Het gaat best snel, ze is al tien daagjes oud!
Vandaag mijn allereerste moederdag en mijn lieve vriend, tevens de beste papa van de wereld, heeft mij namens mijn lieverdje een ontbijtje op bed bezorgd :)
Verder gaat het allemaal best goed, we wennen allemaal aan elkaar en leren elkaar kennen, het is allemaal nog even leren wat ze wilt en bedoelt als ze huilt, de borstvoeding is ook niet simpel, dat moet ik echt leren, het gaat nu al iets beter, maar mijn tepels zijn nog erg gevoelig, gelukkig heb ik uitstekende vroedvrouwen die veel van borstvoeding weten en mij goed op weg helpen, ze zeiden dat het een maandje kan duren dat de borsten gewend geraken aan de borstvoeding, dus ik hou vol.. het valt niet mee omdat het pijnlijk is vaak bij het aanleggen, duurt dan maar ffkes, maar het blijft wel gevoelig, en het is vervelend als ze dan in slaap valt om vijf minuten later als ze neergelegd word opnieuw wilt drinken -_- ook het lekken en de stuwing is niet aangenaam, maar ja. Ik leer er steeds beter mee om te gaan, en het komt wel goed hopelijk..
Ondertussen zijn we sinds donderdag ook weer boven op onze eigen slaapkamer gaan slapen ipv in de woonkamer te kamperen. Het slapen wilt ze alleen bij ons, als ik haar 's avonds na een voeding neerleg in dr eigen bedje bijvoorbeeld (heb een co-sleeper gemaakt naast m'n bed met dr ledikantje) dan duurt het nog geen minuut of ze huilt, dus leg ik dr maar weer aan en daarna naast mij, want als zij niet slaapt, slapen wij ook niet.. en dat vind ik de moeite dus niet.. volgens de vroedvrouw komt het vanzelf wel, ze is nog gewoon te klein en wilt gewoon dicht bij mama en papa zijn.. het valt ook niet mee geboren worden, zit je de hele tijd bij mama en plots zit je in een wijde wereld en dat is ook wennen voor haar.. we zullen wel zien later dan zeker.. tis wel ook ff wennen zo, en tis heel anders slapen. Echt een ritme hebben we ook niet, we gaan best laat slapen en staan best laat op :s ben benieuwd of dat ritme er uiteindelijk inkomt..
Maandag met de kraamhulp (die we maar twee dagen hebben gebruikt want aangezien vriend toch ook thuis is en ik niet echt weet wat ik met zo'n onbekend persoon moet, tis wel handig maar vind het maar niets zo'n vreemde in huis bevelen gaan geven.. :s) haar eerste badje gegeven, die vond ze fijn, daarna nog twee keer gedaan deze week maar toen moest ze telkens huilen.. ze moet ook huilen bijna elke keer we haar verschonen of verkleden, vind ze blijkbaar niets, dat gefriemel aan haar lijfje :o
We zijn al een paar keertjes gaan wandelen in haar wandelwagentje, en dat vind ze blijkbaar wel heerlijk, want dan is ze ook stil en slaapt lekker door. het is ook heerlijk om met haar te wandelen zo <3
Vrijdag zijn we wat boodschapjes gaan doen, en zat ze in haar maxi cosi in de auto en in de winkel heb ik haar rondgedragen in de draagdoek! echt een geweldig ding is dat zeg, hands free en toch m'n schattebout dicht bij mij :) de eerste keer dat ze erin ging was het wel enorm krijsen, de vroedvrouw zei ja dat is omdat ze in verwerkingsmode gaat, maar daarna was ze dus blij en stil en sliep ze vast! ze vind het vooral fijn als je dan rond gaat lopen, het is wel leuk zo, net zoals ze toen in de buik zat, maar dan wat hoger hehe. Ook grappig hoe iedereen dan naar je kijkt, sommigen echt met een frons of zelfs onvriendelijk, anderen met glimlach of van ooo wat klein! een van de kassiersters wou haar gezicht zien, en zei ook ooooh wat klein nog! haha..
Ook de familie is al helemaal dol op haar, hoe schattig ze is etc. :)
Ze heeft wat gelige oogwit en een gelige gloed, zou dus toch wat geelzucht zijn, maar volgens de vroedvrouw is dat normaal en niets aan de hand zolang ze goed eet en alert is, en dat is zo.
Haar navelstrengstukje is er vrijdag afgegaan, zat nog aan een klein stukje half vast, dus heeft de vroedvrouw het eraf gehaald, het is nu nog wat aan het genezen, maar ziet er verder ook goed uit!
Volgens mij vallen haar haartjes nu al een beetje uit helaas..
Verder gaat het met mij ook steeds beter, goed aan het herstellen. Ben momenteel ook terug op m'n oude gewicht, hopelijk blijft dat zo :p
Maar zoals ik al had verwacht mis ik het zwanger zijn eigenlijk toch wel.. dat speciale, dat bijzondere, de buik.. maar ja, niet dat ik er nog 1 wil, want wie zegt dat die zwangerschap ook zo goed verloopt en de bevalling vooral, want de bevalling mis ik uiteraard niet :p maar ja, we zullen zien. het is ook niet altijd even simpel, een kindje hebben, dus twee zal wel nog minder gemakkelijk zijn, dat combineren, maar ja, dat zijn zaken voor later.
Waar ik nu ook al tegen op zie, is als ik terug ga moeten werken :/ echt geen zin in, om mijn kleintje achter te moeten laten bij onbekenden :s en dat voor zo'n rot job.. zucht. maar ja, ik probeer er nu niet aan te denken, en te genieten van ons klein meisje, en ons drietjes :)
reacties (0)