Al een paar dagen voel ik me zo ellendig. Duizelig,slap ect. Nu helpt het ook niet mee dat ik elke keer maar een paar uurtjes kan slapen. Maar vanacht was het heel erg. Ik lag te slapen en werd wakker omdat ik mezelf weg voelde vallen (heel eng) dus ik maakte me vriend wakker in paniek. Elke keer had ik het idee dat ik omviel of weg ging vallen. Nou uiteindelijk maar naar de huisartsenpost gegaan. Ik moet zeggen ze hebben echt de tijd voor me genomen daar dus dat was wel fijn. Maar ze kon natuurlijk niks vinden. Dus waarschijnlijk is me schildklier niet goed of is me evenwichtsorgaan ontstoken (ze kon dit niet zien want me oor zit dus helemaal dicht). Mja in combinatie met oververmoeidheid kan dat dus voor flauwvallen zorgen. Dus nu moet ik zoveel mogelijk rusten en dan maandagochtend naar de dokter. Ik voel me zo'n slechte moeder hierdoor, ik wil graag borstvoeding geven maar ik trek het gewoon niet. Zeker als ik hem voed dan word ik zo licht in me hoofd. Eergister viel ik ook bijna flauw tijdens het voeden. Ik ben echt heel erg verdrietig hierdoor en heb het gevoel alsof ik faal. Het slaat mischien nergens op maar ik moet elke zo huilen. Ik voel me echt een slechte moeder. Jason slaapt ook nog steeds zo slecht. Hij heb elke avond heel erg last van krampjes en huilt soms anderhalfuur achter elkaar. Het breekt me gewoon op en ik voel me echt een zwak persoon omdat ik het even niet meer trek allemaal. :( ik kan gewoon me rust niet vinden. Iemand hier ook ervaring mee??
reacties (0)