hevigheid verderging, totaal niet
meer te behappen naar mijn gevoel en de hele buurt laten weten dat ik bezig was
;-). Vlos weer gebeld, maar die liet lang op zich wachten... 40 min. waarin ik
ca. 12 persweeën(!) probeerde op te vangen met hulp van m'n vriend. Ik voelde het
hoofdje ook al komen! Dit waren echt 40 héle lange minuten waarin ik echt niet
wist waar ik het zoeken moest…

Toen de vlos en kraamhulp eindelijk
arriveerden, bleek ik idd volledige ontsluiting te hebben en kon er geperst
worden. Dat heb ik vervolgens 1 uur
en 20 min. in het bad gedaan, waarbij het hoofdje er deels uit was, maar ik
kreeg ‘m niet verder… en toen ik zo goed als niet meer kon en de kleine er toch
werkelijk een x uit moest, op 'commando' van vlos uit bad en in bed en daar met
een laatste perswee en knipje werd Aron Johannes geboren
:-D! Wat een prachtmannetje en wat een mirakel!! :-D

Ben erg blij dat we Aron
thuis hebben kunnen verwelkomen, maar ik heb de geboorte ook echt moeten
verwerken. Vond het een zeer intense ervaring. Wat een oerkrachten komen er
naar boven… !  

Het warme water van het bad
heeft zeker bijgedragen aan het aanzwengelen van de weeën en ik ben in zeer
korte tijd (in ca. 2-3 uur) van 0 naar volledige ontsluiting gegaan, waardoor
ik het bijna zelf niet kon bijbenen en het lastig vond de rust te vinden. Had
echt momenten dat ik pijnstilling wenste en de gedachte van ‘dit nooit meer’! ;-)    Gelukkig heeft moeder
natuur hiervoor geheugenverlies uitgevonden, zaligmakende hormonen en smeltende
gevoelens als je de kleine eenmaal in je armen hebt… wat een geluk!! :-D