Mijn verhaal.. geen geluk :(

Tijd om een blog te schrijven en alles van me af te schrijven.. 

Ik zal eerst een stukje schrijven over mijn geschiedenis en hoe het er nu voor staat..

2010 een relatie gekregen met een fantastische man, helaas was hij ziek en had hij een hersentumor het is altijd onzeker geweest hoe lang hij zou leven.. in 2013 trouwde we klein en toen onze eerste vrienden begonnen aan kinderen wilde ook ik dit graag.. echter had ik een onregelmatige cyclus en werd ik het eerste jaar 3 keer ongesteld en de laatste keer met hulp met pilletjes. Uiteindelijk ging mijn man aan de chemo en moest hij zijn zaadjes in laten vriezen. We wisten toen dat we voorlopig niet via de normale manier zwanger konden worden.. 

UIteindelijk bleek het mis bij mij omdat mijn baarmoederslijmvlies niet dikker werd dan 3mm.. de wachttijden waren lang en we wisten niet hoeveel tijd we hadden. Uiteindelijk het hele traject doorlopen en een punctie gehad echter had ik al last van overstimulatie en kreeg ik geen terugplaatsing doordat er vocht in mijn buik zat en daarnaast mijn baarmoederslijmvlies zo dun was.. We zaten stuk ook de poging daarna kon niet doorgaan omdat mijn slijmvlies niet boven de 4mm kwam. ze gaven toen aan dat het erg lastig zou worden om zwanger te gaan worden. 

Mijn man werd steeds zieker en we zijn gestopt met de vruchtbaarheidsbehandelingen.. De 12 ingevroren embryo's zijn nooit teruggeplaatst, mijn man is overleden en ik had helemaal niets meer.. geen man en geen kindje

Ondertussen heb ik een lieve man gevonden die mijn geschiedenis kent en waar ik lief en leed mee deel.. zo blij dat hij in mijn leven is. Door mijn problemen heb ik dit ook vroeg aangegeven in onze relatie en kreeg ik weer een verwijzing van de huisarts om naar het ziekenhuis te gaan.. samen met mijn nieuwe vriend gingen we de eerste onderzoeken in.. helaas bleek het ook bij mijn nieuwe vriend mis te zijn en had hij geen levende zaadjes.. azospermie we zaten er doorheen.. 

we hebben lang moeten wachten op een operatie en we zijn doorverwezen naar het AMC.. uiteindelijk heeft hij een MEZE gekregen met succes en hebben ze voldoende zaadjes weg kunnen halen! We waren zo gelukkig. eindelijk kon ik aan de gang met nieuwe onderzoeken.. op naar weer een nieuwe punctie. 

Punctie 2, gaven 7 embeyo's 

Ook hier kwamen we weer veel problemen en obstakels tegen.. alle 7 terugplaatsingen waren negatief en bleef het baarmoederslijmvlies te dun met al record 6mm.. we hebben zoveel geprobeerd, suplementen, accupunctuur, op mijn kop staan alles.. Allemaal zonder succes.. met als dieptepunt terugplaatsing 7, vrijdag had ik een terugplaatsing en zondag verloor ik de eerste druppels bloed en maandag was het over.. we zaten er doorheen.. op naar evaluatie met de arts maar ook daar werden we niet wijzer van, de optie was gewoon op naar Punctie 3.

13 januari 2020 ben ik begonnen met prikken en alles was al zo herkenbaar dat er weinig spanning was voor het prikken, en de hormonen kon ik allemaal wel aan, ik wist hoe het proces ging lopen dus we konden er tegenaan zo blij dat we weer konden beginnen. 

Dit keer begon ik met accupunctuur vanaf week 1, iedere week opnieuw, vanuit haar kreeg ik ook de tip om fertiliteitsmassage toe te passen en dit heb ik samen met mijn partner gedaan iedere avond weer. Zoveel mogelijk bloed naar mijn baarmoeder. Ook heb ik de doorbloeding in mijn benen beter gemaakt door iedere avond op een trilplaat te staan met infrarood, een kruik op mijn buik en suplementen genomen, magnesium, vitamince c, visolie mama en als laatste een halve kinderasprine per dag.. 

Alles liep voorspoedig we kregen namelijk het nieuws dat het slijmvlies voor de punctie 7mm was geworden. EEN RECORD!!! zo blij nog een paar dagen doorgegaan tot de punctie. De punctie liep voorspoedig alleen nog wat na pijn gehad maar voor de rest niets te klagen. Op naar de terugplaatsing op 8 februari...

In een ander blog zal ik verder gaan wat er toen gebeude..