#025 Bevallingsverhaal M. + verblijf ziekenhuis

Donderdag 27 augustus 2015 : De voorbereidingen

Vandaag werden we om 08u30 in het ziekenhuis verwacht. Er stonden een paar onderzoeken ingepland voor ze de keizersnede morgen gaan uitvoeren.
Er werd bloed getrokken, bloeddruk werd gemeten, er werd een inwendig onderzoek gedaan, urine werd gecontroleerd en ik werd aan de monitor en EKG gelegd. De kamer zelf was heel bescheiden.. Alleen een vreselijk bed het was zo hard als een steen! In de namiddag kwam de anesthisist langs om over het type verdoving te praten en voor de rest was het eigenlijk wachten, wachten en nog eens wachten. Er werd ons gedurende de zwangerschap verteld dat mijn man bij de keizersnede aanwezig mocht zijn en nu doen ze er plots heel vervelend over ze zeggen dat ze er over zullen nadenken....

Vrijdag 28 augustus 2015 : De dag van de keizersnede

Vandaag is het dan zover. Ik heb deze nacht behoorlijk goed geslapen. Om 07.30 kwamen ze me halen voor een darmspoeling... Tijdens de voorstelling vertelde me ze dat ze een medicament gingen toedoenen zoals Fleet maar ze hebben er dus een darmspoeling met 2L water van gemaakt!!! Daarna ben ik even lekker onder de douche gegaan en was het bang afwachten tot 09.20 want dan kwamen ze me halen. De verpleegster meldde ons dat mijn man er niet mocht bijzijn wegens infectiegevaar :( Erg vond ik dat want ze hadden ons beloofd dat hij er wel mocht bijzijn alzeker omdat ik de taal niet machtig ben maar zei ze je mag dan wel bij je vrouw zijn in de recovery room. Daar kon ik best mee leven. Eindelijk was het dan zover even een kus aan mijn man en weg was ik. Ik was best een beetje bang omdat ik er nu echt alleen voor stond en ik al meerdere keren op google had gelezen dat de ziekenzorg hier word vergeleken met deze in China en Afrika... Alles ging er heel erg brut aan toe.. Met 3 man sleurde ze me bijna op de operatietafel waarbij ze me ook nog eens heel brut aanwezen dat ik moest gaan liggen. Aan mijn linkerkant stond er iemand mij uit te lachen aan rechterkant waren ze een infuus aan het prikken en intussentijd waren ze ook nog eens een blaaskatheter aan het plaatsen. Ik herrinerde me dat ze bij mijn zoontje in Belgie de blaaskatheter pas plaatste NA de verdoving nu was dit dus onverdoofd en dat was zo onprettig.. Ik had de hele tijd het gevoel dat ik aan het plassen was en had ook zo een ongelofelijke druk daar.... Dan werd ik op mijn zij gedraaid en was het tijd voor de spinale verdoving (geen epidurale). Na 3 keer prikken zat de verdoving eindelijk goed. Ik voelde mijn benen warm worden en voornamelijk die vreselijke druk van de katheter weggaan. Ik werd helemaal kalm.. Na 15-20 min snijden was ons M. geboren om 09u50. Ze was meteen aan het huilen wat een geluk! Ze werd snel even getoond, mocht haar een kusje geven en werd daarna weggebracht. Ik werd toegenaaid en op een ander bed naar de recovery gebracht waar mijn man dus niet was.... Ik voelde me best moe dus ben ik toen in slaap gevallen... Rond 13 uur begon ik pijn te ervaren ja de spinale verdoving was uitgewerkt... Ze spoten regelmatig iets in mijn infuus, ik dacht iets van vitaminnen ofzo maar bleek pijnstilling te zijn die echt niets deed... De pijn werd ondragelijk... Ik werd om 15u30 naar de kamer gebracht. Eerst en vooral moest ik mezelf in het andere bed wurmen want er was maar 1 verpleegster. Net geopereerd met een verdoving die was uitgewerkt. Ik kon niet meer van de pijn ik heb mijn man zelfs meerdere keren gesmeekt om me de kop in te slaan dat ik de pijn niet kon verdragen... De verpleegster gaf weer pijnstilling en zei dat ik er eigenlijk al te veel had maar dat hielp dus niks... Uiteindelijk ging ze me iets straffer geven en dat deed gelukkig wel wat. De eerste nacht was slecht ik kon de slaap amper vatten door de pijn en de steenharde matras. Mijn poep deed ongelofelijk veel pijn en me verleggen ook. Bovendien was het geen electrisch bed dus moest ik mijn man iedere keer wakker maken als ik mijn hoofdeinde hoger of lager wou of iets hoger/lager wou liggen. De verpleegster kwam langs en voelde aan mijn buik. Ze zei dat mijn baarmoeder al goed gekrimpt was maar dat er wel nog veel lucht in mijn darmen zat. Als ik tegen morgen geen lucht verloren was gingen ze me een spoeling geven.

Zaterdag 29 augustus 2015 tot dinsdag 01 september 2015: Het herstel in het ziekenhuis

Zaterdag 29 augustus 2015

Na gisteren de hele dag niet te hebben gegeten keek ik enorm uit naar mijn ontbijt. Ik had honger als een paard. Mijn ontbijt was echter om bij te janken: een eitje van 5 cm op 5 met een dikte van 1 cm.... Vandaag moest ik ook voor de eerste keer mijn bed uit. Als ik probeerde te zitten had ik een enorme druk op mijn longen precies of ik kon niet meer ademen en moest er enorm van hoesten wat dan weer pijn deed aan mijn keizersnede. In de nammidag ben ik dan uiteindelijk eruit geweest omdat ik moest plassen. Wat een pijn... Om 14 uur kwamen ze met mijn middagmaal opnieuw hetzelfde formaat ei met een theetje enja ook in de avond datzelfde eitje.... Ik zei nog tegen mijn man: die geven mij hier geen eten....

Zondag 30 Augustus 2015

De verpleegster kwam langs en melde me dat ze me een spoeling ging geven.. Ik was licht in paniek! 500 ml vloeistof erin en al sukkelend aan de shouder van mijn man naar het toiller gemoeten... Wat een pijn om dan al naar het toillet te moeten... Ik zei tegen mijn man en nu moet ik naar mijn bed want ik ga flauwvallen! Door het gehaast was mijn infuus eruit gegaan.. Sinsdien kreeg ik al mijn spuiten in mijn poep en altijd in dezelfde bil... Vandaag kreeg ik al wat meer te eten ochtend een bordje kasha, smiddags soep en een stuk vlees en savnds nog eens een stuk vlees. Ik probeer meer en meer mijn bed uit te komen zodat ik sneller naar huis mag gaan..

Maandag 31 augustus 2015

Ik kom meer en meer uit mijn bed en ben eigenlijk amper nog in bed te vinden. Ik vole dat het beter en beter gaat en hoor vallen dat ik morgen misschien al naar huis mag gaan. Ze gaan wat onderzoeken doen en als deze goed zijn mag ik gaan! Ik ben heel blij dat ik geen 7 dagen moet blijven zoals er eerst was gezegd... Iedere dag dat ik er lag kost ons zo een 100 euro (Omdat het een ''luxe'' kamer is). Tja eerlijk gezegd is de prijs/kwaliteit niet in balans en dan spreek ik nog niet over de zorg..... De dagen gaan best langzaam mijn man had zijn zus en vrienden gebeld en die konden niet langskomen... Vond het zo jammer voor mijn man dat echt niemand eens de moeite deed om langs te komen :( Ik was allesinds al heel blij dat mijn man bij mij kon blijven (In de andere opties kamers mag de man zelfs niet in de kamer komen...). De verpleegster verteld me dat ik me morgen om 7 uur nuchter moet aanmelden voor een bloedonderzoek en daarna een urinestaaltje moet inleveren... Hopelijk mag ik morgen naar huis....

Dinsdag 01 september 2015

07u00: Ik heb mijn bloed laten trekken en een staaltje urine binnegedaan. Ik werd daarna opgehaald voor een echo. Ze keken naar mijn litteken en of mijn baarmoeder al goed gekrompen was en beide zagen er heel goed uit! Iets later komt de gynae me halen en zegt ok kruip maar op de stoel... 4 dagen na de keizersnede mocht ik al in een hoge gynae stoel kruipen...Kijk eens niet zo gespannen zei ze.. Zo het haar graag eens zien doen ;) Ook dat was in orde en de draadjes werden eruit gehaald :D Wat een verschil!! Stappen voelde meteen veel aangenamer.. Na de onderzoeken krijgen we het nieuws dat we al naar huis mogen!! Mijn man maakte al de papieren in orde voor het ontslag en kreeg te horen dat het wel heel vroeg is om a naar huis te gaan na een keizersnede :) Dat maakte mij best trots houd dus in dat het herstel heel vlot is verlopen ;) Na mijn middagmaal zijn we dan eindelijk naar huis vertrokken met onze kleine meid... Er zijn bij mij heel wat traantjes gevloeid niet omdat ik het ziekenhuis ga missen maar omdat er niemand ons stond op te wachten.. In Rusland is het traditie dat de familie je opwacht in de gang en zo de baby officieel ontmoet.. In de auto dan mijn eerste reep chocolade in dagen gegeten :) <3 Nu kan het genieten pas echt starten <3