Vanmorgen om half 8 moest ik in het ziekenhuis aanwezig zijn... Even de boel op zijn plek zetten en toen kreeg ik het infuus. 8 uur mocht ik naar de behandelkamer waar de punctie zou plaatsvinden. Eenmaal in die kamer kreeg ik de verdoving en begon ik langzaamaan wat dizzy te worden. Ik was toch aardig ontspannen en daar ben ik zo blij mee.. de punctie viel me zo mee, af en toe iets gevoelig maar kan je zeggen dat het hsg onderzoek echt verschrikkelijk was en dit een eitje!
Mijn man is nu onderweg met mijn eitjes naar het fertiliteitscentrum en ik lig nog heerlijk wat weg te dommelen (tussen door eten en koffie aangezien ik nuchter moest komen) en wachten totdat mijn man weer terug komt.
Ja ik wacht alleen nog steeds op een telefoontje van het ziekenhuis. Ze zou me gisteren bellen maar niet gedaan. Net maar een mail gestuurd of ze de embryoloog al heeft gesproken..
Haha jaa had inderdaad zelf een bakje met eten mee 🤣
16 eitjes dus heel blij maar moet volledig in de rust en veel drinken omdat ze bang zijn voor ohss. Morgenvroeg dus weer even controle. Hopelijk valt het mee
Ohh zo spannend...!!! Gelukkig doen ze dat snel dan tegenwoordig. Bij ons duurde dat wel langer weet ik nog maar omdat de punctie zo tegenviel (spontane eisprong, 5 follikels foetsie) had de arts eerder naar t UMCG gebeld....anders hadden we 48 uur moeten wachten volgens mij....
reacties (0)