Supertrots!

Wat ben ik onwijs trots op mijn ventje!!! Mijn zoon, die zo verknocht is aan zijn speen (die aan zijn knuffeltje vastzit), slaapt vandaag zonder speen!

In een opwelling zei ik vanochtend tegen hem dat zijn speen stuk is, maar dat Poppie (z'n knuffel) gelukkig niet stuk is en die er nog is. Dit vanochtend een paar keer herhaald en had zoiets van: ik zie wel hoe hij erop reageert! Vanmiddag naar bed gebracht... Hij heeft een paar keer herhaald 'Feen stuk, feen oebak' (speen stuk, speen prullenbak), maar ging lekker liggen en zonder huilen en mopperen gaan slapen! Wel maar 5 kwartier geslapen, wat voor hem kort is, maar toch... Hè di dit! En vind het zo knap!

Ook vanavond zonder al teveel problemen gaan slapen. Rond 21:00 uur schrok hij een keer wakker omdat hij z'n speen niet kon vinden, dus even weer erover gekletst dat de speen stuk is, maar dat poppie lekker bij hem is. Ik zei dat hij al een grote jongen is en dat ik trots op hem ben dat hij zo knap zonder speen slaapt!

En trots ben ik écht! Ik vind het geloof ik zelf moeilijker haha! De gedachte dat hij z'n speen niet meer nodig heeft of dat hij niet meer lekker met z'n speen in tegen me aan komt liggen, hihi! Die speen maakte hem toch nog even klein ;-)!

Ik ben benieuwd of dit zich voortzet!

Veel liefs,
Supertrotse mama