Gisteren was het zover. 1 Juni 2011, mijn meisje alweer 1 jaar!
Ook de herinneringen van de bevalling werden daar natuurlijk bijgehaald. Eerlijk waar, en dat zal voor velen van jullie gelden, maar wat gáát die tijd snél!!
Op de creche hadden ze haar verjaardag al gevierd en het is zo grappig, maar "hoera" heeft veel indruk op haar gemaakt want bij dat woordje gaan beide armpjes hoog de lucht in. En als het te lang duurt voordat iemand hoera roept, dan gaan de armpjes ook de lucht in. Dus te pas en te onpas gaan die armpjes de lucht in en heeft ze onwijze lol. Al die sprongetjes die ze de afgelopen weken weer maakt, zo ontzettend leuk en bijzonder.
Een "ps" is een poes, en soms is het ook "poes"
En ja, "papa" is papa.
Mamamamamamama is misschien wel mama ;)
De stapjes, het gek doen, de gilletjes, het knuffelen, maar ook de eenkennigheid begint nu.
We hebben het niet groots gedaan en er zijn een paar mensen binnen gedruppeld. Deze zondag komt de hele familie en wat beste vrienden, dan hebben we toch nog 15 mensen zitten. En nu maar hopen dat de weergoden ons goed gezind zijn en de hele handel buiten kan zitten!
Tot nu toe is ze goed verwend, een smarttrike van oma, een hobbelpaard en muziekinstrument van andere oma en opa en een prachtig kruiwagentje met alles wat het spelen in een zandbak of zwembad leuk maakt.
En van papa en mama?? Hmz....een euh, tompouce? Wij hebben niets gegeven voor haar verjaardag en gezegd dat we eerst alles even afwachten en dan kunnen we kijken wat nog leuk is.
Ja, het mama-zijn is het mooiste wat je kan overkomen, werkelijk waar.
reacties (0)