Wat gaat het toch snel..

jaja zeer cliché, want dat zeggen alle moeders wel, maar ik vind het toch best snel gaan, ze is gewoon al drie maanden oud sinds donderdag, en al bijna 14 weekjes oud.. niet te geloven dat ik drie maanden geleden bevallen ben, dat drie maanden geleden mijn leven zo veranderd is en er nog elke dag van geniet.

Ik weet nog dat bijna een jaar geleden de test plots toch positief was en met een heel onwerkelijk gevoel tegen de toen papa to be vertelde dat ik zwanger was. Toen ik een toendertijd drie migraines na elkaar kreeg en me afvroeg of het kwam omdat ik dus echt echt echt zwanger was. En die eerste keren dat ik me afvroeg of ik haar me nou voelde schoppen vanbinnen, of dat zij het echt was. en toen haar papa haar eindelijk ook mocht voelen, dat speciale moment met ons tweetjes :) En dan die laatste dag dat ik in de zon zat buiten te genieten van mijn buik, die buik die ik zat te filmen op haar bewegingen, niet wetende dat ze de dag erna er zou al zou zijn.. en dan de eerste keer dat ik haar zag. en haar hoorde..

Eke dag lijkt ze wel weer wat anders, het is zo ongelooflijk hoe ze evolueert, hoe ze veranderd en groeit <3

Maar o, wat hebben we toch een heeeeeeerlijke meid! <3

en ik kan naar haar blijven staren, ook als ze slaapt, zo lief :)

Het is niet altijd gemakkelijk, want ze kan soms echt veel huilen, zo radeloos, want het kan moeilijk zijn soms om te raden wat onze lieve schat dan dwars zit, wat ze wilt, maar we worden er wel steeds beter in om te vinden wat haar kan helpen ;)

We dachten dat misschien al tandjes doorkwamen, maar zeker zijn we niet.. het kunnen net zo goed haar darmpjes nog altijd zijn.. tis zo zielig als ze zo begint te krijsen, het lijkt dan echt alsof ze pijn heeft.

Ze kan al een tijdje haar hoofd al goed optillen, al zeker een maand, steeds langer, en dan die lieve, onschuldige, verbaasde gezichtje hoe ze lekker rondkijkt dan (tot ze weer hem op een krijsen zet omdat ze het beu is haha). Een maand terug had ze zich ook van rug naar buik omgedraaid, maar dat ging meer per ongeluk, ze drukte zich op en verloor haar evenwicht waarschijnlijk een beetje waardoor ze omtolde haha.

Ze ziet dingen nu goed, dus ze kijkt naar haar speeltjes en aangezien ze nog drukt met haar armpjes waait en met haar beentjes schopt, raakt ze soms (per ongeluk?) iets aan en komt er geluid uit, zoals in haar tril relaxstoeltje of in de box met de speelmat, en vind ze het best interessant.

Sinds een aantal weken, maar nog best recentelijk, kirt en brabbelt ze luid, hele verhalen!

En lachen dat ze kan :)) zoooo breed!

Ze gaat nog steeds graag wandelen, en douchen met papa en mama (krijgt ze meer dan badjes haha, vinden we gemakkelijker), en ze kijkt graag tv (schaam schaam, maar tis best gemakkelijk soms als ze jengelig is, en geen honger, vieze luier of wilt slapen en onze aandacht niet meer voldoet of we net echt iets moeten doen. dan kijkt ze naar die bewegende gekleurde beelden en is ze een paar minuten zoet :$).

Boodschappen doet ze nog steeds in de draagdoek bij papa of mama, of de huishoudelijke taken soms ook, want ze zit niet graag lange tijd ergens alleen zonder mama of papa.

Ze slaapt ook al best goed de laatste tijd. Ze gaat tegenwoordig op bed 's avonds, soms rond een uur of negen, soms wat later, gaat de babyfoon aan. Meestal lukt dat best goed. Gaan we soms wel regelmatig terug naar boven om de fopspeen er terug in te doen of te troosten, soms moet ze weer mee naar beneden omdat ze niet wilt slapen en gaat huilen en niet te troosten is.. Meestal krijgt ze dan nog eens eten na een paar uur boven in de donker, en gaat ze verder weer slapen daarna. Soms krijgt ze daarna na alweer nog een paar uur midden in de nacht of vroeg 's ochtends als ik ook al in bed lig, maar soms slaapt ze aan een stuk door, ze heeft wel eens negen tot tien uur na elkaar geslapen.. Ze slaapt 's nachts nog steeds ingewikkeld in een tetradoek onder haar lakens, want anders is ze nog steeds zo nerveus en maait ze met haar armen, de fiep uit dr eigen mond en houdt ze zichzelf gemakkelijker wakker (ze vecht vaak tegen haar slaap). Overdag slaapt ze beneden, meestal op haar buikje. Maar misschien dat ik daar binnenkort verandering in moet brengen want ze slaapt minder goed en minder lang tegenwoordig overdag, maar ze slaapt gewoon goed 's nachts.

We zijn vijftal keren naar de osteopaat geweest, geen idee of het echt heeft geholpen, ik hoop van wel (misschien stom dat ik het dan doe als ik het niet zeker weet, maar het werd aangeraden door de vroedvrouw en omdat ze toch best veel huilde, dachten we dat het misschien wel kon baten). In elk geval huilde ze zo enorm hard tijdens de behandelingen, dat de laatste twee keren we haar moesten vasthouden in onze armen zodat ze bij mama of papa was, dan huilt ze minder snel gelukkig, we konden haar zo troosten, want het is echt niet fijn als ze zo zit te brullen, je wilt haar gewoon troosten en niet zo horen krijsen :s

De borstvoeding gaat nog steeds prima. Ze heeft behalve van haar papa ook van mijn zus een flesje gekregen, van ontdooide moedermelk en ze houdt niet echt van de fles.. Ik heb een weleda fles calma gekocht voor borstgevoede kinderen, en die twee keren gingen nog redelijk vergeleken met hoe het nu is, want na enige frustratie van haar kant uit, dat ze een borst wou en geen stuk plastiek, dronk ze toen uiteindelijk, maar de laatste drie keren die we laatst probeerden, ging het helemaal niet. We waren naar zee gegaan voor mijn verjaardag, en ze weigerde telkens ze fles, ze zoog er even aan en hield snel op en wou niet doordrinken en zette het telkens op een huilen, een enorm kwade huil die oordovend is, ze gaf het niet op maar mama dus wel, want ik had geen zin om haar na een kwartier al van streek te hebben gebracht door te martelen, want het had toch geen zin en was te zielig voor woorden, arm kind had honger en wou die fles dus echt niet. Nogmaals geprobeerd in 't weekend met schoonzus en omas, maar ze wou echt absoluut er niets meer van weten.. Jammer dan. Ik probeer het voorlopig ook niet meer, arm kind.. ik wou gewoon alvast wat oefenen, voor in drie maanden, dat ze toch een flesje zou kunnen krijgen als ze naar de opvang moet als ik weer moet gaan werken :( want dan zullen we pas begonnen zijn met bijvoeden, dus geen idee hoe dat tegen dan zal zijn met de borstvoeding. Ik ben wel van plan door te gaan, en dus denk ik wel dat in de tijd dat ik weg ben dat ze wel ook melk gaat willen.. en dan wil ik graag dat dat de mijne is.