Stress stress stress ARGHHH!

En toen was ik twee weken met ziekteverlof..

De laatste weken waren best zwaar, vooral de extreme vermoeidheid is niet te doen, lig ik dan elf of twaalf uur te maffen, ben ik nog moe.. Regelmatig stijve nek of gewoon zere nek en schouders. En de misselijkheid is nog niet echt verdwenen, het is zo goed als de hele dag door dat ik een ongemakkelijk gevoel heb ik mijn maag, die erger word als het leeg is, soms moet ik dan overgeven, is het enkel gal/maagzuur, of als ik iets gegeten heb komt het er meteen uit (das wel zeldzaam gelukkig) maar eten smaakt me gewoon niet meer, weinig eten spreekt me aan, vroeger luste ik dan alles, nu moet ik het niet meer hebben, mijn maag keert alleen al van de gedachte! dus het is voornamelijk mezelf dwingen dingen te eten, niet bepaald leuk, maar wel noodzakelijk. De dokter heeft nu cocculine voorgeschreven, iets homeopatisch tegen reisziekte, zou ook goed zijn voor de zwangerschap, en kaliulm phos, tegen de (mentale) vermoeidheid.

Ik werk maar deeltijds, maar de druk daar is tegenwoordig onhoudbaar, stress is er bij dat werk altijd geweest, het is namelijk een klantendienst, en dan krijg je nogal een grote portie negativiteit over je heen, veel geschreeuw en gescheld, veel drukte, veel ontevreden mensen, mensen die niet begrijpen, het vergt soms veel energie om het uit te leggen en de problemen op te lossen en de druk stapelt zich op. Frustratie krijg je dus automatisch als je constant zulke gelijkaardige situaties voorgeschoteld krijgt, waar mensen meteen bellen voor dat ze de moeite doen om eerst te lezen wat er staat, zich meteen druk maken, en waar je verantwoordelijk word gehouden voor technische fouten of hun eigen fouten, je zit dan ook echt in de eerste vuurlinie. Ik ben wel al maanden bezig met een nieuwe baan te vinden, maar het valt dus niet mee, ik ben afhankelijk van het openbaar vervoer, en aangezien er aan deeltijds werk niet bepaald een groot aanbod is, ook al zit ik elke dag werk te zoeken, ik krijg weinig gevonden, en ik zoek al breed, dus ik beperk me niet tot 1 sector. Als ik al iets vind, zijn de eisen erg hoog (bachelor hebben, meerdere jaren ervaring, etc.) of krijg ik niets te horen als ik solliciteer, het is om moedeloos van te worden, maar opgeven is geen optie, aangezien ik werk gewoon nodig heb, ik heb geen zin om van de dop af te hangen, dat is ook een stressvolle situatie. Maar ik heb ook geen zin om aan stress onderdoor te gaan, ik doe deze werk niet graag en hou het al een jaar vol. Het filiaal sluit dan wel over een aantal maanden, dus proberen ze de mensen eigenlijk zoveel mogelijk uit hun eigen te laten vertrekken, dat is goedkoper voor hun. Dus heb je de hele tijd door, de ene telefoontje na de andere, met amper tijd om uit te ademen tussendoor. Vele collegas zijn al weg, hebben of een nieuwe baan, of kunnen de druk niet meer aan, dus de resterende mensen krijgen dezelfde lading over hun heen en zijn met minder om het te verwerken.. geen ideale situatie :(

Dus gisteren naar de dokter geweest omdat ook door de zwangerschap, de hormonen en dergelijke, mijn incasseringsmogelijkheden aan het afzwakken waren, de prikkelbaarheid en emotionele instabiliteit maken het niet gemakkelijker op, ik kreeg soms echt de tranen in de ogen op het werk, en ik voelde me steeds meer gedraineerd van al mijn krachten, en stress is niet bepaald goed voor de baby ook niet, dus ik moet nu dus goed rusten en aan mezelf denken. Ik ben ook een migrainepatient, en toen ik net zwanger was, heb ik vier migraines na elkaar gehad, ik dacht dat ik het niet meer zou trekken, zo erg was de pijn. Migraines zijn bij mij dus zowel hormonaal als stress gerelateerd, dus ik ben al blij dat ik sindsdien geen migraines heb gehad, hout erop vasthouden..

Straks via aangetekend schrijven ook meteen de werkgever op de hoogte stellen van de zwangerschap, zo ben ik ook beschermd, en nu ga ik ook wat meer tijd hebben voor mijn thuiscursus, misschien dat ik daarmee ooit aan de slag kan, dat zou echt een droom zijn die waarkomt. Ondertussen sla ik hopelijk eindelijk binnenkort een leuke baan aan de haak, met een veel lager stressfactor, geen idee of dat nu nog gaat lukken vanwege de zwangerschap, maar anders daarna dan maar, ik blijf hopen *fingers crossed*

Ik ga stilaan weer wat proberen rustig aan mijn conditie proberen te werken, op mijn gemakje, heb tot nu toe alleen een weinig aan yoga gedaan, als ik weer wat tot mijn positieven ben gekomen, hoop ik wat meer te kunnen doen, ik wil namelijk graag een beetje fit blijven.

Nog 16 dagen, en dan eindelijk echo (hopelijk)! ben zo benieuwd!

en daarna nog de ouders en schoonouders inlichten... *nerveus*