Bevallingsverhaal

Foutje : Ik dacht dat 'mijn stemming' tijdens dat het gebeurde bedoeld was, maar is dus tijdens het schrijven van deze blog.. haha mijn stemming is dus : vrolijk en kijk er goed op terug!

Vrijdag overdag (6 Oktober)

Die dag was ik precies 38 weken en 3 dagen zwanger en werd het al aardig zat allemaal. Het zat al niet mee met me rug, liep bij de fysio en kreeg continue valse alarmen. Ik wist aardig wat van alle 'huis-tuin en keuken middeltjes' om de weeën op te wekken en had die week ervoor wat tonic gedronken, veel gelopen en je kent het allemaal wel. Ik wist dat het niet kon helpen, maar uit nieuwsgierigheid en ongeduld deed ik ze toch. Een kennis van mij vertelde mij toen over de wonderolie en ben die toen maar gaan halen samen met mijn opa, want was die dag bij mijn opa en oma met mijn moeder. Me opa en oma zijn nog erg jong (in de 60) en zijn net zo gek om dan nog mee te gaan de wonderolie te halen haha, dus wij op naar de Etos en Kruidvat en apotheek, maar nee de drogisterijen hadden het niet meer (jaja, ze wilden het gewoon niet verkopen) en de apotheek vertelde eerlijk dat ze het niet wilden verkopen aan mij. Stond ik daar hoor met een rood hoofd omdat ik met volle overtuiging dacht dat ik het wel mee kreeg. Werd mij even verteld dat ze dat niet mee mochten geven. Uiteindelijk is die kennis van mij die avond naar het winkelcentrum, koopavond geweest en heeft bij De Tuinen mee kunnen krijgen (ze had natuurlijk geen dikke buik, dus ze kreeg het zo mee).

Op internet had ik veel gelezen dat door wonderolie je kleintje in het vruchtwater kan poepen en nog meer dingetjes. Maar las ook weer veel positieve verhaaltjes en ben daar maar op gaan vertrouwen. Die vrijdagavond durfde ik niet de wonderolie te nemen, scheet bagger bij de gedachte dat ik die nacht zou gaan bevallen.

Zaterdag overdag (7 Oktober)

Nog steeds durfde ik de wonderolie niet te nemen... haha wat een sukkel ben ik ook. Ik laat het wel halen maar nam het niet in. Naja goed uiteindelijk zei mijn moeder rond 13:00 'Neem de wonderolie nou maar, je zit zo zenuwachtig te doen, hup neem nou 2 eetlepels'! Dus ik 2 eetlepels genomen en gaaaaadverdamme wat is die troep smerig zeg! Als ik er nu weer aan denk, ga ik alweer bijna over me nek. Maar ik dacht bij mezelf ja 2 eetlepels is lang niet genoeg. Dus ik nog 1 eetlepel erbij genomen en wachtte het rustig af.

Rond 15:00 nog steeds geen gerommel en bleef rustig nog afwachten.

Rond 18:00 Jaaaa daar begon het wat te rommelen.. Maar dat waren dus me darmen. Ik naar de wc en je kent het wel, zat aardig aan de diarree en me darmen werden lekker geleegd haha.

Rond 20:00 Kwam mijn vriend aan vanuit 120 km verderop, omdat hij nog zo ver woonde en daar zijn werk heeft, kwam hij alleen in het weekend. Hij kwam dus rond deze tijd aan en ik zat ronde deze tijd ook weer op de wc. Ben uiteindelijk maar 2 keer naar de wc geweest van de wonderolie en dat viel dus wel erg mee!!!

Rond 22:00 Mijn vriend en ik hadden elkaar erg gemist en mijn hormonen zaten nog lekker met me te spelen, dus je raad het al ; We waren flink aan het 'friemelen' en hebben het 2 keer gedaan. We zijn daarna wakker gebleven tot 00:00 en mijn vriend is daarna gaan slapen.

Rond 00:00 Ik kreeg wat voorweeen, maar nam het niet serieus want na elke vrij partij kreeg ik standaard voorweeen en flinke harde buiken en wist dus dat het dit keer ook zo zou zijn. Ben naar beneden gegaan en ving de voorweeen op door rondjes te lopen in huis en wachten tot het weer weg zou gaan zoals altijd.

01:00 De voorweeen werden wel serieus erger en kwamen om de 5 minuten, waarbij mijn moeder nog vroeg : 'Zijn het weeen'? En alle vriendinnen, kennissen, moeders hebben altijd tegen mij gezegd jaaa weeen dat voel je wel! Dus ik zei terug 'Nou mam ik weet het niet'! Maar had ondertussen al gewoon weeen. Ze werden pijnlijker en riep uiteindelijk Oke ja dit zijn wel echt weeen, bel de verloskundige maar!! Mijn vriend kwam ondertussen ook beneden en was natuurlijk dood zenuwachtig en belde de verloskundige op zodat ze kwam kijken hoeveel cm ontsluiting ik al zou hebben. Hij belde dus de verloskundige (in alle zenuwachtigheid) Harderwijk op, waar hij woont. En ik woon 120 km van Harderwijk af en waarop dus de vrouw zei : Uhm ik denk dat je een andere verloskundige moet hebben. Hahaha dus mijn vriend weer opnieuw bellen, eindelijk de goede.

Rond 02:00 De verloskundige kwam eindelijk aan en mijn weeen werden echt heeeel pijnlijk en ik heb een hoge pijngrens maar dit ging buiten mijn boekje. Mennn wat doen weeen zeer zeg! Ik moest naar boven op mijn bed liggen en zij ging voelen, ik kreeg ondertussen weer een wee en zei tegen de verloskundige dat ze maar even beter niet kon voelen. Dit zei ik niet zo heel aardig haha dus ze zal wel al gedacht hebben. Ze ging na de wee voelen en zei dat ik 1 cm had en dat het nog wel 10 uur kon duren, 1 cm per uur dus. En ik dacht ondertussen dat ik dood ging en dat ik die 10 uur dus niet ging halen. Me weeen kwamen namelijk om de 2 minuten en soms 2 weeen achter elkaar. De verloskundige is weer weggegaan en we moesten haar weer rond 08:00 's morgens bellen.

Rond 03:00 De weeen werden zo heftig en kwamen zo snel achter elkaar dat ik het soms niet meer hield en zei dat ik niet meer wou.. denk dat ondertussen elke die beviel dat heeft gezegd tijdens haar weeen. Mijn moeder reageerde er nog droog op en zei : 'maar lieverd je moet wel, hij moet eruit'. Oke dat was niet echt motiverend op dat moment maar ik pufte en pufte maar door. Had geeeeeeen idee hoe ik moest puffen, had geen pufcursus niks gehad dus deed het maar op gevoel.

Rond 05:00 Hield ik het echt niet meer en ondanks me lieve vriend die me heel goed hielp en me moeder die me masseerde in me rug tijdens elke wee, zei ik tegen me vriend dat hij de verloskundige maar moest bellen om een ruggenprik en dat ik naar het ziekenhuis wou. En ik had nog wel zoooo'n grote mond dat ik nooit een ruggenprik wou en dat ik het maar aan me lichaam moest overlaten. Jaja grote praatjes, tot het moment daar is met de pijn. Me vriend belde de verloskundige en die kwam een uur later aan ( EEN UUR) wat zijn ze toch sloom zeg! En ik vertelde haar dat ik wel NU een ruggenprik wou en zij zei dat ik daarvoor naar het ziekenhuis moest en dat ze eerst maar eens ging kijken hoeveel cm ontsluiting ik had. Zij ging kijken en ze zegt nou ik denk dat we niet meer naar het ziekenhuis hoeven want je hebt al 10 cm!

Precies 06:00 Ben ik begonnen met persen en ooooo dames wat is persen dan zo fijn. Ik had bij elke pers wee daarna rust van ongeveer 5 minuten en omdat ik zo op was van de heftige weeen viel ik bijna in slaap. De wee maakte me wel wakker haha. Ik heb uiteindelijk 3 kwartier geperst en bij de laatste pers wee, waarbij ik ook echt dacht oké nu gaat hij komen, want ik ga ZO hard persen dat het wel moet! Dus ik op me allerhardst persen en om 06:43.... daar was onze kleine lieve o zó mooie wonder en werd meteen op me borst gelegd. Wauw dat gevoel is het allermooiste gevoel wat je ooit kan hebben, ik dacht ja hij hoort bij mij, dit voelt zo goed, hij hoorde meteen bij mij en hij is nooit weggeweest. Mijn vriend mocht de navelstreng doorknippen en barstte daarna in tranen uit en dat was heel mooi om te zien. We waren en zijn zo intens gelukkig met de geboorte van onze zoon Jaded James.

De bevalling heeft uiteindelijk iets minder dan 6 uur geduurd en al met al is het niet meegevallen, maar wel snel gegaan! En ik zei op dat moment nee nooit meer, maar zou het zo weer doen!