Tijd om toch even een blogje te schrijven over onze 20 weken echo van ons tweede schatje.
Daar waren we weer. Terug in het ziekenhuis voor de echo. Spannend? Nee niet echt, ik had er alle vertrouwen in.
Al snel kwam ons kleintje weer in beeld en het was duidelijk flink gegroeid! Dit kleintje liet zich makkelijker vastleggen dan dat mijn dochter deed. Duidelijk een stuk rustiger! Maar dat had ik al gemerkt in mijn buik. Alles werd stap voor stap gecontroleerd en benoemd en het zag er prima uit.
Ik kon er weer zo van genieten. Ook omdat ik nu veel meer besef wat ik nou eigenlijk zie op dat scherm en wat het inhoudt dat er zo'n klein mensje in je groeit. Al blijft het tegelijk nog steeds onwerkelijk dat zo'n babytje zich ontikkeld in mijn buik. Ik heb daar ongeveer 3 kwartier gelegen maar het had wat mij betreft wel langer mogen duren.
Gemiddeld is het buikje in verhouding iets kleiner waardoor we over 1,5 week nog een keer een echo krijgen om daar even naar te kijken maar ik verwacht daar niets vreemds uit aangezien mijn dochter gemiddeld ook kleiner was.
Van te voren in de wachtkamer kwam ik aan de praat met een vrouw die ook een afspraak had. Ze vroeg hoe ver ik was en toen ik aangaf bijna 19 weken te zijn zei ze, dan is het zeker je eerste? Euhm nee eigenlijk is het al mijn tweede. Ze keek haar ogen uit dat ik nog zo'n kleine buik had want zij gaf aan dat ze dat toch wel heel anders had bij de tweede. Haha tsjah, aankomen en zwangerschap gaan bij mij niet samen. Ergens wel een voordeel.
Nu lekker verder genieten van de tweede helft van de zwangerschap! En genieten moet ik heel bewust doen want het gaat me anders veel te snel deze keer.
reacties (0)