Stuitbevallen

Ik ben van een tweeling in stuit bevallen.

De bevalling ging zo extreem snel dat ik na 1 wee onze zoon al tussen mijn benen had liggen. Dit was 5 min na het breken van de vliezen. Ik was thuis en overrompeld. Wel waren ze 6 weken te vroeg..

Ik heb mijn twee dochters in stuitligging gekocht zonder epidurale verdoving ! De eerste woog 3.850 en mijn tweede 3.450 kg . Mijn oudste kwam na 4 u en mijn jongste duurde 6 u ! Maar ik denk dat ze dat risico niet meer nemen ! Toch zou ik het opnieuw doen !

Een stuitbevalling is afhankelijk van een paar factoren.

1. Het advies van je gyn: als die geen belemmeringen ziet is het een prima optie.

Daarbij zal hij/zij tijdens de bevalling laagdrempelig overgaan op een keizersnede als het niet vlot genoeg vordert, daar kun je op vertrouwen.

2. Je eigen gevoel; sta je er echt helemaal achter. Heb je vertrouwen in je lijf dan heb je een grotere kans op een positief Resultaat. Zelfs als het dan alsnog een keizersnede wordt dan heb je je gevoel gevolgt en heb je je best gedaan.

Als je vaginaal gaat bevallen omdat je gyn, schoonmoeder of wie ook dat een beter idee vindt, terwijl jij eigenlijk liever de ks wilde, dan is de kans dat het niet vaginaal lukt

3. Steun van je partner. Als die gelooft dat je het kunt en je steunt, dan geeft dat rust.

Als je voelt of je partner zegt steeds dat hij/ zij het spannend vindt dan is het voor jou moeilijk om je aan het proces over te geven.

Succes met je beslissing!

Mijn eerste lag in stuit en zij is in week 37 gedraaid door de gynaecoloog. Daarna kreeg ik een tweeling. De eerste lag dwars en is met de billen eerst geboren, de tweede in volledige stuit.

Ik realiseerde me dat de kans groot was dat het alsnog een keizersnede wou worden, maar ik had bedacht dat ik dat wel aan zou kunnen. Mijn gynaecoloog had voorkeur voor een gewone bevalling en ik ook. Het werd een prima ingeleide bevalling zonder pijnstilling. Als je het zelf aandurft en de gynaecoloog ervaring heeft met stuitbevallingen en er achter staat, dan lijkt gewoon bevallen me altijd de beste optie.

Het was dus wel mijn tweede bevalling en de kindjes waren klein. Dat zijn dingen die ook meespelen.

Ik had 'per ongeluk' een omgekeerde stuitbevalling..

Mijn verhaal is wat anders door vroege gebroken vliezen en knip is gezet vanwege t hartje dat wegviel.. (staat los van de stuit denk ik)

Bij mij was het hoofdje wel eerst, maar erna kwamen z'n voeten.. Dus ja.. wel een stuitbevalling maar toch ook weer heel anders.. (onverwacht ook overigens)

Ik weet niet of ik het had gedaan als ik vooraf wist: toch te huiverig denk ik. Hiermee verder geen probleem ervaren. Persfase was uiteindelijk binnen kwartiertje

Je hebt dus wel een versie poging gedaan?? Respect dat je stuit bevalling overweegt. Wanneer ben je uitgerekend?