Ontzag-/Strafhoek

Het zoontje van een vriendin moet altijd even 'nadenken' als hij iets stouts heeft gedaan of gewoonweg niet luisterd, hij gaat braaf in een hoekje staan en blijft dan ook echt staan.

Nina daarintegen niet, het lijkt wel of die gewoonweg niet kan luisteren !! Als ik aan de telefoon zit, begint ze te etteren, zeuren, schreeuwen enz, ik word er niet goed van, als ze iets wil, dan moet het NU, want wachten kan ze niet en duurt het wat langer komt er een hele serenade.

Hoe vaak ik niet 'nee' roep op een dag is niet te tellen en ik word er moedeloos van, ik heb ook een strafplekje, maar ze neemt gewoon een loopje met me.

Als laatste alternatief krijgt ze dan een tik op haar billen, maar zelfs dat neemt ze met een korrel zout, want  minuten later doet ze het weer.

Aan het einde van de dag ben ik leeggezogen..!

Kennen jullie dit en zo ja hoe ga je hiermee om ? Negeren doe ik ook wel eens of ik ga gewoon even op de wc zitten met mijn hoofd tegen de muur ;) maar meestal is dat ook maar van korte duur.

Ze heeft gewoon geen ontzag voor me, want zegt mijn vader iets dan zit mevrouw stil en kijkt naar de grond..

HELP

86 x gelezen, 0

reacties (0)



  • mams31

    Herkenbaar. Ik denk dat t karakter is en misschien ook t gemis van een vader die kan straffen. Mijn dochter was en is ook zo. Weet je wat ik wel altijd denk? Zo'n kind kan dat karakter nog wel eens hard nodig hebben in de toekomst, tenminste die van mij, als ze ooit haar vader op zal zoeken. Dan ben ik blij dak zo een strijdlustig en niet zo een mak kind heb...
    Verder, praktisch is het een kwestie van consequent doorzetten. Ik had ook zo'n strafbankje in de gang. Ze kwam er elke keer weer af. Ik heb haar misschien wel 600 keer moeten terug zetten maar na de 601e keer had ze door dat Ik het laatste woord heb. En nog steeds, het duurt bij sommige kinderen gewoon langer eer ze t snappen. Tis een soort machtstrijd. Wat ik geleerd heb is negeren, zelf rustig blijven en volhouden. En soms zie je ineens na een paar maanden dat ze t geleerd heeft. Mijn dochter luistert ook alleen na mijn vader. Ik ben nu weer getrouwd maar naar die man luistert ze ook nauwelijks, net of ze geen gezag kent. Ik denk ook dat het bij haar verlatingsangst is...