Wel of geen keizersnede?

Hi,

Ik ben 27 weken zwanger van ons tweede kindje en heb gister een echo en gesprek gehad met mijn gynaecoloog en verloskundige die mijn vorige bevalling heeft gedaan. Nou komt het; ze stellen een keizersnede voor. Mijn vorige bevalling was niet rooskleurig. Ik had mij mentaal voorbereid op een thuisbevalling in bad, maar helaas voelde ik tijdens de weeën na een aantal uur - dat dit ‘m niet ging worden. Ik moest veel overgeven en had hoge koorts. Ik wilde dan ook met spoed naar het ziekenhuis - met inmiddels wel 6 cm ontsluiting. Enfin, mijn bevalling heeft 20 uur geduurd.. en was erg pijnlijk. De baby lag op z’n zij én was een sterrenkijker. Ik heb onze zoon op een baarkruk vrij ver eruit gekregen, maar bleef helaas met een schoudertje in mijn bekken hangen. Hij is er letterlijk uitgewurmd, terwijl ik op het bed werd geduwd.. en iedereen in totale paniek was. Mijn zoon heeft uiteindelijk fysio therapie gehad, maar er niks aan over gehouden. Ik zou de bevalling nog 20 keer over doen, maar ik weet niet of dat te idealistisch denken is.. Nu is de vraag; wat is wijsheid. Ik voel me erg zelfverzekerd en denk dat ik een vaginale bevalling prima aan kan. De dokters twijfelen over of mijn bekken ‘dit aan kunnen.’ Is het vreemd dat ik twijfel over het feit of ik een keizersnede wil? Als dit kindje namelijk goed ligt.. dan zou ik niet weten waarom ik het niet zou proberen? Maar je wilt natuurlijk ook niet het gevaar uitlokken wat er ‘zou kunnen gebeuren’..

Even wat extra info;
Ik zie erg op tegen een keizersnede, omdat ik al een kindje heb, verder weinig vangnet heb om me heen, dus heel erg op zie tegen het herstel. Plus, de beelden van hoe een kindje ‘draait’ met zijn hoofd en met welke bewegingen door bekken gaat - krijg ik niet uit mijn hoofd. Ik heb een cursus hypobirthing gedaan tijdens de vorige zwangerschap.. en daar werd toch wel veel ingehaakt op de ‘natuurlijke’ gang van zaken. Als ik op Google intik hoe een kindje ‘goed’ hoort te liggen tijdens de bevalling en daarna een foto van de anatomie van de bekken erbij pak.. dan zie ik niet hoe een kindje kan ‘vast’ blijven hangen met z’n schoudertjes aan de achterkant van de bekken.

Lang verhaal kort.
Ik hoor graag ervaringen, adviezen, meedenken of wat dan ook.. Alles is eigenlijk welkom.

Ps. De vorige zwangerschap was mijn kindje 3600 gr en geboren met 38+4 dagen. Dus ‘vroeger’ halen is eigenlijk geen mogelijkheid.

1139 x gelezen, 2

In Overig

reacties (17)


  • surroKIWIbaby

    Mijn eerste was een flinke, bleef ook met schoudertje steken en de midwife heeft hem 'even een handje geholpen' (ik had een ziekenhuis badbevalling) Het hechten deed trouwens meer pijn dan het bevallen zelf, vond ik. De 2e was net zo'n flinke en was er in anderhalf keer persen uit, terwijl zijn grote broer bijna een uur onderweg was naar buiten en met een punthoofd ter wereld kwam. Geen 2 bevallingen zijn hetzelfde, geen 2 babies zijn hetzelfde. Ik zag ontzettend op tegen de bevalling van de 2e gezien mijn eerste bevalling zo tegenviel (ook de aambeien door het lange persen waren vreselijk) maar ik kwam er zonder kleerscheuren vanaf en het is me zo ontzettend meegevallen. Een spoedkeizersnede is wel vaak zwaarder dan een geplande, maar ik zou zeggen, laat je leiden door je gevoel en je lichaam. De weg naar buiten is daar, dat heeft je lichaam al bewezen! Succes met kiezen, laat je nergens inpraten meis, het is jouw lichaam!

  • linaa

    Mijn laatste werd een spoed keizersnede. Ik moet echt zeggen, het herstel super langzaam ging! Eerste week kon ik niet eens uit bed zelfstandig, elke beweging deed pijn. Hoesten, lachen, niezen verschrikkelijk! Ik kon mijn eigen baby niet eens zelf pakken als het huilende omdat ik niet uit bed kon. Ik heb zelf drie vaginale bevallingen gehad, nou dat is echt een eitje vergeleken met keizersnede! Mijn middelste kind bleef trouwens ook met haar schouders vast zitten, dus ik had ook kans op herhaling. Maar toen bij de derde ging het echt super goed! Ik vertrouwende ook op mijn lichaam, en toen hadden zij mij ook keizersnede aangeboden. Nee dit wilde ik niet, ik vertrouwde op mijn lijf en spijt had ik zeker niet. Alleen ja helaas vierde kindje werd ik ingeleid achteraf gezien had ik dat ook niet beter kunnen doen. Mijn lichaam was gewoon niet klaar voor om te bevallen en de baby was er ook gewoon niet klaar voor! wat uiteindelijke een keizersnede werd. Dus spijt heb ik zeker nog. Ik heb echt trauma bevallingen gehad en zwaar ook maar toch zou ik zo alle drie vaginale bevallingen over doen die zo pittig waren. Het duurde bij mij echt drie weken voordat ik bij wat beter ging voelen na mijn laatste bevalling met de keizersnede, tot de dag van vandaag dus een jaar later heb ik nog steeds last van mijn wond. Als ik bijvoorbeeld te lang sta of bezig ben geweest. Ik zou zeggen laat je niet gek maken of bang maken, vertrouw je lijf! Elke bevalling is anders ik heb vier bevallingen gehad en echt elke bevalling was anders, de één ging wat makkelijker dan de andere. En je lijf heeft ook wat ruimte gemaakt om te bevallen, dus het is wat toegankelijker voor de baby. Blijf positief en laat je vooral niet gek maken!!

  • Annoniememama

    Mijn eerste 3 zijn vaginaal geboren. Daarvan zijn er 2 stilgeboren (niets met de bevalling te maken) de 4e moest met een keizersnede vanwege kwetsbare gezondheid. Ik was eerst ook bang maar moet eerlijk zeggen dat ik zoveel sneller hersteld was van de keizersnede ten opzichte van de vaginale bevalling. Dus ik ben positief over een keizersnede als dat word aangeraden. Persoonlijk zou ik geen risico lopen met de gezondheid van je kind. Je kunt maar 1 keer de verkeerde beslissing maken als het kindje vast zit en ze krijgen het er niet uit kunnen de consequenties voor het kindje ernstig zijn.

  • pinkblue

    Ze zeggen het niet zomaar .

    Je zou de eerste 6 weken met je partner kunnen invullen .

    1 week geboorte verlof

    Week 2/3 vakantie dagen

    En week 4 5 en 6 aanvullend geboorte verlof

    Hierna kunnen de meeste vrouwen bijna allea zelf wel

    Zo verlies je minst aan inkomen

    Info over aanvullend

    Aanvullend geboorteverlof vanaf 1 juli 2020: 5 weken

    Per 1 juli 2020 kunnen partners maximaal 5 weken (5 keer het aantal werkuren per week) aanvullend geboorteverlof opnemen. Tijdens het verlof krijgt de partner geen salaris, maar een uitkering van het UWV. Partners hebben recht op aanvullend geboorteverlof als het kind op of ná 1 juli 2020 geboren wordt. Zij moeten het aanvullend geboorteverlof opnemen binnen 6 maanden na de geboorte van het kind. En zij moeten eerst het geboorteverlof van 1 week hebben opgenomen.

  • pinkblue

    Ze zeggen het niet zomaar .

    Je zou de eerste 6 weken met je partner kunnen invullen .

    1 week geboorte verlof

    Week 2/3 vakantie dagen

    En week 4 5 en 6 aanvullend geboorte verlof

    Hierna kunnen de meeste vrouwen bijna allea zelf wel

    Zo verlies je minst aan inkomen

    Info over aanvullend

    Aanvullend geboorteverlof vanaf 1 juli 2020: 5 weken

    Per 1 juli 2020 kunnen partners maximaal 5 weken (5 keer het aantal werkuren per week) aanvullend geboorteverlof opnemen. Tijdens het verlof krijgt de partner geen salaris, maar een uitkering van het UWV. Partners hebben recht op aanvullend geboorteverlof als het kind op of ná 1 juli 2020 geboren wordt. Zij moeten het aanvullend geboorteverlof opnemen binnen 6 maanden na de geboorte van het kind. En zij moeten eerst het geboorteverlof van 1 week hebben opgenomen.

  • Tweede83

    Bij m'n oudste een spoed keizersnede gehad. Ook ik kreeg het advies om bij de tweede een geplande keizersnede te doen. Ik had hierbij mn twijfels uitgesproken naar mijn gynaecoloog. Ik kon theoretisch gezien best natuurlijk bevallen alleen zagen zij het niet gebeuren. We hebben daarom wel een datum gepland voor de keizersnede met de afspraak dat als ik eerder weeën zou krijgen ik het wel mocht proberen. Uiteindelijk toch een keizersnede geworden en zal bij een volgende zwangerschap ook zo zijn.

    Ik vond trouwens het herstel van de spoed keizersnede pittiger dan van de geplande, ondanks dat ik er al 1 kindje had lopen. Maar dat ter zijde je mag me altijd een pb sturen als je alsnog vragen hierover hebt

  • Dok

    Praat met de gyn. Ik denk dat ze vooral bang zijn voor de schouderdystocie. Hierbij haakt de baby met zijn schouder vast achter je schaambod. Dit kan bij iedere vaginale bevalling gebeuren. En heb je het een keer gehad is de kans vergroot dat het nog een keer gebeurd, zeker als de baby niet super groot was en je niet eerder een vaginale bevalling hebt gehad. Dus praat met de gyn hoe groot de kans is dat het weer gebeurd en hoe de uitkomsten voor jou en de baby worden ingeschat. Dit is een complicatie die gelukkig bij je eerste heel goed is afgelopen

  • DebsterRoos

    Jaaa dit Praat met de experts, vraag goed de risico's uit en breng ook je eigen wensen en vertrouwen ter sprake. Succes

  • Tonnetjerond

    Je klinkt inderdaad erg zelfverzekerd. En dat is goed! Doe waar jij je goed bij voelt. Het is jou lichaam. Vertrouw erop!

  • Jojo91

    Als je kindje goed ligt en je zelf het vertrouwen hebt dan zou ik het gewoon vaginaal proberen. Ik had bij mijn derde een keizersnede, hij was tijdens de bevalling dwars gaan liggen, maar ik vond het herstel echt tegenvallen. Ik zou er dus zelf niet voor kiezen.

  • Linda-veronique

    Ze verplichten je tot niets. Als jij liever eerst een gewone bevalling wil proberen dan kan dat natuurlijk. Ik heb drie keer een keizersnede gehad en ik vond vooral bij de eerste het herstel heel zwaar. Ik heb een week in bed gelegen en kon de trap nog niet afkomen. Het blijft een “grote” buikoperatie met eventuele complicaties. Bij mijn tweede wilde de wond niet sluiten, dat heeft 6 weken geduurd. Uit eigen ervaring kan ik alleen stellen dat je een keizersnede niet moet onderschatten. Een natuurlijke bevalling is in mijn opzicht altijd een betere keuze, ALS dit een keuze is.

  • Mama~linda~

    Ik heb toevallig vanmiddag mijn bevallingsverhaal geplaatst. Een heel vlotte fijne tweede bevalling. Ik had ook kunnen kiezen voor een keizersnede. Oudste had een probleem met schedelnaden. Ik heb daardoor een jaar moeten herstellen. Veel ellende.

    Ik heb ook verschillende opties gehad voor een inleiding. Met 38 weken, vanwege een grote baby op de echo. Met 40 weken vanwege een plotseling rustige baby, maar de controles waren goed, dus ik had weer de keuze zelf. Ik mocht van de gyn nog afwachten, maar mocht ook een inleiding inplannen.

    Ik had ook echt het gevoel, ik kan dit. Mijn lijf kan het aan om een een kind te baren die geen gesloten schedelnaden heeft. Dus daarop extra controle gehad. En uiteindelijk dus afgewacht totdat mijn lijf er klaar voor was. Thuis bevallen in 5 kwartier.

    Dus ja, doe wat goed voelt. Vraag naar de voordelen en de risico’s. En of vaginaal proberen een optie is. En je hoeft nu nog niet te beslissen. Bovendien mag je altijd op je beslissing terugkomen.

  • JustAMom

    Volg je eigen gevoel. Bij mij werd er bij de tweede ook sterk aangedrongen op een keizersnede, omdat de oudste bleef hangen en ik toen een spoedkeizersnede kreeg met langdurig herstel.

    Toch wilde ik het heel graag nog een keer proberen. We hadden wel een aantal afspraken: ik moest sowieso in het ziekenhuis bevallen en we zouden laagdrempelig naar de OK gaan. Er zouden geen hulpmiddelen als vacuüm gebruikt worden.

    Op zich ging de bevalling veel vlotter dan de eerste, maar toen ik met persen weer merkte dat ik tegen een muur aan zat te persen (voor m'n gevoel) en ik dat herinnerde van de eerste bevalling, zei ik zelf al direct: breng me maar naar de OK. Ik heb er vrede mee. Er komt bij ons geen derde maar met deze kennis van nu zou ik wel voor een geplande keizersnede kiezen. Maar ik ben superblij dat ik het toch heb geprobeerd.

  • ❤~je0919

    Ik zou persoonlijk het advies van de gynaecoloog opvolgen... ze geven de raad niet voor niets.

    Maar dat is je eigen keuze, als ze je die keuze laten.

    Hoop dat het allemaal vlot mag verlopen.

  • Lady-Whistledown

    Bespreek met je gynaecoloog je wensen. Als jij vaginaal wilt proberen, sta je daar echt wel mee in je recht. Bespreek de voors en tegens. Bespreek wat als blijkt dat je kindje niet ideaal voor de uitgang ligt. Waar ligt de grens van ingrijpen zodat het alsnog een spoedkeizersnede wordt. Bedenk ook dat een tweede bevalling zoals de eerste echt teveel voor jouw bekken kan zijn. Dan zou je in het ergste geval met levenslange schade kunnen zitten. Straks kan je vanwege bekkenpijn of bekkenstabiliteit ook niet optimaal voor je kindje zorgen. Je zou eens kunnen informeren bij een bekkenbodemspecialist.

  • Mama-van-7-wondertjes

    Je mag zelf natuurlijk kiezen en ik kan doe keus niet maken.Wel is een tweede bevalling vaak sneller minder heftig.Misschien dat ze een liggings echo kunnen maken wat hier eigenlijk al wel standaard gedaan word rond de 36 wkn.Je kan in overleg eerst natuurlijk proberen mocht het toch niet lukken of je raakt in paniek dat er misschien dan alsnog een ks gaat worden natuurlijk bij gevaar word dat al wel gedaan.

  • Linda-veronique

    Ze verplichten je tot niets. Als jij liever eerst een gewone bevalling wil proberen dan kan dat natuurlijk. Ik heb drie keer een keizersnede gehad en ik vond vooral bij de eerste het herstel heel zwaar. Ik heb een week in bed gelegen en kon de trap nog niet afkomen. Het blijft een “grote” buikoperatie met eventuele complicaties. Bij mijn tweede wilde de wond niet sluiten, dat heeft 6 weken geduurd. Uit eigen ervaring kan ik alleen stellen dat je een keizersnede niet moet onderschatten. Een natuurlijke bevalling is in mijn opzicht altijd een betere keuze, ALS dit een keuze is.