Oeps, speen is stuk...

Gisteren verteld na het douchen dat ik M.ace z'n speen even schoon ging maken... Vervolgens heel sneaky een gat erin geknipt en terug naar boven. Heb het laten zoen en gezegd dat met het uitkoken z'n speen gescheurd is... Hij keek heel beteuterd en het huilen stond hem nader dan het lachen. Erover gepraat dat het nu niet meer lekker is om te gebruiken, maar dat ik jammer genoeg geen andere in huis heb. Ik vroeg aan 'm wat we met de kapotte speen moesten doen en samen met papa bedacht hij dat de speen in de prullenbak moest.

Daarna was het tijd om naar bed te gaan en dit wilde hij eigenlijk niet. Hij wilde niet slapen zei hij en hij had buikpijn. Ik heb expres benoemd dat ik dat snap en gevraagd of het komt omdat z'n speen stuk is. Dit was zo zei hij. Ik heb gezegd dat hij gelukkig z'n 'piepie' nog heeft (sjah, dat is de naam voor z'n knuffeltje die we oorspronkelijk 'poppie' noemden, maar waar hij 'piepie' van heeft gemaakt, haha). Vervolgens is hij gaan liggen, duurde het denk ik zo'n 20 minuutjes, maar toen gewoon in slaap gevallen!

Hij is 1x wakker door de keiharde regen... Toen was hij wel even erg verdrietig, dus even op het grote bed gezeten, geplast, geknuffeld en water gedronken en juist weer benoemd dat het gek is zonder speen en dat ik dat snap, maar dat hij het heeeeeel knap doet met alleen 'piepie'! En dat hij piepie gelukkig nog heeft en gewoon lekker daaraan kan wriemelen (dat deed hij met z'n speen eraan ook). Toen weer gaan slapen en slaapt nu nog! Vind zo knap!

Ik ben dus supertrots! We hebben al een keer eerder een poging gedaan om de speen te laten verdwijnen, maar dat was zó zielig en één groot drama! Ben blij dat ik gewoon heb gewacht... Ik kan het hem nu uitleggen! Mijn knappe ventje!

Liefs, Een hele trotse mama! XxX