Ik kan het gewoon niet!

Hihi, helemaal niet erg toch? Ik ben net zo'n moeder hoor. Ik word er nu pas een beetje makkelijker in. Onze oudste wordt in november 5. Ze ging pas voor het eerst logeren toen ze ruim een jaar was en dat moest wel omdat ik in het ziekenhuis lag. Pas een jaar later ging ze weer uit logeren met haar babyzusje, omdat we een feestje in Antwerpen hadden. Vreselijk vond ik het, haha. Nu gaan ze af en toe uit logeren en dan genieten we er allemaal van. Heeft bij sommige mensen gewoon even tijd nodig.

De eerste keer dat Kayleigh uit logeren ging bij opa en oma zat ik al te huilen in de auto toen we de straat nog niet uit waren, maar toen ik hoorde hoe goed ze het had gedaan en toen ikzelf zag dat alles in orde was met haar toen we terugkwamen, ben ik er wel wat makkelijker in geworden. We zijn een weekendje naar Antwerpen geweest en het was heeeeeerlijk om er even met zijn 2-en tussenuit te zijn. Natuurlijk hebben we tijdens de lunch en het diner veel over Kayleigh gepraat, maar het was zoooo fijn om even lekker met zijn 2-en te zijn! Kayleigh was toen een paar maanden oud. Ze gaat nu regelmatig logeren bij een van de opa's en oma's en zowel Kayleigh als de opa's en oma's vinden het heerlijk als ze daar gaat logeren. Succes en probeer het nog een keer, je hebt echt tijd samen nodig... xxx

De eerste keer dat Quinty uit logeren ging toen was ze ook zeker wel 1,5 jaar. Ik kon het ook niet over m'n hart krijgen om haar weg te brengen. Uiteindelijk dus wel gedaan, en wat hebben m'n man en ik genoten van die avond, nacht en ochtend. Want we konden ook nog eens lekker lang blijven liggen en alles op ons gemak doen. Maar voor de middag was ik al wel weer bij m'n meisje want toen begon ik haar toch wel heel erg te missen. Je hoort wel eens verhalen van mensen die gewoon 1 week op vakantie gaan naar het buitenland en dan hun kind(deren) bij opa en oma brengen. Dat zou ik echt niet kunnen hoor!

Hahahah Sterre en Robin zijn nog nooit uit logeren geweest!!! Omdat ik het niet wil. Sterre is inmiddels 2,5!!!

toevallig gisteren nog over gehad hier dat het zo moeilijk is voor bijna alle moeders! Hier moest ik een aantal keren en het wordt wel wat makkelijker. Misschien eerst eens een paar keer samen gaan logeren, zodat je zelf kunt zien dat hij het fijn heeft. En zodat je er bent als backup. Zo kun je zelf ook wennen.

Als het niet nodig is ... Dan is dat gewoon zo. Hier hadden we slaap nodig omdat Sam niet sliep tijdens de nachten. In wanhoop tot nachtrust sliep hij elke week 1 keer bij mijn ouders of bij mijn schoonmoeder. Dat doen we nu al 1,5 jaar en nog steeds krijg ik een krop in de keel als ik hem moet achterlaten. Hij zelf vindt het fantastisch. Andere omgevingen ander speelgoed en de laatste tijd weet hij ook gewoon wie voor hem zorgt. Als hij wakker wordt roept hij om oma of omi

Jesse gaat heeeel af en toe naar opa en oma als mijn man werken is en ik het niet alleen kan ivm mijn bekken en dan blijft hij nog niet eens slapen maar gewoon een dagje weg terwijl ik thuis ben..moet nog steeds huilen terwijl het echt 5/10 min verderop is haha
Maar goed het zal vast wel beter worden ik begrijp je heel goed..maar je moet het alleen doen als jij je er fijn bij voelt anders niet..

Ik ben ook zo'n moeder! Bent is in 2,5 jaar 3x uit logeren geweest en Lenn met zijn bijna 10 mnd nog nooit!
Ik vind het ook vreselijk moeilijk.
Maar ik ga het volgende mnd wel doen want ik en lief hebben het echt heel hard nodig. Ik zal het moeilijk hebben maar uiteindelijk vast wel ook genieten.
Maar ik herken je gevoel, je bent echt niet de enige!

Och meis, ik herken het helemaal! Had deze blog zelf kunnen schrijven. Mila wordt volgende week 1,5 en is nog nooit uit logeren geweest. Puur omdat ik haar niet achter kan laten. Ik weet precies hoe je je voelt. Wij zijn tot nu toe nog geen een keer samen uit eten geweest. Ik weet dat het voor onze relatie ook echt wel goed zal zijn, maar ik zie er als een berg tegenop haar achter te laten, ook al weet ik dat ze in goede handen is. Wat ik dan wel doe is bijvoorbeeld mijn moeder of schoonmoeder vragen om bij ons op te passen zodat wij samen bijvoorbeeld uit eten kunnen. Dan weet ik dat ze in haar eigen bedje is en mocht ze dan s'nachts wakker worden, ik er gewoon voor haar ben. Ik voel me er soms best schuldig over hor, maar ik kan het gewoon echt niet!

Hier ook meid.. Onze zoontjes zijn nog nooit uit logeren geweest en de 1 en 3 jaar.. Ik vind het zelf ook nog niet nodig.. Als ze willen logeren kan dat altijd nog wel .. Je moet idd doen waar jullie je goed bij voelen meid :). En Als jullie een x samen wat willen doen, misschien een idee om iemand bij jullie thuis op wil passen 'n avondje ?.. Liefs

Hier ook zo hoor, mijn kerel is nog nooit wezen logeren... Wil hem gewoon niet missen...

je moet doen waar jullie je goed bij voelen.. als je het niet mist het zondee hem zijn dan nog niet doen. gaat vast vanzelf een keer komen het gevoel..

Het is leuk en belangrijk om samen weg te gaan eens, probeer het aub los te laten, ze blijven niet klein.
Straks gaan ze naar school, bij vrienden/vriendinnen logeren, op kamp enzo...,

Pfff telefoon op babybytes is niks maar ik ben dus altijd bang dat ze iets niet serieus nemen! Of dat ze niet goed opletten... meestal gaan mijn ventje en ik dus savonds laat stappen en leggen we de kleine uk zelf in bed voelt ook veel beter zodra je wakker word is het laat in de ochtend en kun je je boefje weer op halen xx

Me haren gingen omhoog staan heb huilend bij mijn vriend gelegen ... als ze dit zou doen zonder dat ik dat wil heeft ze een groot probleem want dan sta ik diezelfde nacht nog naast zijn bedje ...ze zal dit ook niet doen.. Maar ik moet zeggen dat als ze een grapje maakt ik meteen begin te flippen.. mijn zoon 1 uur verderop in een caravan zonder mama nowayy! .. nu slaapt hij bij hun thuis 5min met de auto .. Maar 1 nachtje en de volgende ochtend is hij weer van mij... ben zelf altijd bang dat er iets is een hun

Hier ook niet vaak! Vind het ook niet nodig..wij hebben een paar keer gevraagd of mijn schoonouders dan hier thuis willen oppassen en dat willen ze graag! Ook een x dat ik rond 9 uur de kleine man ophaalde volgende week vrijdag hebben we een bruiloft hij mag dan 1 nachtje weg .. alhoewel ik dus zoiets heb van liever niet... mijn schoonmoeder zei nog ik neem hem mee naar de camping en dan krijg je hem zondag wel terug... me Hattem gingen

iedereen op zijn eigen wijze. je weet dat ik het tegenovergestelde ben...maar ben ik beter omdat ik mijn kid laat kennis maken met logeren? of.ben ik juist slechter omdat hij vaak logeert bij bekende? dat geldt ook voor jou meis..niets is goed.en.niets is fout.
als jullie er allebei achter staan is er toch niet aan de hand?
wij zien elkaar weinig dus kiezen er bewust voor om samen op pad te gáán, bruiloften bezoeken enz. is idd erg leuk en fijn en.geeft weer energie....maar nógmaals ieder op zijn eigen manier

Mijn zoon word zaterdag 2jaar isnog nooit een logeren! Willen we gewoon niet.

Zou me daar niet zo druk over maken hoor. Ons meisje is pas begin dit jaar voor de eerste keer uit logeren geweest en die was al 8. Geen heimwee, nergens last van. Vond het schitterend. Ieder doet dat op zijn eigen manier. Bij ons was het geen bewuste keuze trouwens, is er gewoon nooit van gekomen. Je moet doen wat voor jou goed voelt.