Beetje afwezig & weer een ritje naar het ziekenhuis

Hallo dames,

Ben een beetje afwezig, soms kijk ik even snel hier maar de energie om berichten te beantwoorden is even helemaal zoek...
(Dit ga ik echt nog doen, maar heb eventjes geduld)

Vorige week een vrij goeie week gehad, elke dag dingetjes op de planning gehad en afleiding gehad.
Zondag lekker samen met mijn vriend er opuit geweest. Stukje gereden, wat gedronken en uiteindelijk pannekoeken gegeten bij een pannekoekenhuis (ik blijf gek op pannekoeken haha)

Om helaas, vervolgens die nacht, niet te kunnen slapen. Net als de nachten die daarna volgden... 1 a 2 uurtjes per nacht is veel. Waardoor ik uiteindelijk tegen de ochtend zo moe ben en tot het middag uur slaap. Om ook weer met elke dag een beetje meer pijn wakker te worden.

Vanmiddag stuurde mijn vriend een berichtje dat het toch wel verstandig was om de verloskundige te bellen omdat het gewoon niet meer gaat.
Uiteindelijk toch maar gedaan. En op dat moment kreeg ik een hele felle pijn in mijn rug, uitstralend naar mijn buik. Tranen liepen me over mijn wangen. Dit zakte weg om met een minuut of 10 weer te komen.. Na 3 keer zakte dit af, wel lichte steken en pijn maar niet meer zo fel.
Verloskundige voelde overal, en door die felle steken ook een inwendig onderzoek.
 

Omdat ik toch wel veel pijn bleef houden durfde ze ook niet te veel te drukken, dus of het kleintje al ingedaald was durfde ze niet met zekerheid te zeggen. En uit het inwendige onderzoek vond ze het toch prettiger om me naar het ziekenhuis te sturen.
Ze kon alles niet goed voelen en ze dacht dat mijn baarmoedermond nog maar 2 cm was en hij voelde ook stugger aan.

Telefoon gepakt en mijn vriend gebeld, die uit het werk naar huis en meteen door naar het ziekenhuis.
Daar urine onderzocht en dat was niet helemaal schoon maar ook geen blaasontsteking. Dit is op kweek gezet en volgende week bellen ze me hierover.
Echo's gehad en alles zag er goed uit. Baarmoedermond is nog netjes 4.58 cm dus daar hoeven we ons ook geen zorgen om te maken.
En de pijn. Alles voelen en ze geeft aan dat mijn spieren overstimuleerd zijn. Mijn lichaam is een behoorlijke strijd aan het leveren met de zwangerschap waardoor alle spieren pijn doen.. Haptotherapie raad ze me aan en ga zwemmen.. 

Zwemmen is wel fijn maar verschrikkelijk zodra ik dan het water weer uit moet... Het is net een blok beton wat me naar beneden trekt waardoor ik meteen ontzettende harde buiken krijg... Maarja dat gaat we zondag ochtend maar weer doen. Hopelijk helpt het. Morgen kijken of er iemand is die me die therapie kan geven en maar weer rtustig doorgaan....

Voel me zo'n ontzettende domme doos nu. Kan weinig, veel pijn. Voel me onwijs schuldig tegen over mijn vriend en dan ook nog weer dit erbij. Maar eens even kijken of het allemaal snel weer anders kan en of ik weer een beetje positieve energie kan krijgen... 

Ow ja, en dan morgen avond ook nog mijn babyshower.... Mijn moeder denkt dat ik nog steeds van niets weet maar roept al wel de hele week dat ze morgen mijn kado moeten ophalen. Vanmiddag: Dan kom je morgen avond maar een kop thee drinken. Juist ja haha. Ik kon het niet laten heb haar verteld dat ik dat morgen wel zou laten weten omdat ik geen idee heb hoe ik me dan voel. Anders komen ze zaterdag middag maar bij ons wat drinken... Mijn vriend vond het wel grappig. Die weet alleen precies wie er komen en wat we krijgen... Alleen die houd zijn mond dicht en pest me der alleen mee... Dat vind ik dan wel weer jammer haha.
(Ik kan echt mega slecht tegen verrassingen... Vind het wat dat betreft echt verschrikkelijk)