4e kindje twijfel

Onze derde is niet gezond geboren.. Wisten we pas na haar geboorte en heeft zoveel impact gehad. Zou haar niet willen en kunnen missen maar als we alles van te voren hadden geweten was het misschien een andere keuze geworden. Gelukkig gaat ze de goede kant op maar wat als ze zo ziek gebleven zou zijn?! Nu is het enkel dagelijks medicatie, mogelijk kleine gevolgen voor algehele ontwikkeling en een verwijderde longkwab met 9 mnd. Maar ook de traumas van hele gezin zijn niet compleet weg.. Wij zijn ouders geworden van haar met 35 en 37 jaar en alle oudere ouders om ons heen lijken allemaal wel iets mee te maken.. Slechte longetjes, peuterastma, stoornissen etc.. Veel zieke kindjes en veel ziekenhuisbezoekjes om ons heen. Invloed van ouder zwanger raken geen idee maar soms denk ik daar wel eens aan. Overigens voel ik nu we weer in rustiger vaarwater zitten echt wel babykriebels.. maar dit nog een keer meemaken kost ons ons huwelijk dus neeeee voor ons is het plaatje compleet 💖

Vast niet wat je wil lezen, maar die wat als, lot triggeren, 2 gezonde kinderen gedachten hadden wij ook. Toch ervoor gegaan, heel de zwangerschap bang geweest, noem het een voorgevoel, maar op echo's leek alles goed. Zelfs na de geboorte en tot 4 maanden leek er niks aan de hand..

Toen stilstand in motoriek, medische molen in en blijkt ze een ernstige spierziekte te hebben.

Wat houden we verschrikkelijk veel van haar, maar de toekomst is onzeker, veel opnames en van ons 'oude' leven is niks meer over door 24/7 zorg te geven.

Ik ben nu 37, de jongste 5 en ook ik heb zware kriebels momenteel. Is het niet dat mijn man vorig jaar een knoop heeft laten zetten hahaha. Het kan dus echt niet meer, maar ik vraag me ook af of ik het nog had gedurfd.

Nog 1x dat kleine, die mooie mijlpalen 😍

Ik wil je niet afschrikken hoor, maar wel even die andere kant voorspiegelen

Ik heb ook even getwijfeld maar mijn man wilde niet meer en nu vind ik het ook goed zo. Ik heb echt geen zin meer om een kraamvrouw te zijn of in de gebroken nachten. Als je nog twijfel zou ik het niet doen.

Ik snap je twijfel, maar dat je het er niet bij neer kan leggen zegt ook iets.

Om je leeftijd zou ik het niet laten.

Ik ben zelf bijna 39 en nu 24 weken zwanger van mijn 4e (wel van een andere man)

Mijn jongste is zelfs bijna 9 dus leeftijdsverschil is wat groter maar echt, wat een cadeautje voelt deze kleine meid <3

Ooh lastig kan het zijn hè die twijfel. Ik vind vooral het ouder worden >35 jaar en de wens lastig, omdat ik wel angst voel voor een gehandicapt kindje en of we dat thuis aan zouden kunnen. Qua liefde: genoeg. Maar je weet gewoon niet hoe het zal zijn en wat de invloed op de rest van je gezin is. Aan de andere kant wil ik me ook niet laten leiden door angst.

Soms denk ik, ooooh Eva Jinek is ook nog zwanger geworden dus het kan nog best ;-) en soms denk ik, pff wat gaan de jaren toch snel en is het verstandig. Onze huisarts zei ook: je bent nog jong zat en er zijn veel vrouwen die pas eind 30 een eerste krijgen

Ervaring heb ik bijna; op dit moment hoogzwanger van nummer vier. We hadden het niet meer verwacht (eerste drie met een medisch traject) en door mijn leeftijd (bijna 41) ook wel even in de piepzak gezeten over aandoeningen waar ik bij de eerste drie minder over nagedacht heb. De kinderen komen dicht op elkaar (oudste is vijf), dus volgens sommigen volop in de tropenjaren.

Zelf altijd de wens gehad voor een groot gezin (stiekem 5), maar vriendlief vond het eigenlijk met 2 al wel nadenken of nummer 3 verstandig was (want; we hebben twee gezonde kinderen, wat doen we met de dynamiek die nu goed is, er ). Toen deze kleine zich aankondigde, waren we beiden wel even van slag, maar ook snel overstag. Als je dan toch zo zwanger kan worden, dan is dat meer reden voor een feestje dan iets anders, zo redeneerden wij. We hebben gelukkig een groot huis, genoeg financiële ruimte en staan allebei stabiel in het leven; kortom; voor ons geen redenen om niet heel blij te zijn!

Lastig, ik probeer het perspectief voor later in mn hoofd te houden (als ze groot zijn). Maar ik ben 6maanden geleden bevallen van de 4de (door de spiraal heen) en het is echt heerlijk. Had het niet willen missen, zeker nu alle 3 naar de basisschool zijn, heb ik alle tijd met haar en na school hebben ze haar zo gemist! Soms met sprongetjes is het wel eens lastig maarja als je nu denkt aan toen je 12-jarige een baby was, die tijd is voorbij gevlogen.

Ik ben tevens bijna 30 dus kwa leeftijd snap ik wel dat je twijfelt, maar ja het lichaam is niet voor niks tot een leeftijd vruchtbaar denk ik dan.. de kans is groter maar het gaat nog altijd vaker goed dan niet!

Succes met je keus!

Hier de jongste 8 (en nog twee van 9 en 12). Komt nu nog een kleine bij. Kan de ervaring nog niet vertellen :)

Ik denk wel dat je als moeder altijd iets van rammelende eierstokken houdt. Is de wil er echt? Voegt het nog iets toe aan jullie gezin nu was bij ons de vraag die we stelden. Wat als het niet lukt (gezien leeftijd)?

Hier niet die leeftijd maar wel groot leeftijdsverschil met de twee oudste (6 en 10 jaar), ook lang getwijfeld en uiteindelijk toch voor gegaan, werdt een tweeling! Dus nu 4 kinderen 😊 ze zijn twee weken en we zijn zo ontzettend gelukkig met onze rijkdom erbij dat we het zelfs over nog meer kinderen hebben, ben zelf bijna 34 en mocht er nog een kleine (of twee🙃) komen dan zal ik ook richting eind dertig zijn en dat klinkt voor mij niet oud, voel me nu in iedergeval hartstikke jong😅

Oh en de gebroken nachten heb ik zo weer voor lief genomen ookal zag ik er erg tegenop, het valt me voorlopig heel erg mee ookal doe ik de nachten alleen.

Denk je dat je over 5 jaar eerder spijt heb dat je een 4e kind heb of dat je geen 4e kind heb? Als jullie 3 kinderen liefde kunnen geven en er is plaats voor een 4e, dan zal je van die 4e evenveel houden.

Ik zou er simpelweg voor gaan! Wij dachten ook na 2 helemaal compleet te zijn. Totdat de jongste ook zowat naar school ging had ik exact hetzelfde als wat jij nu omschrijft. Ik meer nog als mijn man maar samen ervoor gegaan. Ik was 38 toen ik zwanger werd en 39 toen ze werd geboren. Nu is mijn dochter 1.5 en ben ik bijna 40. Ik ben blij en dankbaar met wat ik heb en ben echt spullen aan het opruimen en weggeven. Spullen die ik na de 2e allemaal toch weer opgeborgen had.

Er is eigenlijk niks wat je in de weg staat om het niet te doen, want je hebt alles. Alleen een 7 persoons auto aanschaffen misschien en je bent er al zowat. Ik was na onze jongste in mijn hoofd en hart rustig, tevreden en dankbaar voor alles wat ik heb. Ik zie mijzelf precies terug in hoe jij er nu instaat. En echt geloof me, je bent zeker niet te oud!

Ik was na twee kinderen echt wel klaar. Geen seconde spijt gehad.

Zolang je argumenten of bezwaren voelt om het niet te doen, dan niet doen. Veeg je eventuele bezwaren eigenlijk zo van tafel omdat je gewoon voelt dat het allemaal wel goedkomt of niet uitmaakt? Dan voor gaan. Staat je partner er net zo in als jij?

Hier 4 kids 14-8-5 jaar en jongste 5 maanden De zwangerschap was pittig en ik toen al 39 maar écht het is het waard geweest vind ik. Nu echt compleet! Persoonlijk had ik deze zwangerschap wel meer stress over gezondheid kindje, zeker omdat er zorgen waren ( na de geboorte bleek dit mee te vallen)

De keuze is echt aan jullie😉 voor en nadelen afwegen..

Ik had gewild dat mijn ouders het hadden gedaan Ik ben zelf de jongste van 3... mijn zus en broer zijn 7 en 8.5 jaar ouder. Op mijn 9de ging mijn broer op kamers.. op mijn 12de trouwde mijn zus. Dit is precies de reden dat wij juist voor een 5de zijn gegaan

Oudsten zijn nu bijna 23... 21 en 18... Onze jongsten zijn 9.5 en 6 jaar.

Jullie zullen zelf de keuze moeten maken.

Dat is echt jullie eigen keuze... Wat doen meningen van onbekenden ertoe? Heb je plek in huis, lijkt me het belangrijkst... En natuurlijk worden risico's op een miskraam en gehandicapt kindje groter, door jouw leeftijd. De vraag is: durven jullie dat risico aan te gaan en is een kindje welkom als het gehandicapt is? Zo ja, dan moet je het nog steeds samen beslissen

Voor mij blijft een vierde altijd een twijfel. Het lijkt me heerlijk weer zo'n ukje & de kids zouden het fantastisch vinden. Maar aan de andere kant hebben we onze handen vol aan onze 3, heb ik nu de vrijheid om tussendoor lekker te sporten en met vriendinnen af te spreken. Om na te denken over een carriere switch. Wij hebben het een paar maand geprobeerd: als een 4e voor ons is voorbestemd dan zal het komen. En nu laten we het rusten