Noa June is thuis <3

3 feb konden wij bij het crematorium Noa op halen.
We hadden de afspraak om 16:45 & waren er vroeg rond half 5.. Een lieve dame kwam ons gelijk halen & we mochten mee naar achter lopen.
In een klein kamertje waar je omringt word door urnen nemen we plaats. Eerst het papierwerk in orde maken & dan vraagt die vrouw even ons geduld, ze gaat namelijk onze Noa ophalen.

Na 5 min komt de lieve vrouw weer terug en heeft een klein stenen doosje bij zich met een engel & dolfijn erop.
Ze zegt dat daar onze Noa in zit en geeft ons privacy om samen het doosje open te maken..
Mijn vriend maakt het doosje open & daar zit een plastic zakje in met een sticker erop waar Noa June Haklander op geschreven staat.
Mijn hele wereld staat op dat moment stil & de tranen stromen over me wangen..
Ons kleine meisje zit nu in een zakje & dat is zo onwerkelijk. Er werd ons voor dat we Noa gingen cremeren aangegeven dat er bij babytjes niet altijd as is, maar dat ze hun best doen. Vandaar werd ook geadviseerd Noa in de ochtend te laten cremeren, dan is namelijk de oven nog niet op zijn heetst. Ik vond het zo raar dat de dat zo eerlijk en met complete uitleg aan ons vertelde, maar nu ben ik ze dankbaar. We hebben namelijk wel As van ons kleine meisje. We hebben haar mee genomen naar huis en haar op haar plekje gezet in de kast in de woonkamer.
Op 3 feb is onze kleine vriendin dan eindelijk thuis.

5 feb zijn mijn vriend & ik naar Almelo gereden om Noa haar urn te laten vullen & netjes te lijmen. Vanaf ons huis was het ong 1,5 uur rijden & vertrokken daarom op tijd van huis. Toen we aankwamen in Almelo bij de galarij deed een klein mannetje 1.50 max de deur voor ons open. Gelijk een lieve en warme blik. We mochten mee lopen naar zijn werkplaats & werden omringt door harten van hout. Wat stonden daar veel harten klaar om gevuld te worden. Hoe erg is dat ! Ik ben bij hem terecht gekomen door onze begrafenis ondernemer Joop. Deze meneer heeft zelf ook een kindje verloren een aantal jaar terug. Hij is daarom fit begonnen, omdat er gewoon te weinig is voor kindjes die overlijden. Hij vertelde dat hij helaas maar waar toch heel vaak hartjes maakte voor kindjes. Toen we even hadden gepraat kwam hij met ons hart aan. Het hartje van hout voor onze Noa. Ik ben blij met het resultaat & het is echt prachtig. Een puur hart van hout, waar onze Noa in past. Hij vroeg of wij het as van Noa los of in het zakje in de urn wilde. Daarnaast ook of wij misschien nog een beetje as apart willen hebben. Wij hebben besloten om Noa in het zakje in de urn te doen en Noa niet te gaan verdelen. Noa zit volledig in haar hart van hout. Ondanks de situatie waar we in zitten ben ik blij dat Noa thuis is.
Dat is waar ze hoort. Thuis bij Papa & Mama.

Deze week was een moeilijk voor mij. Vanaf 22 dec 2013 is ons leven een nachtmerrie geworden, we hebben naar de afspraken in het ziekenhuis & as/urn ophalen uitgekeken. Dat klinkt misschien heel raar, maar die momenten ben je echt alleen met Noa bezig ipv de dagelijkse bezigheden. Nu heb ik die afspraken niet meer. Noa is nu thuis & afspraken ziekenhuis hebben we niet meer. Nu is het alleen de herinnering, verhalen & foto's wat ons aan haar doet denken. Ze is bijna elk moment in mijn gedachten & bij alles wat ik hoor/zie betrek ik Noa erbij. Al kijken we een comedy & hebben ze het over zwangere vrouwen of kijk ik een film waar iemand zwanger is, alles betrek ik op Noa. Zo is zij geen moment uit mijn gedachten. Wat mis ik haar. Kon ik nog maar even terug naar de laatste trapjes of het moment dat ze op me borst werd gelegd. Ik zou zo alles opnieuw doen, ookal blijft de uitslag het zelfde..

4 feb zijn we ook voor het laatst naar het ziekenhuis geweest. Ik heb vooraf mijn bloed nog laten prikken ivm de slecht werkende schildklier, die was geprikt net na de bevalling. Als die nog slecht zou zijn, zou dat nog wel vervelend kunnen zijn. Gelukkig bleek uit de uitslagen dat mijn schildklier weer normaal was. Verder was de uitslag van Noa haar kweek nog niet terug was van de patholoog. De gyn zal mij vd week nog bellen voor de uitslagen. Mijn vriend & ik hebben ook besloten om EMDR te gaan doen. Dit zou de gyn ook voor ons uitzoeken & ons doorverwijzen.
We hebben ook met haar gesproken over een evt volgende zwangerschap. Als dat voor ons zo mag zijn, dan zullen we vanaf dag 1 onder strenge controle, ook zullen ze ons babytje dan met 36/37 wk gaan halen. Ik hoop dat wij snel onze Noa grote zus mogen maken.

Het verlies & het moeten leven met een leegte in niet te beschrijven. Ik kan alleen zeggen dat ik het echt niemand toewens.
Dit is onmenselijk & onverdraaglijk. Je wordt als mens en als gezin gebroken & alles is ineens zo onzeker allemaal.
Hoe gaat onze toekomst er uit zien ? Gelukkig hebben wij elkaar & onze lieve hond frankie.
Noa is nu thuis en daar draait het nu om. Kijken wat er de komende weken, maanden met ons gebeurd. Voor nu heb ik een moment van geluk ervaren door Noa thuis te hebben & ondanks alles ben ik daar dankbaar voor.