Wat ze je niet vertellen

Ben je zwanger? Ken je iemand die zwanger is? Wil je zwanger worden
in de toekomst? Heb je een baarmoeder en begeef je je in seksuele
relaties met mannen? Ben je een man die zich begeeft in seksuele
relaties met baarmoedereigenaren? Ben je blootgesteld aan mensen die
zich begeven aan seksuele relaties? Heb je ooit een baby gehoord of
gezien? Heb jij of een van je vrienden ooit interesse getoond in het
maken van een mens uit niets?

Als je op een van de bovenstaande vragen “Ja”, “misschien” of “was het maar zo” geantwoord, dan is deze blog ook voor jou!

Ondanks dat het mensproduceerproces al duizenden jaren aan de gang
is, is dit proces nauwelijks geperfectioneerd. Wat schokkender is, is
dat deel van het proces dat niet besproken wordt. Als je denkt dat in
verwachting zijn een sprookje is dan zal je misschien verbaast zijn te
horen dat een normale niet gecompliceerde zwangerschap ook klote kan
zijn. Ik spreek hierbij uit de ervaringen van mijn vrouw, en ervaringen
van andere vrouwen (de dames van babybytes.nl). En voordat ik verder ga,
ja, er zitten heel veel mooie dingen aan de zwangerschap. Maar daar
gaat dit blog vandaag niet over. Dit blog gaat over de dingen waar men
normaal niet over praat.

Dus ik heb een lijst gemaakt van dingen die bijna niemand je verteld
over zwangerschappen tot je er zelf achter komt. Niet iedereen ervaart
al die narigheden, sommige ervaren er helemaal geen. En sommige vrouwen,
die ervaren ze allemaal. Deze lijst bevat geen zaken over de
complicaties, miskwamen, onvruchtbaarheid of ongewenste zwangerschappen,
dus deze lijst is alleen voor de gelukkigen.

Je moet blij zijn

Je bent in blijde verwachting van de baby die je wilde en die jullie
samen geplant hebben. Gefeliciteerd! Je moet vast uitzinnig zijn. Vind
je het niet

geweldig om in verwachting te zijn? Iedereen vind dat toch geweldig? Het is magisch! Het is geweldig!

Voor iedereen! Behalve soms voor je vrouw (en soms ook haar man).
Probeer er niet met iemand over te praten, kletsen met de muur over
genetica is eenvoudiger. Tuurlijk, je bent blij dat je in verwachting
bent. Maar vaak genoeg zijn er die momenten waar de ongemakken zo
vervelend zijn dat het uiteindelijke resultaat nog zo ver weg lijkt. En
dan, dan ben je niet blij. Je bent overweldigt, in de war en hebt pijn.
Je bent bezig met een van de grootste en mooiste veranderingen in je
leven die je ooit zult meemaken, maar je voelt je oncomfortabel en hebt
ook nog eens last van hormonen die spelletjes spelen met je geestelijke
toestand. En de enige die je echt begrijpt zijn andere zwangere vrouwen,
of vrouwen die net bevallen zijn.

Ochtendmisselijkheid

Ok, iedereen praat over ochtendmisselijkheid. Ik denk alleen dat het
niet de credit krijgt die het verdient. Op één of andere manier, wordt
eindeloos overgeven voor dagen/weken of maanden, voorgesteld als een
romantische overgangsrite. Dat is het niet. Het schijnt eerder te lijken
op een kater van 6 weken tot 9 maanden.

Mensen lachen erom terwijl je ziet dat ze haar best doet om alles
binnen te houden. En dan zijn er mensen zijn die denken dat het grappig
is om zo’n vrouw bloot te stellen aan geuren waarvan ze nu juist over de
nek gaat. “Maar je vind kip toch zo lekker?”

En laat je niet bedotten door de naam. Ik dacht dat
ochtendmisselijkheid zo heette, omdat het ’s ochtends zou komen. Het
blijkt dat de middag, de avond en zelfs de nacht daar lak aan hebben.
Waarom noemen ze het zo? Van mij hadden ze het “deheleverdomdedag-misselijkheid” mogen noemen.

Wakker blijven

Het
eerste trimester heeft het geen zin om te proberen. Je zult niet wakker
blijven. Je kunt er niet tegen vechten. Je kunt er niet meer energie
bijslapen.

Het tweede trimester ben je moe maar kan je niet slapen op de juiste
momenten. Midden in de nacht wakker worden om niets, en vervolgens
wakker blijven. ’S Ochtends weer moe naar het werk. Wie heeft slaap
nodig? Of je hebt energie te over en maakt je partner moe.

Het 3^de trimester ben je gemotiveerd maar uitgeput. Je
wilt de hele tijd slapen maar kunt het niet, misschien omdat je moet
werken, en anders omdat je je buik nergens kunt laten. En als je dan
eindelijk slaapt, vind de baby het tijd voor een houseparty in je
baarmoeder.

Pijn

Alles kan pijn doen. Je hoofd, je tieten, je tanden, je rug, je buik, je dijen, je voeten.

Als niets pijn doet, is er misschien iets mis. Als alles pijn doet is
er waarschijnlijk iets mis. Als het precies genoeg pijn doet, dan is er
misschien niets mis en dat is het beste… op dat moment. Hoe weet je of
iets genoeg pijn doet? Dat weet je niet. En elke dag kan de juiste
hoeveelheid pijn anders zijn. Je kunt een paracetamolletje nemen, maar
verwacht niet dat het werkt tegen iets dat pijn doet.

Baarmoederhals trappen

Oh, onze lieve baby is gezond en beweegt lekker rond. Je voelt hem
lekker draaien en hier een daar wat schoppen en slaap. Het is geweldig.

HOLY SHIT! WAT WAS DAT?

Dat? Die overweldigende plotseling pijn waardoor je bijna onderuit
ging? Dat gevoel dat iemand zojuist een elektrische vuurbal door je
vagina en benen schoot? Dat, mijn schat, was onze lieve baby die je een
trap gaf tegen je baarmoederhals.

Je kunt je er niet op voorbereiden, je kunt het niet stoppen. Je kunt
alleen maar hopen dat elke keer dat het gebeurt, je niet op een trap
staat. Of dat je ergens bent waar niemand het erg vindt dat je het
uitschreeuwt. Mijn vrouw heeft het nog niet gehad, maar bij deze is ze
gewaarschuwd.

Blaas trappen

Het is niet zo dat hier nooit over gesproken wordt, maar vraag me
ernstig af of iedereen het wel weet. Zodra je kind hard genoeg begint te
trappen dat je het aan de buitenkant voelt, wordt het tijd om wat
tena-lady-achtige ondergoedwatten aan te schaffen (of hoe dat spul voor
zwangere vrouwen dan ook heet). Doe dat, schaam je niet. En wacht niet
om te kijken of ik dit verzin.

Op dit punt in de zwangerschap kan je kind met flink wat kracht
schoppen. Je blaas woont naast haar voeten. Zie het als een volle
waterballon die op spanning staat. Een korte klap of trap ennnnnn..
hopelijk, heb je een nieuwe broek binnen handbereik.

Sympathie van anderen krijgen.

Verwacht niet te veel sympathie van anderen voor waar je als zwangere
vrouw doorheen gaat. Misschien is dit ook wel de reden dat mensen niet
praten over de punten op mijn lijst.

Je vrienden die kinderen willen, die willen het niet horen. Je
vrienden die geen kinderen willen, hebben liever gewoon dat je je mond
dichthoud. “Jij bent degeen die kinderen wilde”.

Je man kan misschien proberen om sympathie te tonen, maar wat weet
hij nou? Het is ook zijn eerste keer. Hij heeft geen advies voor je en
voelt zich toch al volledig hulpeloos.

De uitzondering is uiteraard weer andere zwangere vrouwen, of moeders
van pasgeboren baby’s. Alle andere mensen zullen je alleen maar
vertellen hoe geweldig het is als het kind er eenmaal uitkomt.

Ja, het is het natuurlijk allemaal waard aan het eind, maar dat
veranderd niets aan waar je nu doorheen gaat. Zelfs al ben je niet
letterlijk alleen, toch kan zwangerschap daardoor af en toe best eenzaam
voelen.

Opzwellende lichaamsdelen

Iedereen weet dat van alles opzwelt tijdens de zwangerschap. Je
handen zwellen op, je voeten ook. Je gezicht wordt dikker. Je tieten
komen 5 minuten de kamer in voordat jij dat doet, dat is zo’n 10 minuten
na je buik.

Maar niemand verteld je dat je genitaliën opwellen. Niemand. En zodra
dat begint, is er niks dat je er tegen kunt doen. En het schijnt pijn
te doen. Het schijnt te voelen alsof iemand je in je kruis mept. Zitten
doet pijn. Staan doet pijn.. Liggen haalt de druk weg, maar zodra je
opstaat krijg je het dubbel zo hard terug. En terwijl de baby zwaarder
wordt, gedraagt het zich als een knelverband dat al het bloed vasthoud
in je schaamlippen. Op een gegeven moment vraag je je misschien af of er
gigantische testikels groeien. Nope. Dat zijn je vrouwendelen. Op dit
punt ben je waarschijnlijk in staat om degene neer te steken die naast
je ligt en denkt aan seks.

Voeten

Nieuwe moeders praten altijd over hoe ze zo snel mogelijk weer terug
willen in hun pre-zwangerschaps kleding. Dit is hun manier met omgaan
met het verlies van elke paar schoenen waar ze zo van houden. In het
midden van je derde trimester passen je schoenen ineens niet meer. Je
voeten zijn opgezwollen, alle spieren en pezen in je voeten zullen
relaxed zijn waardoor je voeten verbreden. De zwelling gaat weg zodra je
de kleine uitgedrukt hebt. De verbreding niet.

Poepen

Je gaat poepen tijdens de bevalling. Daar kan je niks aan doen.
Drukken is drukken. Je verloskundige en man zullen je vertellen dat je
het niet hebt gedaan zodat je je niet te veel schaamt om door te gaan.
Je gaat er van uit dat ze eerlijk zijn. Je schept op tegen andere dat je
het niet gedaan hebt. En dan, ergens een keer anderhalf jaar later is
je man op een feestje, hij drinkt iets meer dan hij normaal doet en
begint met de groep te lachen over toen wanneer jij jezelf bescheet, en
over hoe jij altijd hebt gedacht dat je het niet had gedaan. Je trapt
hem in zijn ballen maar het veranderd niks, want hij heeft wel gelijk.

Bloedende gapende vagina

Yep, daar komt de baby uit. En wellicht bloedklonten ter grootte van
golfballen. Een groep mensen zal er naar zitten staren. Ik heb daar
verder niks aan toe te voegen.

Advies

Iedereen die je ontmoet die ooit een zwangere vrouw heeft ontmoet is
een expert op het gebied van zwangerschappen. Alles dat ze je vertellen
gaat volledig tegen logica in en is waarschijnlijk het tegenovergestelde
van wat je verloskundige je ooit zou vertellen. Hoe langer geleden het
is geweest dat ze zelf bevallen zijn, hoe meer advies ze je zullen
geven, en menen dat de dokters en verloskundigen het fout hebben. Je man
zal je advies geven over wat hij herinnerd toen zijn moeder zwanger was
ver in het vorige millennium.

Alle
anderen zullen vragen stellen, van die vieze/aparte zoals de
onderwerpen die ik hier besproken heb, en ze zullen hardop walgen van de
antwoorden. “OMG, je moest de zwangerschapteststick waar in moeten
steken? Oooow gadver”. “Transvaginale echo? Wat is dat? Oooow Gadver”.
“Wacht, beweegt het nu? Terwijl we praten? Oooow Gadver!” “Heb je nog
steeds seks? Ooow gadver!”

 Wat ben ik blij dat ik een vent ben!