Daar gaan we dan!

Hey dames,

Vandaag was DE dag..

Vanmorgen begon mijn dag al erg voorspoedig.. NOT!

Om kwart voor 8 schrok ik wakker door een paar ijs voetjes tegen me aan van onze oudste knuffelkont.. eerst pakte ik m lekker vast om te kroelen en deed vervolgens mijn ogen open om tot de ontdekking te komen dat we veeeelll ta laat waren.. Kak! uit mn bedje gesprongen en de oudste 2 hun kleertjes in gedeligeerd.. Snel een boterhammetje en hup de deur uit.. net op tijd.. kleine mannen aangekleed en zelf even Snel onder de douche om ons klaar te maken voor een ritje ziekenhuis. Eerst was Liam t slachtoffer en moest naar de KNO arts.. gelukkig alles goed.. Enzo had minder geluk en hij zal begin januari geopereerd moeten worden aan zn keel amandelen.. gaan we weer hoor.. Mja wat moet moet.. Mn mannen zijn even naar oma gegaan die dichtbij t ziekenhuis woont.. zodat ik even ongestoord naar de gyn kon gaan.

Eenmaal aangekomen moest ik even wachten tot ze me binnen riepen.. en een spanning zeg ik.. ppfff... Helemaal klamme handjes etc.. slaat helemaal nergens op bedacht ik en dwong mezelf te relaxen... eenmaal binnen hebben we eerst een heel gesprek gehad over t verloop van de ondervindingen van de huisarts etc. En daarna gingen we allebei vol goede moed naar t kamertje ernaast om mn spiraal eruit te halen. Maar zoals ik al had verwacht ging t niet zonder slag of stoot.. T touwtje was naar binnen geslagen en vast gegroeit.. en de haakjes zaten ook omkapseld met litteken weefsel en kon en dus niet zomaar uit.. En dan is natuurlijk de enige gedachten die in je op komt: was ik maar in mijn bed blijven liggen vanmorgen.. Maar goed hij zal er toch uit moeten.. Dus t hele handeltje werd acuut verdoofd en met een klein scalpeltje werd het wilde vlees los gemaakt.. auw! bloeden als een rund natuurlijk maar oke 20 minuten heeft t hele gefriemel geduurt en ik was blij dat het klaar was.. hij is eruit.. op de echo was te zien dat ik heel erg dik slijmvlies heb dus hij zei dat dat erg goed is voor een mogelijke zwangerschap..Nu ben ik 2 uur verder en k heb t idee alsof er iemand een stok naar binnen heeft geschoven en die nu bij mijn strot eruit steeks (niet dat ik dat ervaren heb maar zo kan ik me er wel wat bij voorstellen) k verlies flink wat bloed en ben misselijk en wat verhoging.. vreemd.. dus vandaag doe ik lekker rustig aan en ga lekker niks doen.. kindjes om me heen op de bank en n dekentje die ons vergezeld.. heerlijk..

Voor zover mijn avontuur van vandaag..

Hopelijk kan ik snel vertellen dat wij weer een klein wondertje verwachten.. vind t weer heel erg spannend en toch ook weer onzeker.. Maar we zullen zien...

Dikke knuffels!