Niemand tot last zijn..

As dinsdag begint hier bij ons de verbouwing, dus vandaag kwam er iemand langs die vertelde wat er kon blijven staan of hangen en wat niet.

Alle rails moeten eraf, alle gordijnen, keuken en badkamer helemaal leeg, alles verschuiven en in dozen pakken, best zwaar met een peuter van bijna 3, maar ik heb het gevoel dat ik me aanstel en weet je wie er nou zegt dat alles goedkomt ??? Mijn dochter......'mama...komt wel goed'...ik weet niet waar ze het ineens vandaan haalde, maar ik moest er even van huilen.

Alles komt zo op me af...mijn vader en moeder willen natuurlijk wel helpen, maar als ik iets vraag moeten ze eerst iets anders doen of het klinkt alsof er nog heel veel moet gebeuren bij mij, dus ben ik zelf maar begonnen vandaag en ik ben al heel ver gekomen....ik wil me niet teveel voelen omdat ik nou toevallig alleenstaand ben, maar zo voel ik me nu wel, vooral nu ik alleen op de bank zit..

Ik voel me ellendig, morgen ga ik het zelf afmaken, het vinyl uit de keuken trekken en de rails eraf schroeven, en dat zinnetje van mijn dochter helpt me het te doen !